Używana Honda CR-V III (2006-2012) – opinie, dane techniczne, typowe usterki

Honda CR-V cieszy się bardzo dobrą opinią. Po latach eksploatacji SUV jest wciąż trwały, oszczędny i wygodny. Oto opinie o używanej Hondzie CR-V III.

Model CR-V pojawił się w ofercie Hondy w 1996 r. W 2006 r., równolegle z Civikiem VIII (znanym jako UFO) wprowadzono na rynek trzecią generację CR-V. Pod pewnymi względami jest to model przełomowy – za sprawą wyoblonej linii nadwozia, tradycyjnie otwieranej klapy bagażnika, przeniesionego do wnętrza koła zapasowego czy przeciętnego prześwitu (w zależności od źródła są podawane wartości z zakresu 17-19 cm) CR-V nie próbował już udawać terenówki. Upodobnił się wręcz nieco do rodzinnego vana z odrobiną off-roadowego zacięcia i tak był postrzegany przez większość użytkowników. Podwyższony prześwit docenią rodziny mieszkające poza miastem. W sieci można spotkać się z opiniami o ograniczonej skuteczności napędu na cztery koła. Oparty o dwie pompy hydrauliczne system Real Time AWD faktycznie nie należy do najszybszych i przenoszących największe siły w klasie, ale w zupełności wystarcza to zadań, przed którymi przeciętny użytkownik postawi Hondę CR-V, czyli jazdy po szutrze, błotnistej drodze czy śniegu. Napęd jest najmniej skuteczny w chwili ruszania (sprzęgło międzyosiowe jest spinane w wyniku powstania różnic w prędkościach obrotowych kół) – kiedy CR-V zacznie się już toczyć, dużo lepiej radzi sobie z nawierzchniami o niskich przyczepnościach. Dla zapewnienia trwałości olej w układzie napędowym powinien być wymieniany.

Hondy CR-V, niezależnie od generacji, cechuje niska utrata wartości. W efekcie za niemal 15-letni samochód trzeba zapłacić nawet 40 tys. zł. Czy uterenowiona Honda jest warta tych pieniędzy? Jak przedstawia się jej niezawodność i jakość wykonania? Poznajmy opinie właścicieli używanych Hond CR-V III.

Nowa Honda CR-V – opis wersji i cennik

Używana Honda CR-V III – wnętrze

Srebrne wstawki ożywiają zazwyczaj ciemne wnętrze Hondy. Stylistyka nieźle łączy nowoczesny charakter z tradycyjnym rozplanowaniem instrumentów. Nietypowo, jak na SUV-a, ulokowano lewarek biegów, bo na podwyższeniu pod konsolą środkową. Tunelu w ogóle nie ma, przez co podróżujący z przodu mają więcej swobody na nogi i mogą łatwo zamienić się miejscami. Pozycja za kierownicą jest wygodna, a rozmieszczenie kluczowych przycisków funkcji czy sposób działania poszczególnych funkcji okazuje się ergonomiczny (niepotrzebnie skomplikowana została jedynie obsługa komputera pokładowego). Deskę wykończono „po japońsku” – twardymi tworzywami sztucznymi. W CR-V III można liczyć na w miarę współczesne wyposażenie, obejmujące chociażby aktywny tempomat, system przewidujący wypadek (CMBS), wielofunkcyjną kierownicę lub radio ze zmieniarką płyt CD.

Skojarzenia z typowo rodzinnymi autami budziła też przestronna kabina CR-V III o znacznej szerokości, z wolną przestrzenią w miejscu, gdzie w większości samochodów deska rozdzielcza łączy się z zabudową tunelu środkowego. Plus za zupełnie płaską podłogę w drugim rzędzie. Zastosowano w nim komfortową kanapę z osobno regulowanym oparciem i systemem wzdłużnego przesuwania. Duże szyby wpuszczają do środka sporo światła i optycznie zwiększają przestrzeń w kabinie. Mocną stroną Hondy CR-V jest też ustawny bagażnik (525 l) z podwójną podłogą, którą można ustawić w poziomie ok. 2/3 wysokości. Można go powiększyć do 1530 l na dwa sposoby: kładąc oparcie lub „przewracając” cały fragment kanapy do przodu, opierając go o przedni fotel. Przydałby się bardziej ustawny kształt bagażnika.

