Używany Mercedes klasy E (W212; 2009-2016) – opinie, dane techniczne, usterki

Mimo zastosowanej na szeroką skalę elektroniki ten model nie psuje się nadmiernie. Wygląda więc na to, że klasa E (W212) pozbyła się wad poprzedników. Oto opinie o używanym Mercedesie klasy E (W212).

Opisywany model to tak naprawdę czwarta generacja Mercedesa klasy E, ponieważ tym mianem określano już końcowe serie legendarnego W124 z lat 90. Po rdzewiejącym W210 i wyświetlającym różnego rodzaju błędy elektroniki W211 przyszedł czas na W212. Choć ten samochód zadebiutował 11 lat temu, do tej pory imponuje wzornictwem nadwozia (zwłaszcza po przeprowadzonym w 2013 r. liftingu przedniej części karoserii) i wnętrza ze sportowymi akcentami. W W212 zniknęły wyróżniające poprzednika krągłości na rzecz ostro narysowanych linii z wyraźnymi przetłoczeniami. Na zewnątrz przybyło mu kilka centymetrów na długość, szerokość i wysokość, odległość między osiami zwiększono z kolei tylko o 2 centymetry. Pewną nowością był powrót, po kilkunastu latach, do wersji nadwoziowych coupe i cabrio. Otrzymały one odrębne kody w nazewnictwie (odpowiednio C207 i A207). Nie zabrakło długiego na blisko 5 metrów kombi (S212) i ponad 500-konnych odmian AMG. Na liście wyposażenia znalazły się opcje robiące wrażenie nawet w dzisiejszych, wręcz „myślących za kierowcę” samochodach. Najważniejsze jednak, że Mercedes zdołał opanować ogrom zaadaptowanej do tego modelu elektroniki, przynajmniej w lepszym stopniu niż to miało miejsce w klasie E (W211). Bardzo dobrze przedstawia się zabezpieczenie antykorozyjne nowszego samochodu, jak i wyjątkowo rozległa paleta silników, obejmująca w większości godne polecenia jednostki napędowe.

Używany Mercedes klasy E (W211) i Mercedes klasy E (W212) – którą generację wybrać?

Na klasę E (W212) w chwili obecnej wystarczy 40 tys. zł, z tym że najprawdopodobniej będzie to zjeżdżony samochód „po taksówce” (w charakterystycznym, budyniowym kolorze). Nie ma się co oszukiwać – na ten model lepiej dysponować ok. 50-60 tys. zł. Czy to dobra cena jak za tak prestiżowy i bezawaryjny samochód? Zweryfikujmy dokładniej niezawodność klasy E (W212) na podstawie opinii o tym samochodzie.

Używany Mercedes klasy E (W212) – wnętrze

Mercedes tym razem postawił na elegancję przeplataną odrobiną sportu i nowoczesności. O ile w generacji W211 królowały zaokrąglenia i bardzo klasyczne wzornictwo, w W212 jest znacznie więcej linii prostych: nie do końca okrągłe są nawet górne osłony zegarów i wyświetlacza w środkowej części kokpitu. Przeniesiono go w jego wyższe partie, ponad obsianą przyciskami konsolą. Mercedes zachował swoje typowe rozwiązania, takie jak hamulec ręczny zwalniany/zaciągany lewą nogą i wygodny panel w drzwiach do obsługi elektrycznie regulowanego fotela. Dostępne były 3- i 4-ramienne kierownice, wykończenie drewnem/lakierowanym na połysk plastikiem i sporo odmian kolorystycznych (w tym nawet czerwone). Nie wszystkie elementy wykończeniowe można ocenić najwyżej (np. niektóre przyciski sprawiają wrażenie tanich), ale ich montaż to już najwyższa półka. Pośród ciekawych innowacji w klasie E (W212) należy wymienić adaptacyjny tempomat, system monitorowania zmęczenia kierowcy czy rozbudowany masaż foteli.

Wnętrze, podobnie jak kokpit, może się znacząco różnić w zależności od liczby opcji, które zaznaczył w konfiguratorze pierwszy właściciel Mercedesa. Samochody mogą mieć albo bazowe (już wystarczająco komfortowe) przednie fotele, albo z rozległą regulacją, masażem i aktywnymi zagłówkami. Za nimi istniała możliwość zamontowania ekranów LCD dla pasażerów z tyłu, którzy mają do dyspozycji albo tradycyjną kanapę, albo dwa oddzielone miejsca podłokietnikiem (i schowkiem) pośrodku. Klasy E nie oferowano w wersji przedłużonej, ale niemal 2,9 m rozstawu osi wystarczy, by zadowolić wymagających (i przy okazji wysokich) pasażerów. Bagażniki mieszczą 540 l (sedan) lub aż 695 l w rekordowo długiej odmianie kombi, nawet do coupe zmieści się rozsądne 450 l. Niestety, żaden z nich nie ma idealnie ustawnego kształtu.

Używany Mercedes klasy E (W212) – silniki

Mercedes od dawna ma w zwyczaju nie tylko „zasypywać” klientów wieloma modelami w różnych wersjach nadwoziowych, ale również rozległymi gamami silnikowymi. Nie inaczej było w przypadku Mercedesa W212, w którym przygotował zarówno jednostki 4-cylindrowe, jak i V6/V8. By się w nich rozeznać, najlepiej je po kolei wymienić. Przy nazewnictwie wersji nie ma co kierować się pojemnością skokową, ale to już trend obowiązujący od dłuższego czasu. I tak benzynowe Mercedesy klasy E (W212) napędzały następujące silniki:

• 1.6 R4 turbo: 156 KM (E 180)
• 1.8 R4 z kompresorem: 163 KM (E 200 NGT z zasilaniem CNG)
• 1.8 R4 turbo: 184 KM (E 200), 204 KM (E 250)
• 2.0 R4 turbo: 184 KM (E 200), 211 KM (E 250)
• 3.0 V6: 231 KM (E 300), 245 KM (E 300), 333 KM (biturbo; E 400)
• 3.5 V6: 252 KM (E 300), 272 KM (E 350), 292 KM (E 350 CGI), 306 KM (E 350), 333 KM (biturbo; E 400), 306+27 KM (E 400 HYBRID)
• 4.7 V8: 408 KM (biturbo; E 500)
• 5.5 V8: 388 KM (E 500), 525/557 KM (biturbo; E 63 AMG), 585 KM (biturbo; E 63 AMG S)
• 6.2 V8 (525 KM; E 63 AMG).

