Mimo słabej formy Williamsa, Robert Kubica już na stałe zapisał się w historii wyścigów Formuły 1. Oto skrót przebiegu kariery Roberta Kubicy na światowych trasach rajdowych i torach wyścigowych.
Żaden Polak nie odniósł w motorsporcie tylu sukcesów co Robert Kubica. Pochodzący z Krakowa kierowca wyścigowy swoją pełną wzlotów i upadków karierę zaczynał już jako sześciolatek, na gokartach, a w wieku 16 lat po raz pierwszy zasiadł za sterami jednomiejscowego bolidu. Sukcesy w niższych seriach dały Polakowi przepustkę do Formuły 1. W swojej karierze Robert Kubica zaliczył 81 startów w zmaganiach F1 (stan na 13.05.2019 r.), z czego na podium tych prestiżowych wyścigów stanął 12 razy. Ma na koncie także jedno zwycięstwo w Grand Prix Formuły 1, jedno pole position i jedno najszybsze okrążenie w wyścigu. Łącznie, podczas startów w wyścigach F1 zdobył 273 punkty. Robert Kubica to także uhonorowany rajdowiec. W Rajdowych Mistrzostwach Świata startował 33 razy, ale nigdy nie udało mu się „wskoczyć” na podium – najwyżej zdobył 5. miejsce. W swojej karierze zdobył 43 punkty w rundach Rajdowych Mistrzostw Świata i wygrał 13 odcinków specjalnych w WRC.
Groźny wypadek w 2011 roku stawiał pod znakiem zapytania powrót Roberta Kubicy do wyścigów Formuły 1. Perypetie Polaka dowodzą, że nie ma rzeczy niemożliwych – krakowianin w sezonie 2019 ponownie zasiadł za sterami bolidu pod skrzydłami zespołu Williams. Niestety na razie trudno mówić o spektakularnych osiągnięciach Kubicy od czasu wyścigowej rekonwalescencji.
Mimo słabej formy zespołu Williamsa wielki powrót Kubicy do F1 to idealna okazja do przypomnienia długiej ścieżki, jaką polski kierowca musiał przejść, by stać się legendą. Oto najważniejsze momenty z wyścigowej kariery Roberta Kubicy.
1995-2000 – karting
Przez 6 lat ścigania jako kartingowiec, Robert Kubica 6-krotnie został mistrzem Polski, 2-krotnie – Włoch (to najsilniejsza liga świata), raz Niemiec oraz uzyskał tytuł wicemistrza Europy.
2001 – Europejski Puchar Formuły Renault 2000: pierwsze zmagania w bolidach
Początek tzw. dorosłego ścigania. Sezon 2001 to dla Roberta Kubicy zdobycie pole position i pierwsze podium w wyścigach seniorów. Kolejny rok przyniósł triumf w pierwszym wyścigu.
2004 i 2005 – Formuła 3: Grand Prix Macau
W nieoficjalnych mistrzostwach świata Formuły 3 (wyścig o Grand Prix Macau) Robert Kubica dwukrotnie zajął drugie miejsce. Wtedy też dostrzegł go szef BMW Sauber, Mario Theissen.
2004 – Rajd Barbórka: debiut w rajdach
Warszawska Barbórka – to tam Robert Kubica po raz pierwszy stanął w rajdowej rywalizacji. Jego pilotem został wielokrotny Mistrz Polski – Krzysztof Gęborys. W tym krótkim, choć wymagającym rajdzie krakowianin zajął 7. miejsce, wyprzedzając m.in. Krzysztofa Hołowczyca.
2005 – World Series by Renault: przepustka do Formuły 1
Polski zawodnik triumfuje w wyścigowej serii World Series by Renault na trzy rundy przed końcem sezonu. Później po raz pierwszy zasiada za kierownicą bolidu Formuły 1.
