W motoryzacji przewinęło się sporo aut, które przeszły niezliczone liftingi. Niektóre są naprawdę szokujące. Oto 15 samochodów, które po modernizacjach diametralnie się zmieniły.
Lifting ma na celu odświeżenie aktualnie produkowanego modelu, a co za tym idzie – podniesienie jego atrakcyjności. A fakt, że samochód cały czas jest wytwarzany, nigdy nie jest dziełem przypadku: po prostu wciąż znajduje nabywców i nadal jest to opłacalne. W niektórych częściach świata wymagania co do aut są niższe niż np. w Europie, stąd można przytoczyć wiele sytuacji, gdy samochód z lat 60. przetrwał w produkcji aż do lat dwutysięcznych lub nawet dłużej. Rzadko się jednak zdarza, by takie pojazdy od początku do końca nie przechodziły zmian. Takowe zazwyczaj miały miejsce drogą nieustannych liftingów. Mimo iż nie zawsze wychodziły one dobrze od strony stylistycznej, przeważnie udawało się udoskonalać auta mechanicznie i dodawać im coraz to nowe elementy wyposażenia.
Oto nasze zestawienie 15 samochodów, które na przestrzeni lat miały kilka liftingów i w efekcie wersje z końca produkcji mocno różnią się od tych początkowych. Wzięliśmy w nim również pod uwagę auta produkowane na bazie konkretnych modeli, np. pod inną marką w innej części świata. Zobaczmy, jak czas wpływa na samochody o tej samej konstrukcji.
Alfa Romeo Spider I
Lata produkcji: 1966-1994
Włoskiemu roadsterowi początkowo trudno było odmówić urody. Lekko narysowane, opływowe nadwozie pięknie prezentowało się zwłaszcza po opuszczeniu dachu. Auto dość szybko traciło jednak swoje najlepsze atrybuty. W ramach pierwszego liftingu smukłe tylne lampy zastąpiono wielkimi, prostokątnymi. Później było tylko gorzej, bo wraz z kolejnymi modernizacjami rosły zderzaki (nie brakuje głosów, że najlepiej prezentowały się smukłe zderzaki w najstarszych wersjach). W efekcie Spider z lat 90. wygląda ociężale i niezbyt proporcjonalnie.
FSO Polonez
Lata produkcji: 1978-2003
W zestawieniu aut wielokrotnie modernizowanych mogłoby się znaleźć sporo rodzimych wytworów. Na przestrzeni lat najbardziej zmienił się jednak Fiat 126p i Polonez. Nic dziwnego, bo te auta debiutowały w latach 70. i pozostały w produkcji aż do lat dwutysięcznych. W przypadku Poloneza trochę nowoczesności tchnęły zmiany wprowadzone pod koniec lat 90. przez Daewoo. Auto zyskało sporo okrągłych elementów i zupełnie nową deskę rozdzielczą.
Ford Transit III
W produkcji: od 1986 r.
Na europejskim rynku ta generacja Transita przetrwała do 2000 roku, ale w Wietnamie produkowano ją jeszcze przez 3 lata. Ze szczególnym uznaniem spotkała się w Chinach, gdyż wytwarzana jest tam… do dzisiaj. Już nie jako Ford, ale przez Jiangling Motors pod nazwą JMC Teshun/Touring. Przy okazji ostatniej, przeprowadzonej w 2017 roku modernizacji „stary” Transit otrzymał dość kontrowersyjny przód, wybitnie kontrastujący z niemal niezmienioną pozostałą częścią nadwozia.
GAZ-24 Wołga
Lata produkcji: 1967-2009
Trudno zliczyć wszystkie liftingi „kanciastej” Wołgi serii 24. Samochód próbowano zastępować nowymi modelami (np. GAZ-ami 3105 i 3111 z lat 90.), ale wszelkie działania i tak ostatecznie kończyły się następną modernizacją auta z lat 60. Ostatnim wcieleniem jeszcze bazującym na Wołdze 24 został GAZ-31105 z lat 2003-2009, który otrzymał okrągłe reflektory z produkowanego na małą skalę modelu 3111. W 2007 roku dokonano ostatnich zmian, które objęły tylne światła.
Mercedes MB100
Lata produkcji: 1981-2014
Bezpośredni poprzednik Vito ustąpił mu miejsca w 1995 roku, czym zakończył swoją karierę w Europie. Przestarzały wówczas model dopiero się jednak „rozkręcał”, bo od tego roku w Korei i Chinach rozpoczęła się produkcja głęboko zmodernizowanego MB100 pod nazwą Ssangyong Istana. W 2009 roku dokonano jeszcze jednej zmiany emblematów (auto otrzymało nazwę Maxus Istana) i w takiej formie zjeżdżało z taśm produkcyjnych do 2014 roku.
Mercedes T1
W produkcji: od 1977 r.
Popularna także u nas „kaczka” w 1995 roku ustąpiła miejsca Sprinterowi, ale nadal ma się bardzo dobrze w Indiach, gdzie jest wytwarzana do tej pory jako Force Traveller. Można ją tam kupić w naprawdę wielu wersjach – osobowych, towarowych, krótkich, długich, jako autobus szkolny czy ambulans. Po ostatnim przeprowadzonym liftingu nowoczesny przód wyraźnie „odcina się” od bocznej części samochodu, która nadal pamięta czasy Mercedesa T1.
