10 używanych małych aut za 15 tys. zł. Tanie w jeździe i naprawach

Małe samochody wyróżnia prostota konstrukcji i mniejsze przebiegi w porównaniu do aut wyższych klas. Oto 10 używanych samochodów mini za 15 tys. zł.

Budżet 15 tys. zł daje wybór pomiędzy samochodami z większości rynkowych segmentów. Rzeczywistość bywa jednak brutalna: może się okazać, że nie sposób za tyle kupić auta bez konieczności ponoszenia srogich inwestycji czy też pojazdu z nieskazitelną (albo przynajmniej udokumentowaną) historią szkód. I tu na ratunek przybywają samochody z najniższego segmentu mini, nazywanego też segmentem A. W ich przypadku o wiele łatwiej o egzemplarz z krajowej sieci sprzedaży, który do tej pory rzeczywiście przejechał niewiele kilometrów. Powód jest prosty: przewidziano je do miasta i zwyczajnie rzadziej wyjeżdżały w dalekie trasy, nie „nabijając” zbytnio przebiegu. Ma to też drugą stronę medalu, bowiem mogą być one poobijane z zewnątrz, a ich zawieszenie wymagać pilnej interwencji. Na eksploatacji miejskiej cierpi też m.in. sprzęgło.

Są też dobre informacje, mianowicie przywrócenie prostego, małego auta do doskonałego stanu mechanicznego zazwyczaj nie pochłania wiele z portfela, a i późniejsza jazda pozwoli sporo zaoszczędzić na paliwie. Niewielkie, ok. 1-litrowe silniki z reguły palą tyle co turbodiesle w większych autach, ale nie trzeba nikomu uświadamiać, jaki rachunek przyjdzie zapłacić, jeśli zaczną one wymagać inwestycji. Słabsze odmiany o mocy ok. 60-70 KM rekomendujemy osobom rzadko opuszczającym miejskie aglomeracje, natomiast mocniejsze (80-90 KM) spokojnie radzą sobie na drogach szybkiego ruchu. Ważne, by jeszcze odpowiedzieć na pytanie, czy potrzebne nam auto dla 4 osób: tylko niektóre z poniższych propozycji w niezłym komforcie przewiozą komplet podróżnych. Bagażnik to sprawa drugoligowa – należy zaakceptować ok. 200 l pojemności przy wszystkich rozłożonych siedzeniach.

Oto 10 propozycji na używany samochód klasy mini za 15 tys. zł. W zależności od modelu, za tyle kupimy auto ok. 10-letnie, czasami lekko młodsze lub starsze.

Chevrolet Spark II

Lata produkcji: 2009-2017
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2010-2012 

Zestawienie otwiera najbardziej efektowny stylistycznie mały samochód, czyli Chevrolet Spark drugiej generacji. W momencie debiutu był na tyle ekstrawagancki, że posłużył jako inspiracja stylistyczna do stworzenia większego „brata”, Aveo II. Z jednej strony Spark stawia na praktyczność (wyłącznie 5-drzwiowe nadwozie), z drugiej przeciętnie się nim manewruje z uwagi na słabą widoczność do tyłu (niewielkie szyby tylnej części karoserii). Równie ciekawe wrażenie jak karoseria robi kokpit z „motocyklowymi” wskaźnikami i wcale nie takim skąpym wykończeniem. W kabinie zmieszczą się 4 dorosłe osoby (nawet bez większego trudu), a do bagażnika wejdzie od 170 do 568 l pakunków. Mały Chevrolet punktuje gamą silnikową – skromną, ale obejmującą wyłącznie 4-cylindrowe jednostki 1.0 i 1.2. Warto zarezerwować więcej czasu na poszukiwania większej, bo jest zauważalnie żwawsza i pali niewiele więcej od 1.0. Obydwa mają łańcuchy rozrządu: bezobsługowe do ok. 200 tys. km przebiegu, później może zaistnieć konieczność wymiany. W Sparkach interwencji wymagają sprzęgła, tanie elementy zawieszenia (sworznie wahaczy, łączniki stabilizatora) i hamulce (z tyłu zastosowano bębnowe). Serwisowanie? W niektórych placówkach Opla.

Używany Chevrolet Spark II (2009-2017) – opinie użytkowników

Fiat 500

Lata produkcji: od 2007 r.
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2007-2009 

Chyba nawet sam nie spodziewał się, że „500” stanie się takim hitem. Mimo wprowadzenia drugiej generacji „stary” model wciąż pozostaje w ofercie. Przez 14 lat produkcji doczekał się kilku liftingów (kosmetycznych) i roszad w gamie silnikowej. W dodatku nie chce za bardzo tanieć, a przecież to już nie najnowsza konstrukcja. W założonym budżecie zanadto nie „poszalejemy”: dostępne są małe Fiaty z początku produkcji napędzane bazową jednostką 1.2. Nie irytuje kulturą pracy (ma 4 cylindry), osiągami wystarcza do miasta i jest całkiem niezawodna (poza spalaniem oleju i sporadycznymi usterkami wariatora faz rozrządu). Za 15 tys. zł można też trafić turbodiesla, lecz trudno go polecać w miejskim aucie z uwagi na kaprysy filtra cząstek stałych. Trwałością w 1.3 MultiJet nie grzeszą też łańcuchy rozrządu i zawory EGR. Dysponując większym budżetem warto poszukać aut z silnikami 1.4 lub… 0.9 TwinAir: to 2-cylindrowa jednostka słynąca z zauważalnej turbodziury, ale pasująca do tego auta. Fiata 500 rekomendujemy najwyżej dwóm osobom: kanapę należy traktować jako rozwiązanie awaryjne. Bagażnik też nie imponuje (jest krótki i niski). Esteci docenią ładny kokpit w stylu retro, w dodatku wykonany z lepszych materiałów niż u rywali. Pod tym względem Fiat 500 ociera się trochę o segment premium.

Używany Fiat 500 (od 2007 r.) – opinie użytkowników

Fiat Panda II

Lata produkcji: 2003-2012
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2009-2012 

Panda II jest najstarszym konstrukcyjnie samochodem w tym zestawieniu: auta z początku produkcji są już „pełnoletnie” i ich czas powoli dobiega końca. Samochód wytwarzano jednak przez 9 lat, stąd prędko nie zniknie z rynku wtórnego. 15 tys. zł to wciąż za mało na Pandę III, ale optymalnie na poprzedniczkę z końcowego okresu produkcji. Otrzymujemy za tyle samochód wielkości Fiata 500, lecz bez wątpienia bardziej funkcjonalny: 5-drzwiowy, obficie przeszklony, z ponad 200-litrowym bagażnikiem. Pandą przyjemnie się jeździ z uwagi na wysoką wyjściową pozycję za kierownicę i „wyniesiony ku górze” lewarek biegów (zupełnie jak w autach dostawczych). Mechanicy znają mechanikę Pandy na wylot. Delikatne bywają chociażby podzespoły zawieszenia (bardzo tanie w zakupie i wymianie) lub elementy wykończeniowe/zewnętrzne (trzeszczą plastiki kokpitu, urywają się klamki). Standardowe wersje zasilają dwa silniki: znany z Seicento 1.1 oraz opisywany wcześniej przy Fiacie 500 1.2 8V. Użytkownicy najczęściej skarżą się na ubywanie oleju poprzez wycieki lub spalanie go przez silnik. Spory budżet (jak na tak wiekowy samochód) pozwala rozejrzeć się za ciekawszymi wariantami, np. usportowioną Pandą 100HP (z jednostką 1.4) lub uterenowioną Pandą 4×4.

Używany Fiat Panda II i Fiat Panda III – którą generację wybrać?

Ford Ka II

Lata produkcji: 2008-2016
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2010-2014 