2006 – F1: pierwsze podium
Trzeci start Kubicy w Formule 1 zaowocował zdobyciem 3. miejsca w Grand Prix Włoch. Skalę osiągnięcia Polaka obrazuje fakt, że Michael Schumacher – zwycięzca tego wyścigu i 7-krotny mistrz świata – do pierwszego podium potrzebował 8 występów.
2007 – F1: wypadek w Montrealu
Pierwszą poważnie wyglądającą kraksę Kubica zaliczył w wyścigu o Grand Prix Kanady. Bolid Roberta kilkakrotnie przekoziołkował i z impetem uderzył w bariery ochronne. Polak „nabawił” się jednak tylko niewielkiej kontuzji stawu skokowego.
2008 – F1: zwycięstwo w Grand Prix Kanady
Rok po owym przykrym zdarzeniu Robert Kubica w końcu wygrywa wyścig i obejmuje prowadzenie w klasyfikacji generalnej sezonu Formuły 1.
2010 – F1: przejście do Renault
Robert Kubica opuszcza zespół BMW Sauber i przesiada się do bolidu Renault. Sam krakowianin uznaje sezon 2010 jako najlepszy w całej swojej karierze.
2011 – rajdy: wypadek
Kubica po ostatnich sukcesach (m.in. wypracowanie najlepszego czasu na przedsezonowych testach na torze Ricardo Tormo) od sezonu 2012 miał jeździć w zespole Scuderii Ferrari. Niestety, szansę tę przekreślił felerny wypadek na trasie rajdu Ronde di Andora. Prowadzona przez Roberta Skoda Fabia S2000 uderzyła w barierkę, która wbiła się w kabinę rajdówki i prawie odcięła polskiemu kierowcy ramię. Wypadek był na tyle poważny, że lekarze walczyli nie tylko o rękę, ale i życie Roberta Kubicy. Po tym zdarzeniu wielu dotychczasowych fanów skazało Kubicę na straty, wieszcząc, że już nigdy nie powróci do rozgrywek Formuły 1.
2012 – rajdy: powrót do zmagań
Kubica wraca do zmagań w motorsporcie za kierownicą wyczynowego Subaru Imprezy WRC we włoskim Rajdzie Ronde Gomitolo di Lana. Wygrywa go z miażdżącą przewagą, odjeżdżając konkurentom o prawie minutę.
2013 – rajdy: starty w ERC i WRC-2
Intensywny rok startów w dwóch rajdowych cyklach dał Robertowi m.in. pierwsze polskie mistrzostwo w zmaganiach WRC-2.
2014 – rajdy: sensacja w Monte Carlo
Robert Kubica uzyskuje najlepsze czasy na dwóch pierwszych OS-ach Rajdu Monte Carlo, wyprzedzając dotychczasowego mistrza świata o ponad pół minuty.
2016 – wyścigi długodystansowe: powrót na tor
Kubica z czeskim kierowcą Martinem Prokopem wystartowali w 12-godzinnym wyścigu na torze Mugello. W kwalifikacjach Polak dał swojemu zespołowi trzecie miejsce, a na 87. okrążeniu ustanowił drugi najlepszy czas okrążenia.
2017 – F1: znów za sterami bolidu
Robert powraca do F1 w prywatnych testach bolidu Lotusa E20, zorganizowanych przez zespół Renault na torze pod Walencją. Właśnie tutaj 6 lat wcześniej przejechał ostatnie okrążenia przed wypadkiem, który zachwiał jego karierą.
2018-2019 – F1: nowe otwarcie
Najpierw jako kierowca rezerwowy i rozwojowy (2018), a od sezonu 2019 już jako kierowca wyścigowy. Robert Kubica dołącza do George’a Russella w zespole Williamsa. Polak już rok temu był bliski tego osiągnięcia, lecz wówczas przeszkodził mu Siergiej Sirotkin. Niestety, początek sezonu 2019 nie napawa optymizmem. Zespół Williamsa nękają ciągłe problemy natury technicznej i organizacyjnej. Obaj kierowcy regularnie zajmują miejsca na końcu stawki ze sporą stratą do rywali.