Używana Toyota C-HR I (2016-2023) – opinie, dane techniczne, typowe usterki

Przebojowa Toyota udowadnia, że dla klientów wygląd potrafi wziąć górę nad praktycznością. Jak przedstawia się niezawodność używanej Toyoty C-HR I?

Mało kto spodziewał się, że Toyota C-HR – samochód, w którym wszystko podporządkowano względom stylistycznym – odniesie taki rynkowy sukces. Mimo iż wymiarami plasuje się w segmencie kompaktowych SUV-ów, to tak naprawdę auto w pełni użyteczne dla dwóch osób. Nie ze względu na ciasnotę tylnej kanapy (wręcz przeciwnie, jest tam sporo miejsca), ale przez skąpe przeszklenie tylnej części nadwozia, wywołujące klaustrofobiczne wrażenia u pasażerów drugiego rzędu. Małe szyby przeszkadzają też dzieciom w obserwowaniu otoczenia samochodu. Z tej kwestii warto zdawać sobie sprawę już na samym początku, bo C-HR’em niełatwo wymanewrować z parkingu bez kamery cofania. Na szczęście posiada ją większość dostępnych egzemplarzy, w których zresztą trudno narzekać na poziom wyposażenia (zwłaszcza popularnych odmian Prestige i Dynamic). Poza tym wygląda na to, że Toyota nie skupiła całej uwagi na wyglądzie i przyłożyła się przy konstruowaniu C-HR’a, stosując niezłe materiały wykończeniowe kokpitu i napęd hybrydowy najnowszej wówczas generacji. W 2019 roku samochód przeszedł lifting, przy okazji którego otrzymał układ 2.0 Hybrid o mocy aż 184 KM. Od 2023 roku produkowana jest druga generacja modelu.

Takie auta jak BMW X6 i opisywana Toyota C-HR udowadniają, jak dużą rolę we współczesnej motoryzacji odgrywa wygląd – szczególnie w intensywnie obleganym segmencie SUV-ów. Mimo sporego już stażu na rynku, nie nastawiajmy się na okazyjne ceny tych aut: na używanego C-HR’a trzeba przeznaczyć minimum 60 tys. zł. Czy w zamian otrzymamy samochód niezawodny? Zobaczmy, co o nowatorskiej Toyocie sądzą właściciele.

Używana Toyota C-HR I – wnętrze, bagażnik

Na desce rozdzielczej Toyoty C-HR wiele się dzieje. Znak czasów stanowi wystający tablet pośrodku górnej części kokpitu, obsługiwany dotykiem sam w sobie, jak i przy użyciu bocznego panelu. Co ciekawe, po modernizacji w jego rejonie pojawiło się więcej fizycznych przycisków, co nieco ułatwiło obsługę w trakcie jazdy. Opcjonalne oświetlenie nastrojowe podkreśla płynne przejście z deski na boczki drzwi. Do umieszczonych w tubusach wskaźników mało kto ma zastrzeżenia. W tak nowoczesnym aucie przydałaby się ładowarka indukcyjna: muszą wystarczyć tradycyjne gniazda USB. Materiały wykończeniowe, jak na nie najdroższą Toyotę, są całkiem niezłe, choć na pewno niewyszukane. Przeważnie nie skrzypią, ale połyskujące elementy szybko nabierają rys.

Rozmiary wnętrza Toyoty C-HR niezbyt idą w parze z tymi wizualnymi. Prościej mówiąc, auto ma mniej miejsca, niż można się po nim spodziewać. Nie oznacza to, że jest ciasne – w sam raz dla rodziny z dwójką dzieci, choć ci ostatni niezbyt wiele zobaczą przez malutkie boczne szyby (a dorośli odczują lekką klaustrofobię). Pochwalić należy niski tunel środkowy drugiego rzędu i całkiem obszerne fotele z przyzwoicie wyprofilowanymi bokami. Bagażnik benzynowej odmiany mieści 377 l, hybrydowej – 358 l. Wersje z pełnoprawnym kołem zapasowym mają wyższą podłogę, umożliwiającą stworzenie równej przestrzeni bagażowej po złożeniu oparć kanapy (1160 l). Funkcjonalność ograniczają lekko „wcinające się” do środka nadkola i wysoko poprowadzony próg załadunkowy.

