Kusi nabywców ponadprzeciętną przestronnością, doskonałymi własnościami jezdnymi i udanymi turbodieslami, a do tego nie jest drogi. Nie brakuje jednak przysłowiowych „haczyków”. Oto opinie o używanym Fordzie Mondeo IV.
Nie jest to małe auto, ale trzeba przyznać, że konstruktorzy dołożyli wszelkich starań, by pasażerowie odczuli tutaj każdy centymetr. Mondeo czwartej generacji produkowano w trzech wersjach nadwozia, lecz realnie da się kupić tylko 5-drzwiowego liftbacka i dłuższe o 5 cm (483 cm) kombi: bardzo rzadki klasyczny sedan przypomina liftbacka do tego stopnia, że najłatwiej odróżnić go po braku tylnej wycieraczki (i oczywiście podnoszonej samej klapie, bez szyby). Auto w 2010 roku doczekało się liftingu. Z zewnątrz z przodu producent dodał LED-owe światła do jazdy dziennej (w ubogich wersjach zamiast nich jest czarna zaślepka), z kolei w środku znacząco poprawiono jakość materiałów, odświeżono multimedia i dodano kilka ciekawych opcji wyposażenia (np. kamera cofania). W odróżnieniu od poprzednika (Mondeo III), zrezygnowano z usportowionej odmiany ST, lecz nadal montowano mocne, ok. 200-konne silniki – w tym turbodiesla o dokładnie takich parametrach.
Wszystkie Mondeo IV mają jednakową szerokość i rozstaw osi (odpowiednio 189 i 285 cm). Pod względem przestronności w środku i objętości bagażnika ten model stanowi klasową czołówkę.
Najstarsze Fordy Mondeo IV skończyły już 15 lat i można je kupić w okazyjnej cenie (10-15 tys. zł). Ile wynosi budżet na godne zainteresowania auto, które pojeździ bezawaryjnie przez kilka lat? Za którymi silnikami najlepiej się rozglądać? Oto opinie o używanym Fordzie Mondeo IV.
Wycieraczka tylnej szyby to znak rozpoznawczy liftbacka. To najbardziej funkcjonalny i zarazem najłatwiejszy do kupienia typ nadwozia w Mondeo IV.
Używany Ford Mondeo IV – wnętrze
W przeciwieństwie do niektórych konkurentów, w bazowej odmianie Mondeo (Ambiente) na pierwszy rzut oka nie widać, że ma się do czynienia z ubogo wyposażoną wersją. Deska ma ładny kształt i ożywiają ją srebrne wstawki. Niestety, z biegiem lat zdążyły się powycierać, zwłaszcza w popularnych samochodach poflotowych. Denerwuje natomiast gumowa, śliska kierownica i trzeszczące plastiki. Jeśli ktoś jest na to wyczulony, powinien rozejrzeć się za bogatszymi odmianami Trend, Ghia (luksusowa) i Titanium (sportowa). Ich wykończenie jest zauważalnie lepsze i dużo lepiej wyglądają w środku – mają atrakcyjniejsze kolory i więcej multimediów typu centralny ekran z nawigacją lub wyświetlacz Convers+ pomiędzy zegarami. Lifting z 2010 roku przyniósł poprawę jakości wnętrza we wszystkich wersjach. Polujmy na Mondeo z atrakcyjnym wyposażeniem: auto jako nowe było rozsądnie wycenione i prywatni odbiorcy lubili je doposażać w przydatne opcje typu wielofunkcyjna kierownica, podgrzewana przednia szyba, automatyczna klimatyzacja lub wentylowane przednie fotele. Dziś odbiorcy aut z drugiej ręki tylko na tym korzystają.
1 z 2
Typowy kokpit w bogatszej specyfikacji. W uboższych znajdziemy połacie taniego, srebrnego plastiku, gumową kierownicę, mniejsze wyświetlacze i zegary w okrągłych tubach.
Materiały wykończeniowe przedliftowych Mondeo (fot.) nie zachwycają.
Spory rozstaw osi przełożył się na niemal rekordową ilość miejsca w klasie średniej: niezależnie od wersji nadwoziowej jest go bardzo dużo na nogi, w kombi dodatkowo pasażerowie odczuwają pełną swobodę w okolicach głów. Jakość tapicerek zależy od opcji wyposażenia: we flotowych autach często są zaplamione od wody, w bogatszych z kolei (zwykle mniej intensywnie eksploatowanych) można liczyć na lepszą trwałość lub skórę. Wszystkie wersje nadwoziowe mają przepastne bagażniki. Najbardziej poszukiwany jest funkcjonalny liftback, bo przewiezie tylko niewiele mniej od dłuższego kombi, w którym z kolei zastosowano droższe amortyzatory samoczynnie korygujące prześwit obciążonego auta. Dostęp do przestrzeni bagażowej sedana utrudnia wąski otwór, ale przynajmniej zawiasy nie wnikają do środka. Uwaga: auta sprzed liftingu trapi denerwująca przypadłość, mianowicie po otwarciu klapy w deszczu woda zaczyna się lać do środka. Zastrzeżenia dotyczą również psującej się rolety.
1 z 7
Na rynku wtórnym niełatwo o samochód z elektrycznie ustawianymi fotelami.
Ilością miejsca z tyłu Mondeo IV ustępuje jedynie Skodzie Superb.
W kombi panują podobne warunki podróżowania (taki sam rozstaw osi).
Niezbyt regularny kształt i otwór załadunkowy ograniczają funkcjonalność bagażnika liftbacka, ale i tak jest lepiej niż w sedanie.
Ta wersja zabierze na pokład od 540 do 1460 l pakunków.
Konkurenci mają bardziej ustawne bagażniki, ale Mondeo wygrywa pojemnością (555 l).
Po złożeniu kanapy do bagażnika wejdzie 1745 l pakunków.
Używany Ford Mondeo IV – silniki Diesla
Sukces tego modelu Ford zawdzięcza w dużej mierze koncernowi PSA, który „użyczył” w Mondeo swojego dopracowanego turbodiesla 2.0 HDi (w nomenklaturze Forda nazywa się on 2.0 TDCi). To najczęstszy i wręcz idealny napęd do tego samochodu: pracuje bardzo kulturalnie i nawet w słabszej przedliftingowej wersji (140 KM, po liftingu 163 KM; był także wariant 115-konny) zapewnia przyzwoite osiągi, nie „żłopiąc” zbyt dużo paliwa. Uspokajamy osoby bojące się o kondycję filtra cząstek stałych: w tym silniku jest wręcz bezobsługowy. Całkowicie wolni od ewentualnych problemów z DPF-em są użytkownicy Mondeo z wiekowym 1.8 TDCi(po prostu go tam nie ma), ale muszą zaakceptować jego siermiężny charakter i niezbyt trwały „dwumas” oraz awaryjny układ wtryskowy. Ten silnik „wykończyły” normy emisji spalin i w 2010 roku ustąpił miejsca jednostce 1.6 TDCi (także od PSA), którą polecamy tylko osobom lubiącym jeździć ekonomicznie. Najmocniejsze wysokoprężne Mondeo mają aż 175 KM (francuska jednostka 2.2 TDCi), ale stanowią margines rynkowy i trudno je odsprzedać.
Jeden z najlepszych wysokoprężnych silników nie tylko w tym segmencie – 2.0 TDCi/HDi konstrukcji PSA.
Używany Ford Mondeo IV – silniki benzynowe
Tutaj również poszukiwane są „dwulitrówki”, najlepiej wolnossące z instalacją LPG. Trzeba w nich koniecznie pamiętać o regulacji luzu zaworowego co ok. 30 tys. km, inaczej głowica będzie na wykończeniu już przy przebiegu 100-150 tys. km (bez LPG wytrzymuje nawet 250 tys. km). Ogólnie ten silnik, podobnie jak mniejszy 1.6, cieszy się bezawaryjną opinią. Lifting przyniósł erę jednostek skonstruowanych w technologii downsizingu. Pomimo początkowych obaw zarówno 1.6, jak i 2.0 EcoBoost doskonale sprawują się w Mondeo, a parametrami stanowią zupełnie inną ligę. Osobom nastawionym na osiągi polecamy pięciocylindrowego 2.5 Turbo pochodzącego od Volvo (w 2010 roku zastąpił go wzmocniony do 240 KM 2.0 EcoBoost).
Nowoczesne jednostki EcoBoost mają bezpośredni wtrysk i turbodoładowanie. Cieszą się dobrymi opiniami użytkowników.
Używany Ford Mondeo IV – opinie użytkowników
Zalety
„Auto prowadzi się pewnie i precyzyjnie, ale nadal komfortowo. Wzór w klasie”
„2 litry do absolutne minimum do sprawnego napędzania tego samochodu. Wyjątkiem są silniki 1.6 EcoBoost”
„Liftback jest równie pojemny jak kombi. W środku mnóstwo miejsca z przodu i z tyłu”
„Motorcraft to oryginalne, ale tańsze części zamienne oferowane przez Forda. Świetna opcja”
Wady
„Słabe wykończenie wnętrza – lakier się łuszczy, siedzenia wycierają, z różnych miejsc słychać stuki”
„Regulacja fotela wymaga wciśnięcia ręki między siedzisko i próg. Wygoda siedzeń – na średnim poziomie”
„Dość duże martwe pole. Widoczność ograniczają przednie słupki”
„Niskiej jakości sprzęt grający. Już lepszy miałem w Fabii, z której się przesiadłem do Mondeo”
Ford Mondeo IV - wersje nadwoziowe
1 z 3
Ford Mondeo IV - liftback
Ford Mondeo IV - kombi (Turnier)
Ford Mondeo IV - sedan
Używany Ford Mondeo IV – awaryjność, typowe usterki
Najbardziej ryzykownym silnikiem (choć wciąż niezłym) jest fordowski, przestarzały 1.8 TDCi. Zawodzi w nim układ wtryskowy (falują obroty, auto nie ma mocy) i szybko zużywa się koło dwumasowe: na szczęście nie kosztuje dużo, bo ok. 1600 zł. Słabo wyposażone Mondeo trapią liczne usterki wynikające z niedoróbek w wykończeniu. Typową przypadłością są nagminnie przepalające się przednie żarówki (najlepiej wymienić je po zdjęciu reflektora) i niedomagania sprzętu grającego. Auto z zewnątrz dobrze zabezpieczono przed korozją. Atakuje ona głównie podwozie, na szczęście tylko powierzchownie. To jednak wystarczy, by pojawił się problem z odkręceniem śrub okresowo wymienianych elementów zawieszenia, typu łączniki stabilizatorów. Rdza powoduje zapiekanie śrub i ich objechanie przy próbie odkręcania. Wtedy jedynym wyjściem jest wymiana całych wahaczy, najlepiej w kompletach. Przebieg 150 tys. km w wielu Mondeo objawia się uporczywym stukaniem od spodu i, niestety, to nie wina końcówek drążków, a samej przekładni. Uwaga na auta z drogimi amortyzatorami IVCD ze zmienną charakterystyką tłumienia: nie można ich zastąpić tradycyjnymi, a regeneracja nie zawsze przynosi zamierzony efekt.
Powershift to dwusprzęgłowa skrzynia biegów będąca autorską konstrukcją Forda. Podobnie jak niemieckie DSG, i one względnie niezawodnie spisują się do określonego przebiegu – późniejsza regeneracja oznacza wydatek kilku tysięcy złotych.
Używany Ford Mondeo IV – gdzie jest nr VIN?
Numer VIN odczytamy z obudowy deski rozdzielczej z lewej strony. Znajduje się on też na podłodze przy przednim fotelu pasażera.
Używany Ford Mondeo IV – sytuacja rynkowa, ceny
Niewątpliwie ogromne znaczenie ma firma Motorcraft: jej logiem sygnowane są oryginalne części zamienne Forda, a dostępne są zarówno w salonach marki, jak i w niezależnych hurtowniach. Ceny aut utrzymują przyzwoity poziom, pod warunkiem że mamy prostą konstrukcyjnie wersję. Z kolei sam zakup Mondeo oznacza długą wędrówkę po portalach aukcyjnych: nie brakuje okazyjnie tanich (10-15 tys. zł) aut poflotowych z 1.8 TDCi, jednak zwykle długo czekają one na nabywcę, podczas gdy droższe i lepiej wyposażone auta z prywatnych rąk sprzedają się na pniu. Na ładnie utrzymany egzemplarz przedliftingowy musimy przeznaczyć ok. 20-25 tys. zł, oczywiście z 2.0 TDCi. Od tylu też zaczynają się samochody poliftowe. Pod maksymalną granicę kwoty za Mondeo (40-45 tys. zł) podchodzą auta z ostatniego roku produkcji, głównie w specyfikacjach Titanium.
Ford Mondeo IV - lifting
1 z 2
Ford Mondeo IV przed liftingiem (2007-2010)
Ford Mondeo IV po liftingu (2010-2014)
Używany Ford Mondeo IV – podsumowanie
Hit na rynku wtórnym? Wiele na to wskazuje. Pomimo ogólnego dopracowania i przystępnej trwałości Mondeo szybko traci na wartości, zatem szansa na znalezienie zadbanego auta w niezłej cenie jest jak najbardziej realna. Poszukiwania najlepiej ograniczyć do poliftowych 2.0 TDCi w dobrych wersjach wyposażenia. W takich samochodach można liczyć na dobre osiągi, umiarkowane spalanie, lepsze wykończenie i niemal pewną bezawaryjność. A w dodatku łatwo ją później odsprzedamy.
Redakcja poleca inne artykuły o używanych Fordach:
