W latach 90. Lamborghini Diablo gościło na plakatach w pokoju niejednego nastolatka. Niedawno ten model skończył 30 lat. Poznaj historię włoskiego supersamochodu.
W tym roku minęło 30 lat od rynkowego debiutu Lamborghini Diablo. Jednak prace nad następcą legendarnego Countacha rozpoczęto kilka lat wcześniej – w 1985 roku. Za projekt nadwozia nowego modelu odpowiadał Marcello Gandini, ale ostateczny wygląd auta to zasługa zespołu stylistów Chryslera (ówczesnego właściciela włoskiej marki).
Lamborghini Diablo trafiło do sprzedaży w styczniu 1990 roku. Umieszczony centralnie silnik V12 o pojemności 5,7 litra dostarcza 485 KM i 570 Nm oraz pozwala rozpędzić się maksymalnie do 325 km/h. To wystarczyło, aby w momencie premiery włoskie superauto zostało najszybszym samochodem produkcyjnym na świecie.
W swoim pierwszym wydaniu Diablo było bardzo surowe. Co prawda na jego pokładzie znalazły się takie udogodnienia, jak skórzana tapicerka, elektryczne szyby czy klimatyzacja, ale np. wspomaganie kierownicy pojawiło się w ofercie dopiero w 1993 roku. Do tego czasu kierowca musiał radzić sobie bez jakichkolwiek elektronicznych pomocników, a nietrudno się domyślić, że było wymagające zadanie. W końcu cała moc trafiła na tylne koła za pośrednictwem 5-biegowej ręcznej skrzyni.
W 1993 r. zadebiutowało Diablo VT – pierwszy supersamochód z napędem na cztery koła w historii Lamborghini. W tym samym roku przedstawiono także limitowane Diablo SE30, które powstało z okazji 30-lecia marki.
Dwa lata później na salonie samochodowym w Genewie pokazano tylnonapędowe Diablo SV, które otrzymało regulowane tylne skrzydło, a jego 12-cylindrowy silnik podkręcono do 510 KM. W grudniu 1995 r. wypuszczono na rynek Diablo VT Roadster, czyli pierwsze seryjnie produkowane Lamborghini „bez dachu” z centralnie zamontowanym V12 i napędem na obie osie.
Kolejny przełomowy moment w historii nie tylko opisywanego modelu, ale i całej marki nastąpił w 1998 roku, kiedy to Lamborghini zostało przejęte przez Audi. Odświeżone Diablo z roku modelowego 1999 straciło charakterystyczne chowane reflektory, które zastąpiono nowymi światłami, zapożyczonymi z Nissana 300ZX. Wśród nowości pojawił się także m.in. system ABS.
Po liftingu gama obejmowała trzy wersje: Diablo SV, Diablo VT oraz Diablo VT Roadster. Wolnossąca jednostka 5.7 V12 otrzymała zmienne fazy rozrządu, a jej moc i moment obrotowy wzrosły odpowiednio do 530 KM i 605 Nm. Nieco później do oferty wprowadzono jeszcze mocniejsze odmiany, napędzane przez 6-litrowe V12 (560-585 KM).
Produkcję Lamborghini Diablo zakończono w 2001 roku. W ciągu 12 lat z zakładów Sant’Agata Bolognese wyjechało 2903 egzemplarzy tego modelu.
Przeczytaj także: