Mało kto pamięta o rajdowych sukcesach Skody Favorit. Tymczasem ten model aż czterokrotnie zwyciężał w swojej klasie w Rajdzie Monte Carlo. Poznaj historię Skody Favorit L/A.
Zaprezentowana w 1987 roku Skoda Favorit z silnikiem umieszczonym poprzecznie z przodu i napędzającym przednie koła zapoczątkowała całkowicie nowy rozdział w historii marki z Mlada Boleslav, kończąc erę aut tylnosilnikowych. Czesi uznali, że ten przełomowy model najlepiej wypromować poprzez starty w rajdach, dlatego już w 1988 roku trwały intensywne prace nad jego rajdową wersją.
1 stycznia 1989 roku Skoda Favorit uzyskała homologację FIA w grupie A, co oznacza, że została dość istotnie zmodyfikowana w porównaniu z seryjnym samochodem. Nadwozie wykonano z cieńszej blachy, a jego sztywność została zwiększona za sprawą rozbudowanej klatki bezpieczeństwa. W dachu auta pojawił się dodatkowy otwór wentylacyjny, natomiast z wnętrza usunięto m.in. tylną kanapę i zbędne wygłuszenia. Pozwoliło to obniżyć masę własną do ok. 750 kg.
A-grupowa Skoda Favorit została wyposażona w benzynowy silnik OHV o pojemności zwiększonej do 1299 cm3, który po jeszcze kilku dodatkowych modyfikacjach rozwijał 103 KM przy 6500 obr./min, a dzięki zastosowaniu podwójnego gaźnika Pierburg udało się zwiększyć moc do 120 KM przy 7000 obr./min. Początkowo tę jednostkę napędową łączono z 5-biegową manualną skrzynią, którą później zastąpiła 6-biegowa przekładnia. W zależności od wybranego przełożenia głównego, rajdowy Favorit mógł rozpędzić się nawet do 210 km/h.
Skoda Favorit L/A rozpoczęła swój pierwszy sezon 1989 od startu Valašská Zima Rally, a jej międzynarodowy debiut nastąpił podczas Hanki Rally w Finlandii. Duet Aho Kalevi/Hakala Timo wywalczył wówczas 1. miejsce w klasie. W kolejnych latach czeskie auto zwyciężało w swojej kategorii w prawie każdej rundzie WRC, a załoga Pavel Sibera/Petr Gross aż cztery razy z rzędu odnosiła zwycięstwo w klasie na Rajdzie Monte Carlo (1991-1994).
Na koniec warto wspomnieć, że oprócz rajdowej Skody Favorit L/A powstał również Favorit L/H, stworzony z myślą o zawodach na torze i wyścigach górskich. Został on opracowany w 1989 roku, a pod jego maskę trafił 4-cylindrowy silnik OHC o pojemności 1596 cm³. Zasilany przez dwa podwójne gaźniki Weber, dostarczał 167 KM przy 6500 obr./min oraz 176 Nm przy 5500 obr./min.
Samochód w takiej konfiguracji przyspieszał od 0 do 100 km/h w zaledwie 6 sekund, a maksymalnie osiągał 240 km/h. Nieco później gaźniki zostały zastąpione przez bezpośredni wtrysk paliwa, co zaowocowało wzrostem mocy do 175 KM. Skoda Favorit L/H startowała m.in. w 24-godzinnym wyścigu na torze Nürburgring, gdzie trio Kvaizar/Samohýl/Obermann odniosło zwycięstwo w swojej klasie.
Redakcja poleca:
