Używany Opel Combo D (2011-2018) – opinie, dane techniczne, typowe usterki

Czwarte wcielenie Combo w zasadzie jest Oplem tylko ze znaczka. Ale czy to źle? Poznajmy opinie o używanym Oplu Combo D.

Mimo 35-letniej obecności na motoryzacyjnej scenie, Opel Combo zawsze miał problem z precyzyjnym określeniem się na tle konkurentów. Pierwsze trzy generacje były dostawczymi wariantami osobowych modeli Opla – najpierw Kadetta E (Combo A), potem Corsy B i C (Combo B i C). W czwartym wcieleniu nie pokuszono się już o własny projekt, a mariaż z Fiatem, czego owocem były dwa bliźniacze kombivany: Fiat Doblo II i Opel Combo D. W porównaniu z włoskim, wewnętrznym rywalem, niemiecki odpowiednik zadebiutował z opóźnieniem (w 2011 r.), nie doczekał się liftingu (Doblo zmodernizowano w 2015 r.) i nie zdecydowano się w nim na wersję ze skrzynią ładunkową, którą Fiat nazwał Doblo Work-Up. Zachowano jednak opcję wyboru długości nadwozia (4,39-4,74 m) i rozstawu osi (2,76-3,11 m), a także wysokości dachu (1,85-2,12 m). Combo dostępny był w odmianach towarowych (Van), towarowo-osobowych (5-miejscowych ze skromnie wykończonym bagażnikiem) i osobowych (Tour) z możliwością dokupienia trzeciego rzędu siedzeń. Całą część mechaniczną, włącznie z silnikami, zaadaptowano z Fiata. Pokuszono się o drobne modyfikacje w środku i inne stylizacje przedniej i tylnej części nadwozia. Podobnie jak w Doblo II, także tu istniała możliwość zakupu wersji zasilanej gazem ziemnym (CNG; z silnikiem 1.4 Turbo).

POPULARNE

Kia Sorento (2025). Opis wersji i cennik

Podczas gdy Fiat Doblo II nadal pozostaje w produkcji, Opel Combo D w 2018 r. ustąpił miejsca nowej generacji E, która tym razem jest technicznym „bratem” Citroena Berlingo, Peugeota Riftera i Toyoty ProAce City. Czy warto rozważyć włosko-niemieckie auto (produkowane zresztą w Turcji) jako opcję dla rodziny lub small-biznesu? Zweryfikujmy opinie o używanym Oplu Combo D.

Opel Combo Life (2021) – opis wersji i cennik

Używany Opel Combo D – wnętrze

Kokpit bez większych zmian przeniesiono z Fiata Doblo II. W Oplu zmieniono jedynie wskaźniki na bardziej „tradycyjne” oraz koło kierownicy. Trzeba też liczyć się z bardziej stonowanymi kolorystykami wnętrza niemieckiego auta. Materiały wykończeniowe – w większości twarde, ale za to nieźle zmontowane. Do umiejscowienia guzików, pokręteł i kluczowych elementów obsługi nie sposób się przyczepić, można jedynie mieć zastrzeżenia do czytelności małego ekranu komputera pokładowego. Na każdym kroku uświadczymy schowki, wnęki, uchwyty na napoje i przegródki na drobiazgi. Szkoda, że nie we wszystkich Combo zamontowano ogromną półkę pod sufitem (nad fotelami kierowcy i pasażera). W tym samochodzie przytłaczająca bywa nie ciasnota, a niczym nie zmącona przestrzeń. Dość powiedzieć, że miejsca jest wręcz za dużo, a obsługa niektórych funkcji wymaga oderwania pleców od oparcia fotela.

W dziedzinie przestronności Combo deklasuje konkurentów (oczywiście poza bliźniaczym Doblo II), oferując niezwykle obszerny przedział pasażerski, do którego wejdzie nawet 7 osób. Tu warto podkreślić, że pasażerowie foteli w bagażniku nie będą się czuli, jakby jechali „na doczepkę”, a mają do dyspozycji pełnowymiarowe miejsca siedzące. Niestety, środkowej kanapy nie można przesuwać, stąd trzeba zaakceptować taką ilość miejsca na nogi, jaka jest. Absolutnie nikomu nie zabraknie go w obrębie głów, na szerokość zazwyczaj też. Trudno mieć pretensje do Opla o zamontowanie kiepsko wyprofilowanych foteli w samochodzie po części dostawczym. Na plus: płaska podłoga w drugim rzędzie i niezłe przeszklenie karoserii. Przy 5 osobach bagażnik zmieści 790 l, a gdy Combo jadą dwie osoby – nawet 3200 l. Odmiany dostawcze, w zależności od wersji, przewiozą od 3,4 do 4,6 m³ ładunku. Na szerokość są w stanie zmieścić europaletę (123 cm między błotnikami i 171 od drzwi do drzwi). Długość „paki” to 182-217 cm, wysokość – 130-155 cm. W poniższej galerii zamieściliśmy szczegółowe wymiary przestrzeni towarowej w dostawczym Combo.

