Nawiązująca do aut terenowych stylistyka Hondy CR-V nie powinna nikogo zwieść: to raczej pełnoprawny SUV na gładką szosę. Czy jest niezawodny, jak przystało na japońskie auto? Oto opinie o używanej Hondzie CR-V II.
Hondę CR-V bez wątpienia można zaliczyć do grona najdłużej produkowanych SUV-ów. Pierwsze wcielenie zadebiutowało w 1995 r., drugie, opisywane – w 2001 r. i pozostało w produkcji przez 6 lat, w 2004 r. zaliczają całkiem poważną, przynajmniej od strony mechanicznej, modernizację. W zamyśle konstruktorów CR-V miała być SUV-em spełniającym wymagania stawiane również minivanom. W tym celu postawili na wygładzenie podłogi drugiego rzędu (tak, by wygodnie usiadły tam trzy osoby) i wygospodarowali obszerny bagażnik o pojemności 527 l, z możliwością powiększenia przez złożenie lub przesunięcie kanapy. Koło zapasowe, wzorem poprzednika, powędrowało na otwieraną w bok klapę – to ostatnie wcielenie CR-V z tym rozwiązaniem. Samochody sprzedawane w Europie otrzymywały benzynowe silniki 2-litrowe, a po liftingu również 2,2-litrowe turbodiesle, obydwa standardowo łączone z napędem 4×4 dołączającym tylną oś w razie wykrycia uślizgu pierwszej. Amerykańskie Hondy zestawiano głównie z przednim napędem oraz 2,4-litrową jednostką sparowaną ze skrzynią automatyczną.
Mimo bojowego wyglądu, Honda CR-V II najlepiej czuje się na gładkim asfalcie. Napęd 4×4 przydaje się głównie zimą do wyjeżdżania z głębszych zasp poza wielkimi aglomeracjami.
Właściciele uterenowionych Hond nie szczędzą słów uznania w kierunku ich samochodów. Świetna opinia o tym modelu skutecznie blokowała spadek cen używanych egzemplarzy, ale przy nieuchronnym zbliżaniu się do grona rynkowych 20-latków w końcu musiały one spaść do rozsądnego poziomu. Lata doświadczeń pokazują jednak, że po kilkunastoletnich samochodach nie należy spodziewać się absolutnej niezawodności. Jak jest w przypadku Hondy CR-V? O tym w dalszej części artykułu.
W trasie najlepiej sobie radzi wprowadzony po liftingu turbodiesel 2.2 i-CTDi. Przy odpowiednim operowaniu pedałem gazu sporo „ikry” da się również wykrzesać z wolnossącej odmiany benzynowej.
Używana Honda CR-V II – wnętrze
Kokpit Hondy CR-V wykonano w dużej mierze z twardych tworzyw. Niektóre, jak np. kolorowe na konsoli środkowej, mają tendencję do rysowania się, ale na ogół rzadko coś tu skrzypi podczas jazdy. Obsługa, poza dyskusyjnie umieszczonymi niektórymi elementami (np. radia w górnej i pokręteł klimatyzacji w dolnej części konsoli) nie nastręcza problemów. Ciekawy detal stanowi niewielki uchwyt pośrodku od strony pasażera – rozwiązanie inspirowane prawdziwymi autami terenowymi. Drugi „uchwyt” to nic innego jak nietypowo obsługiwany hamulec pomocniczy. Wyposażenie? Jak na ten wiek auta, całkiem sensowne, obejmujące w standardzie klimatyzację, elektryczne szyby, radio i 4 poduszki powietrzne.
Deska mocno „niedzisiejsza”, ale niewielu chętnym na używaną CR-V to przeszkadza. Ważne, by nie była zbytnio „zjechana” – a o to niestety ciężko, biorąc pod uwagę jakość niektórych plastików.
Do wysoko zawieszonej CR-V II (20 cm prześwitu) wsiada się naprawdę komfortowo. Fotele przednie trudno zaliczyć do grona „królewskich”, ale na co dzień w zupełności wystarczają, także z zakresu topornego systemu regulacji. Pomiędzy nimi zainstalowano funkcjonalny stolik z dwoma uchwytami na napoje. Równie dobre warunki panują na kanapie, gdzie – przynajmniej biorąc pod uwagę nogi i głowy – optymalnie usadowią się trzy osoby. Może im jedynie brakować miejsca w okolicach łokci (skromna szerokość wnętrza). Kanapa posiada opcję przesuwania, pozwalającą zwiększyć bagażnik z podstawowych 527 l do aż 620 l. Składa się z kolei jak w minivanach, czyli „przewracając” całość do przodu. Do bagażnika prowadzi ogromna, otwierana na bok klapa. Pomimo umieszczenia na niej koła zapasowego, pod podłogą znajduje się duża wnęka, jakby wprost pod nie. To idealne rozwiązanie dla osób chcących przerobić CR-V na LPG.
1 z 4
Wiele przeszło "pełnoletnich" Hond ma już mocno wyeksploatowane fotele.
Dzięki równej podłodze z tyłu pasażerowie mają pełną swobodę w obrębie nóg.
Pokaźny bagażnik ma bardzo nisko umieszczony próg załadunku. Wykończenie - przeciętne.
Składając w taki sposób kanapę uzyskujemy gładką przestrzeń bagażową o pojemności 1568 l.
Używana Honda CR-V II – silniki
Honda nigdy nie słynęła z „rozpieszczania” swoich klientów różnorodnością wersji napędowych. Przez pierwsze 3 lata europejscy odbiorcy musieli zadowolić się wyłącznie benzynowym 2.0 z systemem zmiennych faz rozrządu VTEC. Rozwija przyzwoite 150 KM, ale by w pełni z nich korzystać, trzeba utrzymywać silnik na wysokich obrotach: tylko wtedy CR-V potrafi sprawnie przyspieszać. Planując montaż LPG należy pamiętać o częstej (co 20-30 tys. km) regulacji luzu zaworowego. Propozycję drugoplanową stanowi odmiana 2.4 (160 KM) przewidywana do Hond z rynku amerykańskiego. Zapas mocy i momentu obrotowego tłumi w niej obligatoryjna konfiguracja z„automatem”. W 2004 r. pojawił się wyczekiwany przez wielu turbodiesel. Honda zaproponowała odmianę 2.2 i-CTDi (140 KM), którą standardowo łączono z ręczną przekładnią o 6 przełożeniach. Niezawodnością równa się z wysokim poziomem ustanowionym przez odmiany benzynowe, ale jego osprzęt bywa drogi. A w tak starym aucie najprawdopodobniej nadszedł czas, by coś wymienić.
Jednostki VTEC cechuje spore zróżnicowanie w zużyciu paliwa w zależności od warunków jazdy. W mieście, wg niektórych użytkowników, potrafią spalić 12-13 l/100 km, podczas gdy poza nim nawet dwukrotnie mniej.
Używana Honda CR-V II – opinie użytkowników
Zalety
„Benzynowy 2.0 – trwały i bezawaryjny, a jeśli potrzeba, potrafi być wystarczająco dynamiczny”
„Ogrom miejsca w środku. Przesuwając kanapę można znacząco powiększyć bagażnik”
„Doskonałe auto na drogi szutrowe i niewielki teren, w tym górzysty”
„Dzięki krótkiej desce rozdzielczej i wielkim lusterkom manewrowanie Hondą nie sprawia kłopotów”
Wady
„Od jakiegoś czasu walczę z rdzą trawiącą nadkola. Niedługo pewnie pojawią się nowe ogniska”
„2. bieg haczy, a 4. jest zbyt krótki. Szkoda, że zabrakło szóstego”
„Wciąż słychać szum powietrza opływającego karoserię i pracujący na wysokich obrotach silnik”
„Hondy z tych miały kiepsko wykończone wnętrza. To trzeba przyznać”
Używana Honda CR-V II – awaryjność, typowe usterki
Wszelkie awarie silników wynikają wyłącznie z dystansów, jakie zdołały do dzisiaj pokonać: to normalne, że z czasem trzeba wymienić/zregenerować np.koło dwumasowe/turbosprężarkę w turbodieslu albo zaakceptować podwyższone zapotrzebowanie na olej silnikowy w odmianie benzynowej. Forsownie eksploatowane Hondy mogą mieć „dojechane” sprzęgła (wymiana ok. 800 zł) lub uszkodzony napęd 4×4 – tu klucz do bezawaryjności stanowi regularny serwis olejowy. Czasami zawodzą skrzynie biegów, a dokładnie ich łożyska i/lub synchronizatory. Kupując CR-V jeżdżoną poza dobrymi jakościowo drogami odłóżmy ok. kilkaset złotych na przywrócenie do porządku zawieszenia, tj. wymianę sworzni wahaczy, łączników stabilizatora i końcówek drążków kierowniczych. Sporadycznie psują się kompresory klimatyzacji (seryjna w każdym aucie), a najstarsze samochody coraz poważniej atakuje korozja (głównie podwozie, punktowo na nadwoziu).
Rdza w Hondzie CR-V poważnie utrudnia serwisowanie zawieszenia. Śruby potrafią się zapiekać i urywać podczas prób ich odkręcenia.
Używana Honda CR-V II – gdzie jest nr VIN?
Numer VIN znajdziemy w aż trzech miejscach przedniej części auta. Wybito go pośrodku przegrody czołowej, umieszczono też na tabliczce przy zbiorniczku płynu do spryskiwaczy. Nie trzeba nawet otwierać maski, by odczytać numer identyfikacyjny: widnieje w oszklonej wnęce w obudowie deski rozdzielczej, przy wycieraczce kierowcy.
Używana Honda CR-V II – sytuacja rynkowa
Ceny używanych Hond CR-V II powoli przestaje określać rocznik, a bardziej stan utrzymania konkretnego auta. W dolnych przedziałach (10-15 tys. zł) trafiają się nawet auta poliftowe. Za 15-25 tys. zł mamy pełen wybór pośród Hond z ostatnich roczników, jak i zadbanych samochodów krajowych z początku produkcji. Kwoty 25-30 tys. zł za 14/15-letnie samochody to bardziej marzenia sprzedających niż realna wartość najlepszych Hond. Diesle stanowią margines ofert, podobnie jak benzynowe wersje z LPG.
Honda CR-V II - lifting
1 z 2
Honda CR-V II przed liftingiem (2001-2004)
Honda CR-V II po liftingu (2004-2007)
Używana Honda CR-V II – podsumowanie
Świetny samochód do pracy i komfortowego podróżowania z całą rodziną. Kupując CR-V II najprawdopodobniej nie ustrzeżemy się dodatkowych inwestycji, ale powinny one zaprocentować „spokojem” w przyszłości. Mimo lepszych parametrów i niższego spalania turbodiesla, lepiej rozejrzeć się za dobrze utrzymanym 2.0 VTEC. Wersje amerykańskie (2.4 + „automat” + napęd na przód) nie dają tyle frajdy z jazdy.
Polecamy uwadze nasze artykuły o innych używanych Hondach:
Jestem szczęśliwym posiadaczem Hondy CRV II 2,0 z 2004 roku. Auto kupiłem używane, gdy miało 9 lat. Przez okres kolejnych 9 lat przejechałem moją Hondą ponad 300 tysięcy (na LPG) i nigdy mnie nie zawiodła tym bardziej, że użytkuję ją w bardzo trudnych warunkach. Jazda po mieście, w terenie, z przyczepą kempingową, z boksem etc. Polecam ten samochód. Nigdy jej nie sprzedam, nie spotkałem jeszcze lepszego samochodu.
Też posiadam tą hondę 2003r 2.0 vtec , przejechałem nim do tej pory 30tys km, jedynie do tej pory przy przebiegu 217 tyś rozleciało się oryginalne sprzęgło ale pewnie z powodu ciągania przyczepy kempingowej, akurat do tego słabo się nadaje że względu na niski moment obrotowy oraz długi pierwszy bieg i jeszcze dłuższy wsteczny gdzie można łatwo spalić sprzęgło nawet pod lekkie wzniesienie, ,zużycie paliwa normalnie wynosi od8 do 11l a z przyczepą 12-16l benzyny ,duży wpływ na to ma włączona klimatyzacja, wadą jest też korozja spodu samochodu, a tak po za tym jest bezawaryjny, pojemny i bardzo dobrze się nim jeździ, polecam do normalnej jazdy, napęd 4×4 też daje rady w zimę i lekkim terenie.
Janusz
CRV-II 2.2 i-ctdi z 2006 roku, przebieg 740 tys. (siedemset czterdzieści tysięcy). W silniku wymieniona turbina przy 118 tyś. (100% na koszt Hondy – wada fabryczna) oraz przy 680 tyś. regenerowana pompa paliwa – reszta nie ruszana. Pozostałe naprawy to tylko te związane z eksploatacją. Auto serwisowane dokładnie z zaleceniami producenta, ostatnie 200 tys. olej wymieniany co 10 tys.. Od początku stosowany jest olej 10W/60. Oleju prawie nie bierze – brał trochę na początku 1l/10000km, teraz prawie nic. Wzór niezawodności i jakości.
Jestem szczęśliwym posiadaczem Hondy CRV II 2,0 z 2004 roku. Auto kupiłem używane, gdy miało 9 lat. Przez okres kolejnych 9 lat przejechałem moją Hondą ponad 300 tysięcy (na LPG) i nigdy mnie nie zawiodła tym bardziej, że użytkuję ją w bardzo trudnych warunkach. Jazda po mieście, w terenie, z przyczepą kempingową, z boksem etc. Polecam ten samochód. Nigdy jej nie sprzedam, nie spotkałem jeszcze lepszego samochodu.
Też posiadam tą hondę 2003r 2.0 vtec , przejechałem nim do tej pory 30tys km, jedynie do tej pory przy przebiegu 217 tyś rozleciało się oryginalne sprzęgło ale pewnie z powodu ciągania przyczepy kempingowej, akurat do tego słabo się nadaje że względu na niski moment obrotowy oraz długi pierwszy bieg i jeszcze dłuższy wsteczny gdzie można łatwo spalić sprzęgło nawet pod lekkie wzniesienie, ,zużycie paliwa normalnie wynosi od8 do 11l a z przyczepą 12-16l benzyny ,duży wpływ na to ma włączona klimatyzacja, wadą jest też korozja spodu samochodu, a tak po za tym jest bezawaryjny, pojemny i bardzo dobrze się nim jeździ, polecam do normalnej jazdy, napęd 4×4 też daje rady w zimę i lekkim terenie.
Janusz
CRV-II 2.2 i-ctdi z 2006 roku, przebieg 740 tys. (siedemset czterdzieści tysięcy). W silniku wymieniona turbina przy 118 tyś. (100% na koszt Hondy – wada fabryczna) oraz przy 680 tyś. regenerowana pompa paliwa – reszta nie ruszana. Pozostałe naprawy to tylko te związane z eksploatacją. Auto serwisowane dokładnie z zaleceniami producenta, ostatnie 200 tys. olej wymieniany co 10 tys.. Od początku stosowany jest olej 10W/60. Oleju prawie nie bierze – brał trochę na początku 1l/10000km, teraz prawie nic. Wzór niezawodności i jakości.