Używany Fiat Stilo (2001-2008) – opinie, dane techniczne, typowe usterki

W przypadku Stilo wypadałoby powiedzieć „chciano dobrze, a wyszło jak zwykle”. Czy to naprawdę model wysokiego ryzyka? Poznajmy opinie właścicieli używanych Fiatów Stilo.

Fiat pokładał w Stilo duże nadzieje. Ten model miał zmienić postrzeganie marki jako produkującej wyłącznie budżetowe, a przez to mało atrakcyjne auta dla niewymagających klientów. W tym celu względy wizualne przestawiono na drugi plan, skupiając się na zaprojektowaniu dobrze wykonanego i przestronnego wnętrza. Kontynuowano koncepcję wersji nadwoziowych z poprzedników (Bravo/Brava), czyli sportowo stylizowanej odmiany 3-drzwiowej i typowo „rodzinnej” 5-drzwiowej z zupełnie inaczej biegnącą linią dachu w tylnej części pojazdu. Później ofertę uzupełniono o kombi z dopiskiem Multiwagon. Zwieńczeniem obszernej palety silników była jedyna 5-cylindrowa jednostka w ofercie Stilo, mianowicie 170-konna 2.4, stosowana głównie w odmianach Abarth (ale nie tylko). Kompaktowe Fiaty wyjeżdżały z fabryk z długą listą opcji będących na wyposażeniu seryjnym. Z tego powodu już pozornie „ubogie” wersje kosztowały dosyć dużo, a przynajmniej więcej od poziomu ustalonego wcześniej przez włoskiego producenta. Mimo lawiny pieniędzy przeznaczonych na kampanię reklamową, Stilo zwyczajnie „nie schodziło” w takim stopniu, jak oczekiwał Fiat. W 2004 r. zdecydowano się na niewielką modernizację samochodu, a już po 6 latach Fiat wprowadził nowy kompaktowy model o starej nazwie – Bravo II.

Szeroka oferta wersji nadwoziowych, silnikowych i specjalnych nie pomogła Stilo przebić się przez silnie obstawioną konkurencję. Auto sporadycznie już widać na polskich drogach. W trzeciej dekadzie XXI wieku po stronie zalet główne miejsce zajmuje cena włoskiej propozycji wśród kompaktów. Czy budżet 5-8 tys. zł warto przeznaczyć na używanego Fiata Stilo? Sprawdźmy jego awaryjność i opinie użytkowników.

Używany Fiat Stilo – wnętrze

Kokpit Stilo kładzie nacisk na praktyczność i uporządkowanie instrumentów. Miewa co prawda wpadki ergonomiczne (np. sterowanie widocznym na poniższym zdjęciu wyświetlaczem w panelu klimatyzacji), ale na ogół jest intuicyjny w obsłudze i czytelny. Imponuje też użytecznym uchwytami na kubki oraz wieloma wnękami i schowkami (nawet pod siedzeniem kierowcy!). Wypada docenić zastosowane w Stilo materiały wykończeniowe. Tapicerowane wnętrza schowków i miękka górna część deski rozdzielczej uprzyjemniają codzienną eksploatację tego auta. Miejscami widać jednak przebieg (na przyciskach i elementach lakierowanych). Wszystkie Fiaty wyposażono w klimatyzację z nawiewami na tył, wspomaganie kierownicy, elektryczne szyby przednie i lusterka, klimatyzowany schowek przed pasażerem i dwupłaszczyznową regulację kierownicy.

Stilo w odmianach 5d i kombi w środku trochę przypomina minivana: to zasługa pokaźnej wysokości tych wersji (ponad 1,5 m). Dzięki temu zabiegowi w zasadzie nikomu nie brakuje miejsca na głowy, niezależnie od miejsca, jakie zajmie. Kłopoty pojawiają się dopiero przy konieczności przewozu kompletu wysokich osób: wtedy daje o sobie znać przeciętny rozstaw osi (ciasno w obrębie kolan). Odmianę 3d nie trzeba koniecznie traktować jako 2-osobowej, ale wypada zdawać sobie sprawę z jej ograniczonej funkcjonalności. Obite przyjemną w dotyku tapicerką fotele nieźle podpierają ciało i są regulowane w wielu płaszczyznach. Fiat zastosował w Stilo system przesuwania kanapy, pozwalającej w dowolny sposób konfigurować przestrzeń bagażową. Najmniej na pokład zabierze 3-drzwiowy hatchback (305 l), odmiana 5-drzwiowa zaś od 335 do 410 l (średnio: 370 l). Do Stilo Multiwagona zmieści się aż 510 l z możliwością powiększenia o kolejne niemal 1000 l. Hatchbacki maksymalnie oferują ok. 1000-1100 l.

Używany Fiat Stilo – silniki

Benzynową gamę jednostek napędowych oparto na czterech silnikach 4-cylindrowych i jednym 5-cylindrowym. Wszystkie mają wielopunktowy wtrysk paliwa (nieźle pracują na LPG) i paskowy napęd rozrządu, który wg producenta należy zmieniać do 120 tys. km (ale lepiej robić to np. co 80 tys. km). W każdym znajdziemy też po 4 zawory na każdy cylinder. Paletę otwiera 1.2 16V (80 KM), dalej mamy 1.4 16V (90/95 KM), 1.6 16V (103 KM) i 1.8 16V (133 KM). Uwaga: od 2005 r. montowano zupełnie inną konstrukcję 1.6 (105 KM) zapożyczoną od Opla. Topowe Stilo otrzymały napęd 5-cylindrowym 2.4 20V o mocy 170 KM, opcjonalnie łączonym ze zautomatyzowaną skrzynią biegów Selespeed. O wiele łatwiej rozeznać się w turbodieslach, ponieważ Fiat przewidział tylko jedną wersję silnikową 1.9 JTD w aż 6 wariantach mocy, zależnych od stopnia zaawansowania osprzętu i zastosowanej głowicy. Odmiany 8-zaworowe rozwijają 80, 100, 115 i 120 KM, 16-zaworowe zaś 140 i 150 KM. Tylko najsłabsza otrzymała uproszczoną turbosprężarkę (ze stałą geometrią łopatek), wszystkie bez wyjątku mają dwumasowe koło zamachowe i pasek rozrządu. Nowsze wersje tych jednostek (od 2004 r.) otrzymały nazwę MultiJet. Fiaty Stilo nigdy nie łączyły się z napędem 4×4, z kolei „automaty” (Selespeed) montowano tylko jako opcja do benzynowych 2.4.

Używany Fiat Stilo – opinie użytkowników

Używany Fiat Stilo – awaryjność, typowe usterki

Nawet polecane wersje silnikowe Stilo coraz częściej trapią problemy związane z zaawansowanym wiekiem i wyeksploatowaniem. Najwięcej spokoju zapewnią benzynowe 1.2 i 1.4, w których co najwyżej zawodzą cewki zapłonowe, przepustnice i alternatory (wydatki na wymianę lub regenerację nie przekraczają kilkuset złotych). W większych 1.6 (od Fiata; 103 KM) trzeba się nastawić na awarie układu rozrządu (pasek zsuwa się z górnego koła), w 1.8 zaś „dokucza” felerny wariator faz zaworowych (problem znany m.in. z Fiata Coupe czy Barchetta). Poza tym nierzadko spalają one olej. Turbodiesle pod względem trwałości pozytywnie zaskakują: sporadycznie wymagają wyczyszczenia zaworu EGR lub przepływomierza albo wymiany czegoś z osprzętu (w wyniku naturalnego zużycia). Stilo często bywa odstawiane do warsztatu z powodu postukującego zawieszenia, zazwyczaj z powodu wytłuczonych tulei belki skrętnej lub wybitych sworzni wahaczy/łączników stabilizatora. Najwięcej problemów wynika jednak z żyjącej własnym życiem elektroniki. Właściciele Stilo niemal przywykli do zapalanych bez powodu kontrolek i niedziałającego wyposażenia (lub raz działającego, raz nie). Elektrycy sprawnie usuwają te dolegliwości, ale zazwyczaj po jednych następują kolejne.

Używany Fiat Stilo – gdzie jest VIN?

Numer VIN znajduje się na tabliczce na pasie przednim, tuż przy atrapie chłodnicy.

Używany Fiat Stilo – sytuacja rynkowa

Fiaty Stilo kosztują od 3 do 11 tys. zł, z czego już za 5-8 tys. zł da się kupić względnie rokujący egzemplarz nie wymagający poważnych i drogich napraw. Droższe są tylko wersje specjalne (Abarth, Schumacher). Co trzeci samochód ma pod maską diesla, pośród benzynowych zaś przeważają 1.6/1.8. Najłatwiej o 5-drzwiowego hatchbacka i Multiwagona.

Używany Fiat Stilo – podsumowanie

Choć Fiat Stilo w topowych wersjach kusi parametrami silników i wyposażeniem, względną niezawodność zapewnią jedynie bazowe wersje, które już tak „nie chwytają za serce”. Biorąc pod uwagę ceny Stilo, trudno spodziewać się cudów. Model punktuje przestronnym wnętrzem, dobrym zabezpieczeniem antykorozyjnym i solidnym wykonaniem środka. Niewykluczone jednak, że będzie musiał regularnie odwiedzać elektryka.

Polecamy uwadze nasze artykuły o innych używanych Fiatach:

Używany Fiat 500 (od 2007 r.) – opinie

Używany Fiat Panda III (od 2011 r.) – opinie

Używany Fiat Grande Punto/Punto Evo (2005-2018) – opinie

Używany Fiat Bravo II (2007-2014) – opinie

Używany Fiat Tipo II (od 2016 r.) – opinie

Używany Fiat Stilo – galeria