1 z 9

Używany Opel Combo D – silniki

Gamę Opla Combo w całości zasiliły włoskie jednostki napędowe. Benzynowe były tylko dwie – 95-konny 1.4 oraz jego odmiana turbodoładowana o mocy 120 KM. Dzięki zastosowaniu wielopunktowego wtrysku paliwa nie ma większych przeciwwskazań do ich „zagazowania”, choć trzeba mieć na uwadze konieczność wymiany paska rozrządu. O tym warto również pamiętać w turbodieslach 1.6 CDTI (90/95/100/105/120 KM) i 2.0 CDTI (135 KM), które montowano przez cały okres produkcji równolegle z jedyną jednostką z łańcuchem rozrządu – 1.3 CDTI (90/95 KM). Z doświadczenia użytkowników wynika, że sprawne napędzanie Combo zapewni dopiero silnik minimum 100-konny. Słabsze odmiany 1.6 CDTI wyposażono w turbosprężarkę ze stałą geometrią łopatek, z kolei filtr cząstek stałych trafił już do wszystkich odmian. Odmiany 1.4 i 1.3 CDTI konfigurowano z 5-biegową skrzynią, pozostałe z 6-biegową. Do 90-konnego 1.6 CDTI istniała możliwość zamówienia zautomatyzowanej przekładni Easytronic.

Używany Opel Combo D – opinie użytkowników

Używany Opel Combo D – awaryjność, typowe usterki

Najbardziej problematyczny okazuje się bazowy turbodiesel 1.3 CDTI: nękają go przypadki rozciągnięć łańcuchów rozrządu oraz nieustanne zapychanie filtrów cząstek stałych w autach eksploatowanych po mieście. W większych 1.6/2.0 CDTI warto kontrolować stan uszczelki smoka olejowego, a najlepiej profilaktycznie ją wymienić np. co którąś wymianę oleju. Nie należy wykluczać zregenerowania/wymiany dwumasowego koła zamachowego albo turbosprężarki (niektóre silniki mają prostszą, bez zmiennej geometrii), a także awarii zaworów EGR i termostatów. W Combo szybko zużywa się zawieszenie, co ma szczególny wpływ na mobilność tego samochodu w codziennej pracy. Posiada ono wymienne elementy pozwalające ograniczyć wydatki na naprawy. Warto co jakiś czas smarować prowadnice przesuwanych tylnych drzwi (w niektórych odmianach dostawczych są tylko po jednej stronie). Użytkownicy zgłaszają sporadyczne usterki elektroniki i niszczące w oczach wnętrze (efekt zastosowania tanich materiałów w wersjach towarowych).

Używany Opel Combo D – gdzie jest nr VIN?

Numer VIN najłatwiej odczytać z oszklonej wnęki w desce rozdzielczej przed kierowcą.

Używany Opel Combo D – sytuacja rynkowa

Za 20-35 tys. zł można kupić względnie młode (rocznik 2015-2016) dostawcze Combo lub o rok/dwa lata starszy osobowy model. Samochody z lat 2017-2018 podchodzą nawet pod 50 tys. zł, ale trudno pośród nich wyłowić auta stricte osobowe (bardziej tzw. brygadowe, czyli ubogo wyposażone, z czarnymi zderzakami). Przeważają wysokoprężne Combo, ale nie tak trudno trafić na odmianę silnikową o wystarczającej mocy.

Opel Combo D i Fiat Doblo II - różnice

1 z 2

Używany Opel Combo D – podsumowanie

Jeśli interesuje nas używane Doblo II (a tak prawdopodobnie będzie, bo jest popularniejsze), nic nie stoi na przeszkodzie, by rozważyć też Opla Combo D. Na pewno nie co oczekiwać po nim niemieckiej jakości wykonania, niemniej włoska technologia sprawdza się w nim akurat na plus. Wybór należy kierować zatem kwestiami estetycznymi i finansowymi (Ople są młodsze, a przez to zazwyczaj droższe).

Polecamy także:

Używany Fiat Doblo II (od 2010 r.) – opinie

Używany Opel Vivaro A (2001-2014) – opinie

Opel Combo Life 1.5 Diesel Elite – nasz test

*zużycie CNG

Używany Opel Combo D – galeria

1 z 16