Morris Oxford III
Lata produkcji: 1956-2014
W latach 1948-1971 brytyjski Morris produkował kilka generacji modelu Oxford, sprzedawanego jako sedan i kombi. Trzecia z nich, zaprezentowana w 1956 roku, posłużyła jako baza do opracowania samochodu, który przez wiele lat okupował ulice w Indiach. Mowa o Hindustanie Ambassadorze, który m.in. aż do 2002 roku służył jako rządowa limuzyna. W 2003 roku przeprowadzono ostatni lifting auta, który dał mu szerokie zderzaki i nową deskę rozdzielczą.
Opel Kadett E
Lata produkcji: 1984-2016
Kadett E był ostatnią generacją kompaktowego Opla przed prezentacją w 1991 roku pierwszego wcielenia Astry (F). Mimo tego nie schodził z motoryzacyjnej sceny jeszcze przez wiele lat, choć produkowany pod wieloma różnymi markami. Najdłuższą „karierę” zrobił jako Daewoo Nexia. Na wielu rynkach przetrwał w produkcji aż do późnych lat dwutysięcznych, a najdłużej uchował się w Uzbekistanie, gdzie wytwarzanie zakończono dopiero w 2016 roku.
Peugeot 206
Lata produkcji: 1998-2015
Hit Peugeota był przez kilka lat produkowany równolegle z następcą, 207, pod nazwą 206+. W ramach odświeżenia w 2009 roku leciwego wówczas modelu zdecydowano się na kontrowersyjny lifting polegający na „przeniesieniu” przedniej części z 207 do nadwozia z 206. Jeszcze ciekawszą modernizację przeprowadzono na rynku chińskim, gdzie samochód aż do 2015 roku sprzedawano jako… Citroen C2. Nie ma on jednak nic wspólnego z europejskim autem o tej samej nazwie.
Peugeot 504
Lata produkcji: 1968-2005
Nie bez powodu Peugeota 504 określa się mianem „króla Afryki”. To właśnie tam wytwarzano go jeszcze długo po zakończeniu produkcji w Europie (nastąpiło to w 1983 roku). Najdłużej – w Nigerii (do 2005 roku), ale auto cieszyło się też wzięciem w Argentynie (tam produkcję zakończono w 1999 roku). Unowocześnianie Peugeota 504 sprowadzało się do zastępowania chromowanych elementów plastikowymi, chociaż nigeryjska wersja sedan otrzymała przekonstruowany tył. Modyfikacje nie ominęły nawet odmiany kombi.
Renault 12
Lata produkcji: 1969-2006
Renault 12 w 1980 roku ustąpił miejsca nowszej „18”, ale z motoryzacyjnej sceny definitywnie zszedł dopiero w latach dwutysięcznych. Dokładnie w 2000 roku zakończono produkcję tureckiego Renault Torosa, a jeszcze później, bo w 2006 roku – licencyjnej Dacii 1310. Uroda „przypudrowanych” w latach 90. samochodów mających wówczas prawie 30 lat jest, krótko mówiąc, dyskusyjna.
Seat Toledo I
Lata produkcji: 1991-2016
Pierwszy Seat opracowany pod skrzydłami Volkswagena długo nie opuszczał list sprzedaży w Chinach. Po wykupieniu licencji na Toledo, firma Chery przeprowadziła mu rozległy lifting i sprzedawała go, pod wieloma nazwami (Amulet, Cowin, A11, Qiyun) do 2016 roku. Auto zasłynęło wówczas koszmarnymi wynikami testów bezpieczeństwa Euro NCAP.
Toyota Land Cruiser J70
W produkcji: od 1984 r.
„Nieśmiertelna” generacja Land Cruisera otrzymała rozbudowany lifting w 2007 roku, gdy dodano większe światła i ozdobną, chromowaną atrapę chłodnicy. W przypadku tego auta można powiedzieć, że historia zatoczyła koło, bo w 2023 roku doczekało się kolejnego liftingu. Nie byłoby może w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że mocno nawiązuje on do… pierwowzoru z lat 80. Można zatem powiedzieć, że wizualnie najbardziej dotychczas wyróżniał się model z lat 2007-2023.
Volkswagen Golf I
Lata produkcji: 1974-2009
Pierwszy Golf w RPA przetrwał kolejne pięć europejskich generacji: zakończono go tam wytwarzać w 2009 roku, czyli rok po debiucie… Golfa VI. Wizualnie auto o nazwie Citi Golf może się diametralnie nie zmieniło, ale sporo zmian zaszło w środku za sprawą przeniesienia deski rozdzielczej wprost ze Skody Fabii I. Miało to miejsce w 2004 roku, drogą ostatniej modernizacji Citi Golfa.
Yugo Koral
Lata produkcji: 1980-2008
Bazujące na Fiacie 127 miejskie auto produkowano przez 28 lat – najpierw w Jugosławii, później w Serbii. W latach 90. przedstawiono odświeżoną wersję CL, natomiast w 2002 roku dokonano ostatniego liftingu (takie auto nazywa się Zastava Koral In). W odmianie In L montowano silniki 1.1 z Peugeota 106. Francuski silnik posiadał też prototyp Korala In GTi z 2003 roku. W 2007 roku miała miejsce ostatnia modyfikacja, która objęła zestaw wskaźników.