Używana Toyota C-HR I – silniki

Toyoty C-HR nigdy nie oferowano z dieslami. Przewidziano 3 wersje silnikowe – jedną benzynową i dwie hybrydowe. Do pierwszych z nich zaliczamy jednostkę 1.2 Turbo z bezpośrednim wtryskiem paliwa, rozwijającą 116 KM. Jako jedyna łączyła się w tym modelu z napędem na 4 koła, dostępna była też z bezstopniową skrzynią biegów. Mają ją wszystkie hybrydowe auta, tak samo jak napędzaną wyłącznie przednią oś. Przez pierwsze 3 lata oferowano układ hybrydowy z Priusa, oparty na wolnossącym 1.8 z wtryskiem wielopunktowym, generującym łącznie 122 KM. W 2019 r. gamę uzupełnił mocniejszy 2.0 Hybrid (184 KM), rozpędzający C-HR’a do 100 km/h w lekko ponad 8 sekund. Według naszych pomiarów spala on o ok. 1 litra więcej od 1.8 Hybrid, czyli i tak niedużo względem różnicy, jaka jest odczuwalna w osiągach. Wszystkie silniki wyposażono w system VVT-i sterujący otwarciem zaworów dolotowych i wylotowych oraz funkcję domykania dolotowego.

Toyota C-HR I 2.0 Hybrid – nasz test

Używana Toyota C-HR I – opinie użytkowników

Używana Toyota C-HR I – awaryjność, typowe usterki

Sporadycznie pojawiają się doniesienia na temat rozciągnięć łańcuchów rozrządu w 1.2 Turbo: niektórym użytkownikom awaria przytrafiła się już przy ok. 30 tys. km. Hybrydowe układy spisują się dobrze, choć czasami zawodzi elektronika nadzorująca ich pracą, wyświetlając komunikaty o błędach i wprowadzając silnik w tryb awaryjny. Póki trwa gwarancja, właściciele jeżdżą z tymi problemami do ASO, a naprawa nie zawsze przynosi oczekiwany skutek. Niektóre auta wymagały już wymiany amortyzatorów bądź naprawy elektrycznego hamulca ręcznego. Stosowany przez Toyotę ekologiczny lakier bardzo szybko nabiera rys możliwych do przypadkowego zrobienia nawet paznokciem. Niektórzy użytkownicy skarżyli się na szybkie rozładowania standardowego akumulatora (nie tego kooperującego z układem hybrydowym).

Używana Toyota C-HR I – gdzie jest nr VIN?

Numer VIN znajduje się w oszklonej wnęce w desce rozdzielczej z lewej strony (przy słupku przednim od strony kierowcy) oraz na naklejce w słupku środkowym lewym.

Używana Toyota C-HR I – sytuacja rynkowa

Toyoty C-HR staniały do ok. 60 tys. zł: za tyle kupimy najprawdopodobniej wersję 1.2 Turbo, choć w dolnych widełkach cenowych trafiają się także hybrydy. Najstarsze samochody mają już spore przebiegi, znacznie przekraczające 200 tys. km. By cieszyć się z bogatego wyposażenia, trzeba wydać co najmniej 70 tys. zł na Toyoty w wariantach Prestige lub Dynamic. Samochody poliftowe oznaczają wydatek minimum 80 tys. zł. Pośród wersji silnikowych zdecydowanie przeważają hybrydy.

Używana Toyota C-HR I – podsumowanie

Do niedogodności wynikających z odważnej stylizacji Toyoty C-HR (czyli głównie słabej widoczności) trzeba po prostu przywyknąć, ale patrząc na wyniki sprzedaży tego modelu, w dzisiejszych czasach kamer i czujników jest to sprawa drugorzędna. Tu w ciekawym opakowaniu otrzymujemy sprawdzony napęd hybrydowy i nowoczesną technikę. Szkoda, że nie wyzbyto się drobnych wpadek jakościowych i nie popracowano nad lepszym wyciszeniem karoserii.

Przeczytaj także opinie o innych używanych Toyotach:

Używana Toyota Yaris III (2011-2020) – opinie użytkowników

Używana Toyota Auris II (2012-2019) – opinie użytkowników

Używana Toyota C-HR I – galeria