Uterenowione auta są przebojem ostatnich lat. Równie dużym hitem okazały się hybrydy. Prezentujemy najlepsze używane crossovery i SUV-y z napędem hybrydowym.
Historia nowożytnych napędów hybrydowych sięga 1997 r. kiedy Toyota przedstawiła Priusa z silnikiem benzynowym, motorem elektrycznym i niewielką baterią. Mimo że wielu kierowców podeszło sceptycznie do innowacyjnego napędu, Toyota rozwijała go potężnymi nakładami czasu i środków, a do tego wprowadzała hybrydę do kolejnych modeli. Nie brakuje opinii, że przez lata auta były oferowane poniżej ich faktycznego kosztu produkcji i projektowania. Efekt? Słysząc o hybrydzie wiele osób myśli obecnie właśnie o Toyocie czy Lexusie. Nie bez znaczenia była tu także ich wysoka trwałość oraz faktyczne oszczędności na zużyciu paliwa.
W przypadku konkurencyjnych hybryd z ekonomią i trwałością bywało różnie. Problematyczne okazywały się także kultura pracy silnika czy ceny. Cóż z tego, że hybrydy plug-in z czasem udało się dopracować, gdy w przypadku osoby, która nie będzie regularnie ładowała akumulatora trakcyjnego pojazdu taki zakup nie ma większego sensu – auto jest drogie, ma zmniejszony bagażnik, a do tego na co dzień wozi się ze sobą ciężki akumulator, którego pojemność – w przypadku samoładowania – jest wykorzystywana w kilku procentach. W niektórych plug-inach można wymusić doładowanie akumulatora pracą silnika spalinowego, ale nie jest to efektywne.
Uznając używany samochód za dobry warto mieć na względzie także dostęp do części nowych i używanych, zaplecze serwisowe oraz potencjalną utratę wartości i łatwość odsprzedaży. Po zsumowaniu wszystkich czynników okazuje się, że używane hybrydowe SUV-y Toyoty i Lexusa nie mają konkurencji. Cóż z tego, że chociażby BMW oferowało hybrydowe X6, jeżeli nawet fani marki omijają je szerokim łukiem… Kuga? Teoretycznie niezła, ale pali więcej niż RAV4, a do tego pojawiają się kolejne doniesienia o problemach z przekładnią bezstopniową.
Poza cenami ofertowymi dla danego modelu podajemy też liczbę ofert sprzedaży w popularnym serwisie ogłoszeniowym Otomoto.pl, co daje pojęcie, jak łatwe bądź trudne może okazać się znalezienie danego modelu.
Używany Lexus RX400h (2006-2009)
Druga odsłona Lexusa RX doczekała się wersji hybrydowej. Co ciekawe, napęd na obie osie jest tu realizowany bez wału. Tylne koła są wprawiane w ruch wyłącznie przez silnik elektryczny (68 KM). Do jazdy na co dzień, nawet po śliskiej nawierzchni – w zupełności wystarcza. Oczywiście w trudniejszy teren lepiej się nie zapuszczać. Jest też drugi silnik elektryczny (167 KM), który zblokowano ze znajdującą się z przodu benzynową jednostką 3.3 V6 (211 KM) oraz bezstopniową skrzynią. Po wciśnięciu gazu w podłogę całość oddaje do 272 KM, a przy spokojnej jeździe napęd stara się używać w miarę możliwości jedynie przedniego silnika elektrycznego. Przynosi to wymierne efekty – poza niskim poziomem hałasu Lexus RX 400h wyróżnia się niskim spalaniem, które może utrzymywać się na poziomie 6-7 l/100 km.
Słabe punkty modelu to inwerter, przekładnia kierownicza, hamulce i chłodnice. Problemy wynikają w dużej mierze ze starości, zużycia eksploatacyjnego i zaniedbań serwisowych. W podobny sposób można opisać sytuację z akumulatorem trakcyjnym – ma już swoje lata, mógł utracić pojemność i może być wymagana jego regeneracja. Dobra wiadomość jest taka, że mechanicznie Lexus RX jest bardzo solidny i przy prawidłowej obsłudze serwisowej przejeździ setki tysięcy kilometrów.
