Obecna rola leciwego Clio II sprowadza się głównie do pierwszego auta lub taniego pojazdu do krótkich tras. Czy francuski samochód zdał egzamin z trwałości? Oto opinie o używanym Renault Clio II.
Najlepszym dowodem na to, że Renault stworzyło udany samochód miejski, jest wyjątkowo długi okres produkcji Clio II. Auto debiutowało w 1998 roku i w zasadzie co chwila przechodziło mniejsze lub większe modyfikacje (w 2001 i 2003 roku), by pozostać jeszcze długo w ofercie nawet po wprowadzeniu Clio III (w 2005 roku). Pod nazwami Clio Storia/Clio Campus doczekało się kolejnych modernizacji, ostatecznie wycofując się z Europy dopiero w 2012 roku, a na niektórych rynkach przetrwało jeszcze przez kolejne 4 lata. Na sukces Clio II złożyło się wiele czynników: nieprzekombinowana konstrukcja z uproszczonym tylnym zawieszeniem, duży wybór silników (w tym nowoczesnych diesli 1.5 dCi) i urozmaicające gamę odmiany sedan (Thalia) oraz nastawione na osiągi Clio Sport (169-180 KM). Inżynierowie jeszcze bardziej popuścili wodze fantazji, wprowadzając szalony wariant V6 z 3-litrowym silnikiem umieszczonym centralnie (226/254 KM). By ułatwić dopasowanie Clio do potrzeb odbiorców, Renault proponowało liczne wersje wyposażeniowe z ogromnym przekrojem dostępnych opcji. Podczas gdy bazowe nie oferowały nawet obrotomierza, w topowych montowano automatyczną klimatyzację czy skórzaną tapicerkę.
Do Clio II trafiło prostsze względem poprzednika (Clio I) tylne zawieszenie oparte na belce skrętnej ze sprężynami śrubowymi. Z przodu zainstalowano kolumny McPhersona. Ogólnie rzecz biorąc, cały układ resorujący wymaga dosyć częstych, ale na szczęście niedrogich interwencji.
Lata rabunkowej jazdy i oszczędności na serwisowaniu w znacznym stopniu ograniczyły populację przedliftowych Clio II. Po 24 latach od debiutu na rynku aut z drugiej ręki pozostają głównie poliftowe Renault, w tym względnie młode Clio Campus/Storia. Czy warto tanio kupić i lekko doinwestować leciwe francuskie auto, by jeszcze nim chwilę pojeździć? Zobaczmy, co o używanym Renault Clio II sądzą użytkownicy.
Clio Sport z wolnossącym silnikiem 2.0 pojawiło się w 2000 roku. Już rok później zadebiutowała odmiana po liftingu (z prawej), która otrzymała dodatkowy zastrzyk mocy (ze 169 do 180 KM).
Używane Renault Clio II – wnętrze
W kokpitach przedliftowych Clio II wyraźnie czuć ducha lat 90. – głównie poprzez niedzisiejsze rozwiązania ergonomiczne (np. umieszczone za sobą przełączniki sterowania szybami), zaokrąglone deski i przeciętne wykonanie. W 2001 roku gruntownie go odświeżono, upodabniając do desek rozdzielczych m.in. z Megane II czy Scenica II. Od tej pory stosowano przyjemniejsze materiały wykończeniowe, wzbogacono też listę wyposażenia seryjnego droższych odmian (Expression, Dynamique). Na rażące, z dzisiejszej perspektywy, braki (np. ABS-u, obrotomierza) trzeba się nastawić w bazowych specyfikacjach Access, z kolei najbogatsze Privilege/Initiale (ta druga nie była oferowana w Polsce) oferowały nawet automatyczną klimatyzację i skórzaną kierownicę/tapicerkę.
1 z 2
Odświeżony w 2001 roku kokpit zyskał na ergonomii i całkiem nieźle się zestarzał.
Najstarsze Clio II otrzymały deski wyraźnie nawiązujące do trendów lat 90.
