Na używanego SUV-a nie trzeba przeznaczać fortuny. Za 20 tys. zł można kupić wiele ciekawych modeli, które nie będą przy tym przesadnie awaryjne. Prezentujemy 10 z nich.
Uterenowione auta przebojem wdarły się do świata motoryzacji. Na rynku pierwotnym niebawem staną się najczęściej wybieranymi samochodami. SUV-ami interesują się także osoby zainteresowane zakupem używanego pojazdu. Trudno się dziwić. Dodatkowe centymetry prześwitu ułatwiają jazdę po zniszczonych drogach, a wyżej poprowadzona linia dachu i podniesione siedziska ułatwiają wsiadanie i wysiadanie. Nie bez znaczenia są także przestronne wnętrza i pojemne bagażniki wielu modeli.
Planując zakup używanego SUV-a lepiej nie liczyć na okazję. Auta tego typu trzymają cenę. „Okazja” może mieć natomiast skorodowane nadwozie lub silnik wymagający naprawy. Ryzyko kosztownej wpadki można zmniejszyć, kontrolując stan pojazdu przez zakupem, jak również dopasowując swoje oczekiwania do realiów – 20 tys. zł nie wystarczy na zadbanego, dobrze wyposażonego i mocnego SUV-a z półki premium. Lepiej poszukać uterenowionego modelu popularnej marki z napędem na przód i raczej benzynowym silnikiem niż dieslem, który będzie mocniej zużyty i może też wymagać doinwestowania.
Używane BMW X3 E83 (2003-2010)
Mniejszy brat X5 ma ergonomiczne i przestronne wnętrze, spory bagażnik oraz nadwozie dobrze zabezpieczone przed korozją. Jak przystało na BMW, prowadzi się doskonale. Mając do wydania 20 tys. zł można próbować szukać diesla z początku produkcji z przebiegiem przynajmniej 250-300 tys. km. Auto, które wzbudzi nasze zainteresowanie trzeba koniecznie poddać oględzinom w wyspecjalizowanym serwisie. Słabą stroną pierwszego X3 jest zespół napędowy.
W dwulitrowych dieslach M47 (do 2007 r.) zawodzą klapy wirowe w kolektorze dolotowym. W nowszych N47 ograniczoną żywotność mają łańcuchy rozrządu. Dochodzi do tego niska trwałość skrzyń rozdzielczych napędu xDrive (standard we wszystkich wersjach) oraz automatów – można ich uniknąć, wybierając ręczną skrzynię. Wszystko to sprawia, że od niskiego przebiegu znacznie ważniejsza jest udokumentowana historia serwisowa.
Używana Honda CR-V II (2001-2007)
Kto szuka auta do opuszczania utartych szlaków czy częstych jazd po ośnieżonych drogach w górach, raczej nie powinien kupować Hondy CR-V – jej hydraulicznie sterowany napęd 4×4 z dołączanym tyłem nie jest przesadnie skuteczny. Pozostali kierowcy będą jednak zadowoleni – to wciąż cieszące oko, przestronne i trwałe auto. Optymalnym wyborem będzie benzynowy silnik 2.0 (najlepiej bez instalacji LPG). Diesle 2.2 są trwałe, ale biorąc pod uwagę zaawansowany wiek samochodu oraz marne zaopatrzenie w części zamienne mogą okazać się bardzo drogie w naprawach. Słabym punktem modelu są też sprzęgła.
Powłoka lakiernicza, podobnie jak w innych Hondach, jest podatna na powstawanie odprysków i zarysowań. W benzynowym silniku poważne awarie praktycznie się nie zdarzają. Jedynym realnym problemem jest zwiększone spalanie oleju. Zamienniki podstawowych części eksploatacyjnych są dostępne, co ogranicza koszty napraw.
Używany Hyundai Tucson I (2004-2010)
Samochód nie grzeszy urodą, ma spartańsko wykończone wnętrze i przeciętne wyposażenie – jedynym „luksusem” są najwyżej podgrzewane fotele czy automatyczna klimatyzacja. Tucson broni się jednak bardzo korzystną relacją ceny do wieku i stanu technicznego oraz prostą konstrukcją, która przekłada się na wysoką trwałość. Najlepszym źródłem mocy jest benzynowy silnik 2.0 16V bez instalacji gazowej. W przypadku diesli bezpiecznym wyborem będzie słabsza jednostka z początku produkcji – nie ma filtra sadzy, który w tym modelu sprawia nieco problemów. 
Podobnie jak w innych Hyundaiach z tego okresu zabezpieczenie antykorozyjne pozostawia nieco do życzenia – nawet w bezwypadkowych egzemplarzach można znaleźć ogniska korozji na krawędziach elementów. Lakier jest podatny na zarysowania – podobnie jak tworzywa w kabinie. Zawieszenie postukuje podczas jazdy po nierównościach. Elektronicznie dołączany napęd na obie osie jest trwały.
Używana Kia Sportage II (2004-2010)
Kto szuka prostego i solidnego auta, jednak nie przekonuje go wygląd Tucsona, powinien poszukać drugiej odsłony Kia Sportage, czyli technicznego bliźniaka Hyundaia. Także w tym modelu polecamy solidną, dwulitrową „benzynę” (raczej nie należy do niej montować instalacji LPG). Warto dodać, że dwulitrowy diesel włoskiego VM Motori również nie jest nadmiernie awaryjny – zwłaszcza w bazowej wersji o mocy 112 KM, która ma najmniej osprzętu.
Trzeba pamiętać, że znalezienie auta z lakierem bez oprysków, zarysowań czy drobnych ognisk korozji będzie trudne. Można namierzyć natomiast egzemplarz z pierwszych rąk, który był długo serwisowany w ASO – zaprocentowała 7-letnia gwarancja. Dostępne Sportage mają napęd na przednią oś lub 4×4 z dołączanym tyłem.
Używane Mitsubishi Outlander I (2003-2006)
Druga odsłona Outlandera kusi dynamiczną stylizacją nadwozia, jednak zakup auta za ok. 20 tys. zł będzie trudny. W zasięgu będą wyeksploatowane egzemplarze z dieslem 2.0, czyli mało udaną jednostką Volkswagena (2.0 TDI PD). Decydując się na Outlandera I, wejdziemy w posiadanie SUV-a zbudowanego według dobrej japońskiej szkoły – niezbyt wyrafinowanego stylistycznie, ale solidnego, dobrze zawieszonego i dysponującego stałym napędem na obie osie. Ostatni z wymienionych nie odbiega znacząco od znanego z kultowego Lancera Evolution. Cechą wspólną jest też dwulitrowy silnik turbo.
Kto nie szuka wgniatających w fotel przyspieszeń, będzie zadowolony z wolnossącej wersji 2.0 16V. Trwałość Outlandera nie budzi zastrzeżeń. Ewentualne usterki zwykle są skutkiem zaniedbań serwisowych, zużycia eksploatacyjnego lub sposobu użytkowania (np. dość wrażliwe na przypalenie jest tarcza sprzęgła). Podobnie jak w przypadku innych modeli Mitsubishi części zamienne są drogie, a podaż zamienników jest ograniczona.
Używany Nissan Qashqai I (2006-2013)
Model, który rozpętał boom na utereniowone samochody. Qashqai ma wysoki prześwit (20 cm), całkiem sprawny napęd 4×4 (opcja) i trwałą mechanikę. Niestety modelowi zdarzyło się też kilka wpadek. Jedną z nich jest niska odporność nadwozia czy ram pomocniczych na korozję – koszty napraw mogą okazać się zaskakująco wysokie, więc warto dobrze obejrzeć interesujące nas auto od spodu. Ryzykownym wyborem może okazać się diesel 1.5 dCi z nietrwałymi panewkami czy pompami wtryskowymi. Pewniakiem jest natomiast benzynowy silnik 1.6.
Równie dobre, acz droższe są jednostki 2.0 16V i diesel 2.0 dCi. Jednostki benzynowe przeciętnie współpracują z LPG. Za wybór podwyższonego ryzyka uchodzą też samochody z bezstopniowymi skrzynia CVT. Przeciętną trwałość mają materiały wykończeniowe wnętrza, zdarzają się hałasy zawieszenia. Z biegiem czasu Nissan udoskonalał konstrukcję, a istotne problemy likwidował w ramach akcji serwisowej. Im młodszy czy dłużej serwisowany Qashqai, tym lepiej.
Używane Renault Koleos I (2008-2015)
Francuski SUV dzieli mechanikę z Nissanami – Qashqaiem i X-Trailem II. Pod względem trwałości trudno mu więc dużo zarzucić. Jest wręcz lepiej niż w Nissanach, bo mniejszym problemem są korozja (dotyka głównie ramę pomocniczą silnika) i awarie diesli – 1.5 dCi nie występował, oferowano tylko doskonałą jednostkę 2.0 dCi z trwałym łańcuchem rozrządu, której najwyżej zdarzają się defekty w postaci wycieków oleju czy awarii osprzętu. Koleos jest też dobrze wyposażony, solidnie wykończony i należycie wykończony. 
Za największy minus można uznać design nadwozia. Ograniczony popyt pracuje jednak na rzecz potencjalnych nabywców, gdyż obniża ceny wywoławcze. Niezależne zawieszenie obu osi jest trwałe – najsłabszym elementem są amortyzatory i łączniki stabilizatorów. Dołączany napęd 4×4, dopóki kierowca nie próbuje jazdy w ciężkim terenie, nie ulega awariom.
Używane Subaru Forester II (2002-2008)
Pod względem relacji ceny do wieku Forester II nie wypada korzystnie. Nie zachwyca także wyposażeniem – udogodnienia ograniczają się do klimatyzacji czy podgrzewanych foteli. Auto broni się jednak doskonale zestrojonym zawieszeniem i skutecznym napędem 4×4, które w linii prostej przeniesiono z Imprezy. Ciekawostką jest stosowany w wolnossących wersjach reduktor, który zwiększa moment trafiający na koła. W efekcie Forester z dobrze dobranymi oponami jest zaskakująco dzielny w terenie. Dostępne są wyłącznie benzynowe silniki – bazowe 2.0 o mocy 125 KM nieźle współpracuje z instalacjami gazowymi.
Doładowane 2.5 mają problemy z uszczelkami pod głowicą. W wielu autach mechanicy stwierdzają wycieki oleju ze skrzyń czy spod dekli zaworowych. Forester nie został wzorowo zabezpieczony przed korozją, ale na tle innych japońskich aut wypada przyzwoicie. Koszty serwisowe nie są ekstremalne – mechanika Forestera jest dosyć prosta, wiele części występuje w formie zamienników, dostępne są też używane elementy. Nie bez znaczenia jest fakt, że ogólna trwałość stoi na wysokim poziomie.
Używane Suzuki Grand Vitara II (2005-2015)
Model, któremu bliżej do prawdziwej terenówki niż typowego SUV-a – Grand Vitara ma stały napęd 4×4 z centralnym mechanizmem różnicowym, jego blokadą oraz reduktorem. Wraz z 20-centymetrowym prześwitem przekłada się to na dużą dzielność terenową. Na rynku nie brakuje aut dostosowanych do offroadu lub noszących ślady walki z bezdrożami. Oględziny trzeba rozpocząć od nadwozia – niestety jego korozja nie jest czymś niezwykłym. Benzynowe silniki są praktycznie bezawaryjne. Dostarczany przez Renault diesel 1.9 również nie jest skrajnie awaryjny, ale warto być przygotowanym np. na wymianę turbosprężarki.
Specyficzna konstrukcja nadwozia i układu jezdnego sprawia, że ilość miejsca w kabinie i bagażniku jest ograniczona, a na utwardzonych drogach Grand Vitara prowadzi się gorzej od modeli bez terenowych aspiracji. Nie polecamy benzynowych silników 2.7/3.2 V6 – są paliwożerne, a wcale nie zapewniają wybitnych osiągów. Warto również pamiętać, że 3-drzwiowa Grand Vitara z silnikiem 1.6 ma napęd bez reduktora i blokady centralnego dyferencjału.
Używana Toyota RAV4 II (2000-2006)
Kto liczy na okazyjny zakup SUV-a, powinien szerokim łukiem omijać model RAV4 II. Mimo upływu lat zadbane egzemplarze są zaskakująco drogie. Czy słusznie? Jak najbardziej. W tym modelu problemy ograniczają się do defektów diesli – wynikają głównie ze zużycia elementów osprzętu (np. pompy wtryskowej, wtryskiwaczy czy rozrusznika). Sam diesel nie jest jednak zły, bo to starsza jednostka z rodziny 1CD, która nie miała problemów z erozją bloku. Benzynowe silniki są trwałe, o ile nikt nie eksperymentuje w nich z instalacjami LPG. Przy wysokich przebiegach mogą spalać olej. Mocną stroną modelu są też prześwit (18-20 cm) oraz napęd 4×4 – permanentny z centralnym mechanizmem różnicowym. 
Po stronie istotnych minusów można wpisać ograniczoną przestronność wnętrza, które jest też wąskie. Trudno się jednak dziwić – druga odsłona RAV4 ma wymiary auta kompaktowego, a jej trzydrzwiowa wersja – miejskiego. Lakier jest miękki i podatny na zarysowania, coraz częściej można także zauważyć rdzawe wykwity. Na szczęście nie dochodzi do perforacji istotnych elementów.
