Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego i oznacza „niosący Chrystusa”. Jaka jest historia świętego Krzysztofa i powody, dla których stał się patronem kierowców?
O życiu św. Krzysztofa wiadomo niewiele. Miał pochodzić z prowincji rzymskiej Licji w Małej Azji. Zmarł śmiercią męczeńską ok. 250 roku. Jest tzw. jednym z Czternastu Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów.
Najstarszym dowodem kultu św. Krzysztofa jest napis z roku 452, znaleziony w Haidar-Pacha w Nikomedii, w którym jest mowa o wystawionej ku czci Męczennika bazylice w Bitynii. Znana jest również wzmianka, że w synodzie w Konstantynopolu w 536 roku brał udział niejaki Fotyn z klasztoru św. Krzysztofa, co również potwierdza jeo kult, podobnie jak istnienie w Taorminie na Sycylii klasztoru pw. św. Krzysztofa.
Legenda o św. Krzysztofie
W Średniowieczu powstała legenda według której pierwotne imię Krzysztofa miało brzmieć Reprobus (gr. Odrażający) jako że miał on mieć głowę podobną do psa i wyróżniał się niezwykłą siłą. Według niej olbrzym z Kanaanu służył szatanowi, który wyznał, że najbardziej boi się imienia Chrystusa. To wyznanie sprawiło, że zainteresował się chrześcijaństwem i przyjął chrzest. W ramach pokuty i dla zadośćuczynienia zamieszkał nad Jordanem i przenosił na swych barkach pielgrzymów idących do Ziemi Świętej.
Pewnego dnia nad rzeką pojawiło się dziecko, które na barkach niosącego je olbrzyma stało się niezwykle ciężkie. Chłopcem okazał się Chrystus, który swojemu tragarzowi powiedział: „Dźwigałeś więcej niż świat cały, bo Tego, który stworzył niebo i ziemie. Okazałeś miłosierdzie i znajdziesz miłosierdzie. Przebaczone ci są twe grzechy. Bądź mym apostołem”. Ten właśnie fragment legendy stał się natchnieniem dla artystów, w wyniku czego powstały niezliczone malowidła i rzeźby św. Krzysztofa. Po przyjęciu przez Krzysztofa chrztu Chrystus przywrócił mu ludzki wygląd. Jednak ceną za wiarę i wierność Jezusowi była męczeńska śmierć.
W ikonografii święty Krzysztof przedstawiany jest jako młodzieniec lub olbrzym przechodzący przez rzekę, na barkach niosąc Dzieciątko Jezus, a w ręku maczugę. Jego atrybuty to: dziecko królujące na globie, palma męczeńska, pustelnik z lampą, ryba, sakwa na chleb, wieniec róż, a także wiosła.
![Jakiej marki samochód byś najchętniej kupił(-a)? [SONDA]](https://www.wyborkierowcow.pl/wp-content/uploads/2024/04/Sonda-300x200.jpg)
Święty Krzysztof jako patron kierowców
W oparciu o legendę o olbrzymie przenoszących podróżnych przez Jordan św. Krzysztof stał się symbolem pomocy i opieki nad innymi podczas podróży, szczególnie w trudnych i niebezpiecznych warunkach. Kiedy w późniejszych czasach rozwijała się kultura drogowa i zaczęły pojawiać się pojazdy mechaniczne, zaczęto wiązać go z kierowcami i podróżującymi automobilami.
Kierowcy często modlą się do św. Krzysztofa, prosząc o bezpieczne podróże, ochronę na drodze i pomoc w unikaniu niebezpieczeństw. Jego wizerunek umieszczany jest także w samochodach jako symbol opieki i szczęśliwej podróży. Choć związki św. Krzysztofa z kierowcami opierają się na legendach, mają one duże znaczenie dla wierzących i pozostają żywe do dziś.
Św. Krzysztof jest patronem Ameryki i Wilna, siedzib ludzkich, kierowców, przewoźników, pielgrzymów, marynarzy, podróżnych. Orędownik w śmiertelnych niebezpieczeństwach. Poświęca się mu wszelkiego rodzaju pojazdy mechaniczne. Stąd też kierowcy umieszczają w samochodach medaliki z wizerunkiem świętego Krzysztofa.