Niemal ćwierć wieku temu samochody segmentu B nie osiągały jeszcze 4 metrów długości. Clio II mierzy niecałe 3,8 m i jest stosunkowo wąskie (164 cm; mniej o 3 cm od kluczowego rywala, Peugeota 206), a przez to zwrotne w mieście. Niestety, kosztem ilości miejsca w środku, i to pomimo niezłego rozstawu osi (247 cm). Z przodu jest go wystarczająco dużo, ale wyższym osobom może zabraknąć miejsca na głowy z uwagi na mało sportową pozycję za kierownicą. Z tyłu brakuje przestrzeni na nogi i ramiona, stąd Clio II raczej nie sprawdzało się (i już nie sprawdzi) w roli samochodu rodzinnego – chyba że weźmiemy pod uwagę Thalię z 510-litrowym bagażnikiem. Hatchbacki zabiorą na pokład od 255 do 1035 l pakunków, czyli przeciętne wartości. Niestety, po złożeniu kanapy powstaje pokaźny próg.
1 z 5
Fotele Clio II są podatne na wygniatanie. Z reguły nie wyglądają już najlepiej.
Miejskie Renault nigdy nie słynęło z obszernej kanapy.
Ciasno jest także w praktyczniejszej odmianie 5-drzwiowej.
Głęboki, ale krótki bagażnik ma pojemność 255 l.
Złożenie kanapy skutkuje uzyskaniem nieregularnej przestrzeni o objętości 1035 l.
Używane Renault Clio II – silniki
W standardowych Clio II Renault przewidziało 7 wersji benzynowych – wszystkie bez turbodoładowania i z wtryskiem pośrednim (jednopunktowym lub wielopunktowym). W zależności od roczników w gamie dochodziło do pewnych rotacji: niektóre silniki wycofywano, by zastąpić je nowszymi, z reguły mocniejszymi. Bazowy 1.2 8V generuje 58 KM, a jego odmiana 16-zaworowa – 75 KM. Dalej ulokowano 1.4 rozwijającego 75 KM (8V) lub 98 KM (16V). Ta druga zasługuje na uznanie pod względem osiągów i nie pali tak dużo jak silniki 1.6 (90/107 KM). Pod maski Clio Sport trafiły jednostki 2-litrowe o mocy 169 KM lub 180 KM po liftingu. Clio z centralnie umieszczonym 3.0 V6 jest nie tyle rynkową ciekawostką, co pełnoprawnym pojazdem kolekcjonerskim osiągającym zawrotne ceny (wyprodukowano ok. 3000 sztuk). Jeśli chodzi o wersje wysokoprężne, do pierwszego liftingu (2001 r.) montowano wyłącznie silniki 1.9 – wolnossące (64 KM) i turbodoładowane (dTi; 80 KM). Później nastała era znacznie nowocześniejszych, lżejszych i oszczędniejszych jednostek 1.5 dCi o szerokim spektrum mocy (od 64 do 101 KM). Ich zalety przyćmiła jednak późniejsza awaryjność, z którą Renault systematycznie walczyło w kolejnych modelach.
Najsłabszy silnik (1.2 8V/58 KM) przetrwał w gamie przez cały okres produkcji Clio II. Odmiana 16V (75 KM) dołączyła do oferty w 2001 r.Silniki 1.5 dCi stanowiły nową jakość w ofercie wysokoprężnych Clio, ale na dłuższą metę okazały się jednostkami awaryjnymi i drogimi w naprawach. Dzisiaj koszty co prawda zmalały, z tym że jakakolwiek ingerencja ma znacznie mniej sensu w samochodzie wartym kilka tysięcy złotych.