Używana Honda CR-V III – silniki

Do plusów SUV-a Hondy należy zaliczyć bardzo solidne silniki. Co prawda w Polsce występowały tylko trzy, ale można je bez obaw polecić. Są to: benzynowy 2.0 i-VTEC (150 KM) i turbodiesel 2.2 i-CTDi (140 KM), a po liftingu 2.2 i-DTEC (150 KM), w którym m.in. elektromagnetyczne wtryskiwacze zastąpiono piezoelektrycznymi (na szczęście oba typy są trwałe). Na rynku aut używanych można jeszcze trafić amerykańską CR-V z jednostką 2.4 i-VTEC (166 KM, 220 Nm). Silnik 2.4 seryjnie łączono z ospałą, 5-biegową skrzynią automatyczną. W efekcie wersja 2.4 odstaje dynamiką od europejskiej 2.0 (także do niej oraz 150-konnego diesla można było zamówić wspomniany „automat”). Pod względem trwałości i kultury pracy wszystkie uchodzą za wzór. Zużycie paliwa utrzymuje się na rozsądnym poziomie. Popularny silnik 2.0 i-VTEC zużywa benzynę w tempie ok. 9 l/100 km, a diesle domagają się niecałych 7 l/100 km. Niektórzy próbują ograniczać wydatki poprzez montaż instalacji gazowej. Zdania na temat wpływu takiej modyfikacji na trwałość silnika są podzielone. Jeżeli jednak wyposażać CR-V w instalację LPG, to powinien być to wysokiej klasy układ z lubryfikacją.

Używana Honda CR-V III – opinie użytkowników

Używana Honda CR-V III – awaryjność, typowe usterki

Poważne awarie należą do rzadkości co cieszy, gdyż koszty ewentualnych napraw nie są niskie. Istotną wadą Hondy jest jakość wykonania. Jak na tak drogi samochód plastiki zbyt łatwo się rysują, a po kilku latach nawet trzeszczą. W niektórych egzemplarzach hałasuje tylny dyferencjał – pomóc może wymiana oleju. Przy wysokich przebiegach do wymiany lub regeneracji mogą kwalifikować się filtry DPF w dieslach. Poza tym użytkownicy Hondy CR-V narzekają na drobne defekty – problemy z reflektorami ksenonowymi (awaryjny czujnik), uszkodzenia koła pasowego napędu osprzętu diesla czy pierwsze ogniska korozji – przede wszystkim na krawędziach elementów nadwoziowych i podwoziu. Przypadłością, znaną też z innych modeli Hondy, jest podatność lakieru na uszkodzenia. Wystarczy kilka wizyt w myjni automatycznej, by powłoka lakiernicza Hondy CR-V pokryła się siecią drobnych zarysowań – szczególnie widocznych na ciemnych egzemplarzach. Wybierając egzemplarz z USA, warto wnikliwie sprawdzić jego historię – najlepiej przez system Carfax lub strony zapewniające weryfikację informacji o pojeździe także w tej bazie. Wiele używanych Hond CR-V z amerykańskim rodowodem brało udział w mniej lub bardziej poważnych wypadkach, a znaczna wartość pojazdu sprawia, że naprawy mają uzasadnienie.

Używana Honda CR-V III – gdzie jest nr VIN?

Numer VIN znajduje się na przegrodzie czołowej pod klapką. Odczytamy go również z obudowy deski rozdzielczej z lewej strony.

Używana Honda CR-V III – sytuacja rynkowa, ceny

Używane Hondy CR-V są bardzo drogie. 25 tys. zł wystarczy albo na powypadkowy egzemplarz albo auto, które pokonało 250 tys. km i więcej. Wśród egzemplarzy w okolicach 30 tys. zł nie brakuje nieprzerejestrowanych jeszcze samochodów, co dla nabywcy oznacza dodatkowe koszty (wraz z ubezpieczeniem przekroczą 1000 zł). Przy zakupie warto skontrolować stan opon. Za nowy komplet przyjdzie zapłacić ok. 2000 zł. By móc swobodnie wybierać, na zakup Hondy CR-V III trzeba przeznaczyć 35-45 tys. zł. Ceny krajowych egzemplarzy z końca produkcji przekraczają 55-60 tys. zł.

Używana Honda CR-V III – podsumowanie

Model zdecydowanie warty uwagi, pod warunkiem akceptacji jazdy na „samej” benzynie (bez LPG) lub użytkowania turbodiesla. Po zakupie warto zadbać o trzy aspekty – usunięcie ognisk rdzy i poprawy fabrycznej ochrony antykorozyjnej, pokrycie lakieru dobrym woskiem oraz montaż dodatkowego zabezpieczenia antykradzieżowego. Zabiegi te pozwolą cieszyć się Hondą CR-V przez długie lata.

Polecamy uwadze materiały o innych używanych Hondach:

Używana Honda CR-V II i Honda CR-V III – którą generację wybrać?

Używana Honda CR-V II (2001-2007) – opinie użytkowników

Używana Honda Civic VIII (2006-2011) – opinie użytkowników

Używana Honda CR-V III – galeria