Z dieslami sytuacja jest prostsza, bo całą paletę (od 136 do 265 KM) oparto na dwóch jednostkach:

• 2.1 R4: 136 KM (E 200 CDI), 163 KM (E 220 CDI), 170 KM (E 220 CDI), 204 KM (E 250 CDI), 204+27 KM (E 300 CDI HYBRID)
• 3.0 V6: 204 KM (E 300 CDI), 211 KM (E 350 CDI), 231 KM (E 300 CDI/E 350 CDI), 252 KM (E 350 CDI), 258 KM (E 350 CDI), 265 KM (E 350 CDI).

Silniki łączono z 6-biegowymi skrzyniami ręcznymi lub „automatami” o 5, 7 lub 9 przełożeniach. Stały napęd 4×4 rezerwowano dla odmian widlastych i turbodiesli o mocy powyżej 170 KM.

Używany Mercedes klasy E (W212) – opinie użytkowników

Używany Mercedes klasy E (W212) – awaryjność, typowe usterki

Pomimo nagromadzenia wielu różnych silników, z powtarzalnymi awariami trzeba się liczyć tylko w przypadku niektórych z nich. Mowa m.in. o rozciągającym się po 250-300 tys. km łańcuchu rozrządu (benzynowy 2.0 i diesle 2.1; w tym drugim koszt wymiany rośnie z uwagi na umiejscowienie rozrządu po stronie skrzyni biegów), kłopotliwymi wtryskiwaczami piezoelektrycznymi w tymże dieslu, awariami wysokoprężnych odmian V6 (osadzanie nagaru w kolektorze ssącym, zapchany DPF) i zużytymi zębatkami na wałkach wyrównoważających w benzynowych 3.0/3.5 V6. Usterkowość skrzyń biegów w dużej mierze zależy od parametrów silnika: najszybciej „rozprawiają” się w nimi odmiany z momentem obrotowym sięgającym 500-600 lub więcej Nm. Z Mercedesów często ucieka płyn chłodzący lub olej (po rozszczelnieniu chłodnicy olejowej). Dodatkowe koszty generuje wyeksploatowane zawieszenie Airmatic (głównie wysłużone miechy pneumatyki) i cierpiący z powodu dużej masy auta układ hamulcowy wraz z mechanicznymi częściami zawieszenia. Zdarzają się również niedomagania elektroniki, zazwyczaj modułu SAM (przestają działać elektryczne szyby, centralny zamek itp.), ale jak na tak skomplikowaną konstrukcję i tak nie jest źle.

Używany Mercedes klasy E (W212) – gdzie jest nr VIN?

Numer VIN wybito na podłodze w okolicach przedniego fotela pasażera (fot.). Znajduje się również na naklejce w słupku środkowym prawym (obok wspomnianego fotela).

Używany Mercedes klasy E (W212) – sytuacja rynkowa

Mercedesy W212 wreszcie stały się popularniejsze w ogłoszeniach od leciwych już modeli W211. Ceny startują od 30 tys. zł, ale ciężko znaleźć coś sensownego za mniej niż 45 tys. zł. Od tego pułapu przestają przeważać auta z przebiegami grubo ponad 300 tys. km, pojawia się coraz więcej samochodów benzynowych. Optimum na klasę E (W212) to ok. 50 tys. zł, dokładając kolejne kilka tys. zł istnieje szansa zakupu modelu poliftowego. Ostatnie roczniki w „cywilnych” wersjach podchodzą pod 100 tys. zł. Ponad połowa wystawionych Mercedesów to sedany. Spośród wersji silnikowych królują 2,1-litrowe diesle.

Używany Mercedes klasy E (W212) – podsumowanie

Może nie jest to „pancerny” Mercedes, jak przyszło mówić o legendarnych protoplastach klasy E, ale na pewno solidny, luksusowy, komfortowy i względnie niezawodny model klasy wyższej. Na co dzień w zupełności sprawdzą się odmiany 4-cylindrowe. Przy zakupie W212 warto kierować się zasadą: nie zepsuje się coś, czego nie ma. Szukajmy zatem samochodów bez zbędnych „fajerwerków” w wyposażeniu, których i tak sporadycznie się używa, a w razie awarii generują niepotrzebne koszty.

Polecamy uwadze nasze artykuły o innych używanych Mercedesach:

Używany Mercedes klasy A (W169; 2004-2012) – opinie

Używany Mercedes klasy C (W204; 2007-2014) – opinie

Używany Mercedes klasy E (W211; 2002-2009) – opinie

Używany Mercedes klasy S (W221; 2005-2013) – opinie

Używany Mercedes GLK (X204; 2008-2015) – opinie

Używany Mercedes ML (W164; 2005-2011) – opinie

Używany Mercedes CLS (C219; 2004-2010) – opinie

Używany Mercedes SL (R129; 1989-2001) – opinie

Używany Mercedes C140 (1991-1999) – opinie

Używany Mercedes klasy E (W212) – galeria