Używane Renault Clio II – opinie użytkowników
Zalety
„Auto ma 20 lat i zaledwie malutkie ogniska korozji. Jak na ten wiek, jest super”
„Mam ponad 1,8 m wzrostu i mi wygodnie z przodu. Spora regulacja kierownicy i siedzenia”
„Wersja Sport pięknie wkręca się w obroty. Wrażenia z jazdy – gwarantowane”
„Proste w wymianie żarówki, bardzo tanie części. Koszty jazdy ograniczone do minimum”
Wady
„Jak to we francuskim aucie, zawieszenie jest miękko zestrojone. Skutkuje to przechyłami nadwozia”
„Niewiele miejsca z tyłu. Pasażerowie wbijają się kolanami w przednie fotele”
„Hałas w środku staje się uciążliwy już od 100 km/h”
„Po Clio Sport spodziewałem się precyzyjniejszej skrzyni biegów. Długie skoki lewarka nie pasują do tego samochodu”
Renault Clio II - wersje nadwoziowe i specjalne
1 z 6
Renault Clio II - hatchback 3d
Renault Clio II - hatchback 5d
Odmianę sedan sprzedawano jako Renault Thalia.
Renault Clio II Sport przed liftingiem (2.0/169 KM)
Renault Clio II Sport po liftingu (2.0/180 KM)
Renault Clio II V6 (3.0 226/254 KM)
Używane Renault Clio II – awaryjność, typowe usterki
Kulturalnie pracujące i naprawdę oszczędne silniki 1.5 dCi zasłynęły z nietrwałych wtryskiwaczy Delphi montowanych do 2005 r., czyli w szczytowym momencie produkcji Clio II. Dzisiaj można je niedrogo zregenerować, niemniej i tak warto przemyśleć sens takiej operacji w ok. 20-letnim samochodzie. Oprócz tego w 1.5 dCi zdarzają się usterki zaworów EGR. Benzynowe jednostki zmagają się z niedomaganiami cewek zapłonowych, kół pasowych alternatora i wyciekami oleju. Niezależnie od wersji silnikowej odnotowywano także awarie rozruszników. W Clio często postukuje zawieszenie. Można co prawda wymieniać same sworznie, ale najlepiej zainwestować w komplet nowych wahaczy (200-300 zł) i mieć spokój. Jak na mały samochód z lat 90., instalacja elektryczna Clio II jest dosyć rozległa i generuje wiele błędów, nierzadko bez logicznego uzasadnienia. Najczęściej psuje się moduł kierunkowskazów, złączki poduszki powietrznej (pod fotelem kierowcy) i zestaw wskaźników. Do tego należy doliczyć przypadki pęknięć przednich błotników (wykonano je z tworzywa). Biorąc pod uwagę wiek Clio II, bardzo dobrze opiera się ono korozji.
Ze skrzyń biegów, podobnie jak z silników, często wycieka olej. Nieświadomi użytkownicy doprowadzali nawet do ich zatarcia.
Używane Renault Clio II – gdzie jest nr VIN?
Numer VIN znajduje się pod pokrywką na podłodze pod fotelem pasażera.
Używane Renault Clio II – sytuacja rynkowa, ceny
Clio II mieści się w gronie używanych samochodów za jedną pensję. Ceny startują od 3 tys. zł za auta 20-letnie i starsze. Poliftowe Renault wystawiane są za 4-7 tys. zł. Droższe są w zasadzie tylko Clio Campus/Storia z roczników 2006-2012, choć trafiają się one rzadko. Przeważają benzynowe odmiany 1.2, większą popularnością cieszą się nadwozia 5-drzwiowe. Clio Sport to zupełnie inna półka cenowa, mieszcząca się w okolicach 15-25 tys. zł.
Renault Clio II - liftingi
1 z 6
Renault Clio II przed liftingiem (1998-2001)
Renault Clio II po pierwszym liftingu (2001-2003)
Renault Clio II po drugim liftingu (2003-2005)
Renault Clio II po trzecim liftingu (2005-2009)
Renault Clio II po czwartym liftingu (2009-2012)
Renault Clio II po piątym liftingu (2012-2016)
Używane Renault Clio II – podsumowanie
W tym przedziale cenowym nie ma co oczekiwać cudów: Clio II raczej nie będzie bezawaryjnym autem, ale przynajmniej nie wydamy fortuny na bieżące naprawy. Ciekawe oferty mogą stanowić możliwie jak najmłodsze egzemplarze (korzystna relacja ceny do wieku) oraz zadbane Clio Sport, których ceny najprawdopodobniej będą tylko rosły.
Redakcja poleca inne artykuły o używanych Renault:
