Czajnik znajdziemy w każdym domu, biurze, garażu czy samochodzie kempingowym. Warto wiedzieć jak szybko i tanio usunąć kamień z czajnika i przywrócić mu dawną świeżość.
Krystalicznie czysta woda… praktycznie nie występuje w przyrodzie. I dobrze, bo związek kryjący się za oznaczeniem H20 nie zawiera żadnych mikroelementów, które mają korzystny wpływ na organizmy żywe. W wodzie mogą być zawarte m.in. jony wapnia, żelaza, fosforu, magnezu, sodu, potasu, chloru i siarki. Im jest im więcej, tym woda bywa nazywana twardszą. Może mieć też specyficzny zapach.
Redakcja poleca: Ubywający płyn chłodzący. Najczęstsze przyczyny wycieków płynu chłodniczego
Podczas gotowania jony magnezu i wapnia osadzają się na elementach grzewczych i ściankach – przybierają postać węglanów o kremowym zabarwieniu. Zakamieniony czajnik nie wygląda estetycznie, a osady wpływają na smak wody. W skrajnej sytuacji, gdy jest ich tak dużo, że zaczynają się odrywać, mogą przedostać się do kubka czy filiżanki (nieprzypadkowo wiele czajników w miejscu przeznaczonym do nalewania wody ma drobne sitko, które jest w stanie zatrzymać większe fragmenty kamienia).
Jak usunąć kamień z czajnika? Metody są różne. Można spotkać się z propozycjami gotowania obierków z ziemniaków, Coca Coli, kwasku cytrynowego czy preparatu przeznaczonego do odkamieniania czajników. My postanowiliśmy sprawdzić najprostszą i najtańszą z metod – ocet.
Do starego i mocno zakamienionego czajnika wlaliśmy niewielką ilość octu – tak, by pokrył warstwą ok. 1 cm całe dno czajnika, będące jego elementem grzewczym. Niektóre porady mówią o konieczności rozrabiania octu z wodą w proporcji 1:1. My nie zdecydowaliśmy się na taki krok – wlaliśmy czysty ocet. Jednocześnie od zewnątrz zatkaliśmy ścierką dziubek czajnika, by uniemożliwić oparom gotującego się octu ucieczkę z wnętrza czajnika. Z jednej strony chroni to mieszkanie przed wypełnieniem go nieprzyjemnym zapachem octu, z drugiej – gwarantuje, że opary octu będą pozostawały tam, gdzie mają do wykonania pracę. Gdy czajnik automatycznie wyłączył się po zagotowaniu octu, nie otwieraliśmy jego pokrywki. Po kilkunastu minutach znów zagotowaliśmy ocet, by po odczekaniu kolejnych kilkunastu minut otworzyć czajnik i dokładnie go wypłukać wodą. Po gotowaniu octu plastikowe ścianki oraz płyta grzewcza czajnika uwolniły się od kremowych osadów z kamienia. Na metalowym elemencie zostało trochę wżerów i przebarwień, co zrzucamy na karb wieku czajnika (przeszło 20 lat) oraz zaniedbań w zakresie jego bieżącej konserwacji.