Zachowawcza stylizacja nadwozia i wnętrza zniosła próbę czasu. RX nie trąci myszką. Raczej należy w jego przypadku mówić o ponadczasowej elegancji. Analogicznie można ocenić przestronność, komfort czy osiągi. Na rynku są już lepsze hybrydowe SUV-y – choćby kolejna odsłona RX-a, ale także ten model nie rozczarowuje. Warto szukać egzemplarza z krajowego salonu. Będzie relatywnie drogi, ale zwykle długo serwisowano go w ASO. Auta przywiezione z USA mają często wypadkową przeszłość.
Używany Lexus RX450h (2009-2015)
Trzeci odsłona RX-a nabrała nowoczesności. Jest odważniej stylizowana, a do tego ma bardziej rozbudowany system multimedialny. Drugi z wymienionych wcale nie jest zaletą. Nie dość, że jest obecnie przestarzały, to obsługuje się go w mało wygodny sposób – forsowanym przez Lexusa mimo krytyki joystickiem na konsoli środkowej.
W kwestii komfortu jazdy, osiągów czy zużycie paliwa RX 450h wykonał krok naprzód względem RX 400h. O przepaści mówić jednak nie sposób – to bardziej ewolucyjne zmiany. Wspominamy o tym nieprzypadkowo, bo samochód jest drogi w zakupie, co może przekładać się na wysokie oczekiwania ze strony potencjalnego nabywcy.
Podobnie jak poprzednik, także RX 450h ma napęd oparty o benzynowe V6 i przedni silnik elektryczny oraz dopędzający tylne koła motor elektryczny. Pod względem niezawodności należycie serwisowane auta to ekstraklasa (poza tapcierką, która jest bardziej podatna na wycieranie niż w poprzedniku). Niestety przekłada się to na ceny ofertowe. Właściciele niechętnie pozbywają się RX-ów, więc wystawiane na sprzedaż bywają zaskakująco drogie. Na liście opcji pojawiło się pneumatyczne zawieszenie z regulacją prześwitu.
Używana Toyota Yaris Cross (od 2020 r.)
Wykorzystując modę na uterenowione auta Toyota postanowiła przygotować stosowną mutację Yarisa – wyżej zawieszoną i wyposażoną w pakiet stylistyczny. Co zaskakujące, zbudowano nawet wersję z napędem na obie osie. Tylne koła są w niej dopędzane silnikiem elektrycznym. Mechanicznie Yaris Cross czerpie pełnymi garściami z Yarisa czwartej generacji, który dał się już poznać jako solidna konstrukcja, a w wersji hybrydowej także oszczędna. Pod względem wykończenia czy wyposażenia Yaris Cross wypada przyzwoicie. Od kilku lat Toyota dokłada bowiem starań, by przestać się kojarzyć z surowymi japońskimi samochodami.
Podaż używanych Yarisów Cross jest niewielka. Na rynek wtórny trafiają najczęściej zwroty z leasingu. Jeżeli auto pochodzi z prywatnych rąk, to mogło być kupione by… zarobić. Ceny na rynku pierwotnym i wtórnym stale rosną, a na oszczędnego hybrydowego SUV-a zawsze znajdzie się nabywca. W przypadku Yarisa Cross polecamy prostszą wersję z napędem na przód. Wariant 4×4 zaskakująco dobrze radzi sobie w terenie. Pytanie tylko, czy nabywcy tego faktycznie oczekują… Przy dobrych oponach zimowych i obecnej aurze problemy z trakcją na śniegu to raczej zbyt mały argument, by szukać droższej odmiany 4×4. Usterki ograniczają się do drobnych problemów z elektroniką pokładową. W używanych autach można spodziewać się śladów eksploatacji. Warto także zweryfikować bezwypadkowość. Używane auta trzymają cenę, więc opłaca się ich rekonstrukcja.
Używana Toyota C-HR (2016-2023)
W teorii wszystko poszło nie tak – C-HR to drogi, ciasny i mało komfortowy dla pasażerów drugiego rzędu samochód. Do tego jest SUV-em oferowanym w wersji hybrydowej wyłącznie z napędem na przód. Klienci pokochali jednak auto za oryginalne wzornictwo, sprawdzoną mechanikę Toyoty i niezłe właściwości jezdne. Mimo niedoskonałości C-HR sprzedawał się lepiej niż RAV4.
Na szczególne polecenie zasługują C-HR po modernizacji z 2019 r., która przyniosła dwulitrowy silnik. Moc systemowa wzrosła ze 122 do 184 KM. Nie dość, że zapewnia ona wyraźnie lepszą dynamikę, to C-HR 2.0 nie „męczy się” tak podczas przyspieszania jak słabsza wersja 1.8, którą można polecić kierowcom o spokojnym usposobieniu. Trwałość auta stoi na wysokim poziomie. Użytkownicy narzekają na przeciętną odporność lakieru i drobne problemy z elektroniką. Zdarzały się awarie amortyzatorów i elektrycznego hamulca ręcznego. Przy wysokich przebiegach w silniku 1.8 może dojść do wypalenia uszczelki pod głowicą. Z kolei 2.0 potrafi palić olej. Interesujący egzemplarz warto dokładnie prześwietlić, bo wysoka wartość rynkowa stanowi pokusę do odbudowywania „rozbitków”.
Używana Toyota RAV4 (2016-2018)
Przebój Toyoty zaskakująco długo musiał czekać na napęd hybrydowy. W RAV4 pojawił się on dopiero w czwartej generacji – i do tego po modernizacji. W efekcie hybryda była na rynku relatywnie krótko. Mimo tego podaż używanych egzemplarzy jest przyzwoita. Ceny ofertowe okazują się dalekie od okazyjnych. Dotyczy to zwłaszcza samochodów z polskich salonów. Czwarta odsłona Toyoty RAV4 ma jednak wszystkie asy w rękawie. Auto jest znacznie bardziej przestronne od poprzednika. Pomógł fakt, że Toyota chciała stworzyć model globalny, który nie będzie wymagał przedłużania na amerykański rynek, jak RAV4 III. Wyposażenie hybrydy nie rozczarowuje. Design i wykończenie wnętrza może nie zachwycają, ale nie są też tak surowe jak wcześniej. Najgorzej próbę czasu zniósł system multimedialny, który odstawał od rynkowych standardów w czasie, gdy auto było nowe. Warto pamiętać, że napęd hybrydowy w RAV4 IV mógł napędzać jedynie przednią oś, ale był także wariant 4×4, gdzie tylne koła były dopędzane dodatkowym silnikiem elektrycznym, który nie wpływał jednak na osiągi czy zużycie paliwa.
Pod względem trwałości RAV4 trudno wskazać słabe punkty. Zdarzają się hałasy zawieszenia, problemy z elektroniką, odpryski lakieru czy uszkodzenia tapicerki, ale to detale, które nie wpływają na eksploatację pojazdu czy wyniki przeglądów okresowych. Większym problemem wydaje się zagrożenie kradzieżą. Auto warto zabezpieczyć dodatkowym systemem i dobrze ubezpieczyć. Kolejna, oferowana od 2019 r. RAV4 V Hybrid to udane rozwinięcie poprzednika. Niestety ograniczony wiek w połączeniu ze statusem wciąż produkowanego modelu przekładają się na wysokie ceny ofertowe. Dość powiedzieć, że bezwypadkowe auta potrafią kosztować 110 tys. zł, mając 254 tys. km przebiegu…