Drugie wcielenie najmniejszego Forda tak naprawdę jest Fiatem 500 „ubranym” w zupełnie nową, nieco większą karoserię. Czy ładniejszą, to już rzecz gustu, ale na pewno nie bardziej praktyczną (auto również występowało tylko jako 3-drzwiowy hatchback). Kolejna wspólna cecha z przebojowym Fiatem to miejsce produkcji – polski zakład w Tychach (stamtąd zjeżdżały też Fiaty Panda II). Karoserię Forda wydłużono aż o 8 cm względem „500-tki”, co nie przeszło bez echa w dziedzinie przestronności wnętrza. Na kanapie panują bowiem akceptowalne warunki (dla osób najwyżej średniego wzrostu), a do bagażnika wejdzie rozsądne 224 l pakunków. Ka II pozostaje autem wykończonym tańszymi tworzywami od Fiata 500, niemniej pozytywnie zaskakuje chociażby brakiem odsłoniętej blachy we wnętrzu, cechującej większość konkurentów. Gamę silnikową okrojono do dwóch włoskich jednostek – benzynowej 1.2 8V i turbodiesla 1.3 TDCi (czyli MultiJet). Obydwie opisaliśmy już powyżej na łamach miejskich Fiatów. Warto pamiętać, że Ford od 2010 r. seryjnie montował do Ka system Start&Stop, wymagający współpracy z dedykowanym akumulatorem. Uspokajamy osoby kojarzące najmniejszego Forda z korozją: zresztą słusznie, bo w istotnym stopniu wyeliminowała ona z użytku większość aut starszej generacji. W Ka II jest pod tym względem o wiele lepiej.

Używany Ford Ka II (2008-2016) – opinie użytkowników

Hyundai i10 I

Lata produkcji: 2007-2013
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2010-2012 

Nieproporcjonalnie małe koła sprawiają złudne wrażenie, że Hyundai i10 aspiruje bardziej do grona mikrovanów niż aut segmentu A. W rzeczywistości wcale nie jest najwyższy w tym zestawieniu, ale owszem, oferuje sporo miejsca na głowy podróżujących w środku, także na kanapie. Obligatoryjna konfiguracja z 5-drzwiowym nadwoziem poprawia funkcjonalność, nieźle prezentuje się także bagażnik (szkoda, że z mało innowacyjnym systemem składania kanapy). Wielki plus dla Hyundaia za całkowite obudowanie wnętrza, bez wyraźnych oszczędności spotykanych u niektórych rywali. Spośród silników mamy do wyboru dwie 4-cylindrowe konstrukcje benzynowe oraz 3-cylindrowego turbodiesla: rzadkiego i nie mającego większego sensu w tak małym aucie. Najłatwiej o bazowego 1.1, ale przy odrobinie szczęścia można trafić na radzącego sobie w trasie 1.2 (szczególnie w 86-konnej wersji po liftingu). Akurat silniki nie sprawiają kłopotów użytkownikom i10. Częściej słyszy się o awariach sprzęgieł, wspomagania kierownicy, przekładni kierowniczych czy zawieszenia. Co do nieprecyzyjnego działania skrzyń biegów – ten typ tak ma i trzeba je po prostu zaakceptować. W autach sprzed liftingu (dostępnych za mniejsze kwoty) warto poprawić zabezpieczenie antykorozyjne i usunąć powstałe do tej pory wykwity.

Używany Hyundai i10 I (2007-2013) – opinie użytkowników

Kia Picanto II

Lata produkcji: 2011-2017
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2011-2013 

15 tys. zł to kwota otwierająca furtkę do zakupu Kii Picanto drugiej generacji. Za tyle da się kupić zadbaną poprzedniczkę, ale naszym zdaniem lepiej poszukać nowszego modelu: bardziej przyciągającego oko i dopracowanego na wielu płaszczyznach. Podobnie jak Hyundai i10, Picanto zapewnia przyzwoity stosunek ilości miejsca w środku do rozmiarów zewnętrznych. Zachowawczą deskę rozdzielczą docenią osoby oczekujące intuicyjności obsługi. Kia daje skromny, ale zawsze wybór wersji nadwoziowych (hatchback 3d/5d), lecz jej gamę silnikową pozbawiono turbodiesla. Dostępne benzynowe jednostki z rodziny Kappa (3-cylindrowy 1.0 oraz 4-cylindrowy 1.2) odznaczają się wysoką trwałością i odpornością na zaniedbania konstrukcyjne. Mniejszy silnik oferowano nawet z fabryczną instalacją gazową, 1.2 z kolei łączył się ze skrzynią automatyczną (4-biegową). Z uwagi na użytkowanie większości aut w mieście szybko „poddają się” sprzęgła i łożyska skrzyń biegów, często zapiekają się hamulce ręczne. Mimo młodego wieku należy już szukać w używanych Kiach ognisk korozji. Więcej szkód przynosi ona pod spodem, utrudniając dokonywanie czynności serwisowych przy zawieszeniu. W założonym budżecie raczej nie ma co liczyć na samochód z wciąż obowiązującą gwarancją. W Kii trwa ona długo, bo aż 7 lat, lecz 15 tys. zł wystarczy na Picanto II z pierwszych roczników, w których umowa gwarancyjna już wygasła.

Używana Kia Picanto II (2011-2017) – opinie użytkowników

Mini One/Cooper II (R56)

Lata produkcji: 2006-2013
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2007-2009 

Mini to wyjątkowy przypadek. Nie jest może jedynym autem w tym zestawieniu kupowanym „oczami” (podobnie na odbiorców działa Fiat 500), ale rozważanym pod kątem osiągów i właściwości jezdnych – zdecydowanie tak. W tych dziedzinach ustawia rywali po kątach, oferując „gokartowe” prowadzenie i stosunkowo mocne silniki, nawet w bazowych wariantach One. 15 tys. zł powinno wystarczyć także na Coopera o mocy 110-120 KM: tyle nie uświadczymy już u żadnego rywala w rankingu. Będą to jednak samochody w wieku kilkunastoletnim, które mogą trapić poważne awarie jednostek napędowych. Wybór najmniejszego ryzyka stanowi bazowy 1.4 (One) lub 1,6-litrowy turbodiesel (One D/Cooper S; 1560 cm³), montowany w wielu Citroenach i Peugeotach jako 1.6 HDi. Benzynowego 1.4 zresztą też opracowało PSA, ale już w kooperacji z BMW, podobnie zresztą jak silniki 1.6 z nowszych One (od 2010 r.) i Coopera (1.6 VTi) oraz Coopera S (1.6 THP). W nich musimy się nastawić na usterki łańcuchowego napędu rozrządu, a w Cooperach S – także turbosprężarek. Nie musimy uświadamiać, że usunięcie usterek Mini będzie znacznie droższe niż w pozostałych opisanych tu autach. Zakup warto przemyśleć, szczególnie że samochód nie nadrabia objętością wnętrza (mimo najdłuższego nadwozia) i najlepiej sprawdza się jako 2-osobowy.

Używany Mini One/Cooper II (R56; 2006-2013) – opinie użytkowników

Suzuki Splash/Opel Agila B

Lata produkcji: 2008-2014
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2008-2010 

W wyniku kooperacji Suzuki z Oplem światło dzienne ujrzały dwie generacje miejskich mikrovanów – Suzuki Wagon R+ i Opel Agila A. W 2008 r. pojawiła się druga z nich pod postacią Suzuki Splasha oraz Opla Agili B. Samochody przestały przypominać „pudełka” na kołach, ale i tak z daleka widać, że są one wyższe od typowych reprezentantów segmentu A (prawie 1,6 m). Efekt? Bardzo wygodne wsiadanie i wysiadanie oraz rekordowa w klasie przestrzeń na głowy. Nieco gorzej jest na kolana i w obrębie ramion: tu daje się we znaki ograniczona szerokość wnętrza. Do napędu przewidziano jednostki napędowe Suzuki (benzynowe 1.0/1.2) oraz włoskiego turbodiesla 1.3 MultiJet, sprzedawanego w Agili jako CDTI, w Splashu zaś pod nazwą DDiS. Z typowymi dla niego awariami rozrządu i filtrów DPF (montowano je seryjnie) nie sposób go polecać, szczególnie że odmiany benzynowe prawie w ogóle nie sprawiają problemów (poza sondami lambda). Tradycyjnie już polecamy mocniejszego 1.2: trafia się rzadziej, ale jest w zasięgu ręki. Przyszły właściciel Splasha/Agili najprawdopodobniej będzie musiał zmienić sworznie wahaczy i łączniki stabilizatora, czasami wyrabiają się półosie napędowe i zużywają łożyska kół. Jak to w samochodzie użytkowanym po mieście, warto dokładnie obejrzeć nadwozie pod kątem obcierek i wgnieceń: apelujemy o to nie tylko w przypadku Suzuki i Opla, ale i pozostałych aut w rankingu.

Używany Suzuki Splash/Opel Agila B (2008-2014) – opinie użytkowników

Toyota Aygo I/Citroen C1 I/Peugeot 107

Lata produkcji: 2005-2014
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2008-2012 

Z jednej strony popularne „trojaczki z Kolina” mają rozmiary ograniczone do absolutnego minimum (mniej niż 3,5 m długości), a przez to oferują nadzwyczajną zwrotność. Z drugiej wielu nazywa je „namiastkami samochodów” z uwagi na fatalne wykończenie wnętrza (twarde plastiki, odsłonięta blacha) i abstrakcyjne oszczędności (uchylane tylne szyby zamiast otwieranych, malutka, całkowicie szklana klapa bagażnika). Trio Aygo/C1/107 występuje co prawda z nadwoziem 5-drzwiowym, lecz drugi rząd siedzeń ma w nich wymiar symboliczny. Bagażnik zmieści wyjątkowo mało (139 l), w dodatku przez wysoko poprowadzony próg załadunkowy trudno go rozsądnie wykorzystać. Jedyny dostępny silnik benzynowy – 3-cylindrowy 1.0 – zbiera pochlebne opinie odnośnie niezawodności i w „trojaczkach” zapewnia całkiem niezłe osiągi, pod warunkiem zestawienia z ręczną skrzynią biegów (zautomatyzowana MMT/SensoDrive zauważalnie go „zamula”). Prostego turbodiesla 1.4 HDi/D-4D dość szybko wycofano z oferty, stąd nie pojawia się w autach kosztujących ok. 15 tys. zł. Trzeba uczciwie przyznać, że to górna granica kwoty za te mikrosamochody. Wystarczy na Citroena/Peugeota z ostatnich roczników lub kilka lat starszą Toyotę. Różnica bierze się wyłącznie ze znaczka na masce – od strony technicznej to te same auta. Aygo jedynie poszło odrębną drogą stylistyczną nadwozia.

Używana Toyota Aygo I (2005-2014) – opinie użytkowników

Używany Citroen C1 I/Peugeot 107 (2005-2014) – opinie użytkowników

Volkswagen Up!/Skoda Citigo/Seat Mii

Lata produkcji: od 2011 r. (Skoda Citigo: 2011-2020)
Za 15 tys. zł kupisz rocznik:  2011-2013 

Koncepcję stworzenia miejskich „trojaczków” przyjął także koncern VAG, prezentując w 2011 r. bliźniacze modele Volkswagen Up!, Skoda Citigo i Seat Mii. Ostatni z nich z niezbyt jasnych przyczyn przepadł na polskim rynku, który obfituje w używane Up!-y i Citigo. To niesamowite, jak obszerną kabinę wygospodarowano w samochodach tej wielkości (niecałe 3,6 m). W środku bez większych wyrzeczeń usiądą 4 dorosłe osoby, a do bagażnika jeszcze wejdzie 251 l pakunków (najwięcej w klasie). Lepsze wrażenie, także po latach, robi ciekawsza deska Volkswagena z estetycznymi, lakierowanymi dodatkami. Należy pochwalić poziom montażu tworzyw sztucznych. 15 tys. zł z powodzeniem wystarczy na samochody z pierwszych lat produkcji, a zatem sprzed modernizacji, zasilane wolnossącymi, 3-cylindrowymi jednostkami 1.0 MPI. W późniejszych latach wprowadzono odmiany 1.0 TSI, ale tylko do Up!-a. Wariant MPI zasłynął z minimalnego zapotrzebowania na paliwo: uzyskanie 5,5 l/100 km w mieście nie stanowi żadnego problemu. Po 10 latach od debiutu nie wykazał żadnych istotnych wad fabrycznych. W wielu autach nadchodzi pora wymiany paska rozrządu, którego żywotność producent ustalił na 240 tys. km (ASO rekomenduje wymianę już po 200 tys. km). Szybciej „poddają się” z kolei sprzęgła i montowane do 2014 r. skrzynie biegów. Znane są przypadki przeciekania wody do kabiny i usterek kompresora klimatyzacji.

Używany Volkswagen Up! (od 2011 r.) – opinie użytkowników

Używana Skoda Citigo (2011-2020) – opinie użytkowników