Wskutek działania niektórych lekarstw możemy stwarzać większe niebezpieczeństwo na drodze niż pijany kierowca. Po jakich lekach nie można prowadzić samochodu?
Współczesna medycyna oferuje szereg leków dostępnych bez recepty. Ich zażywanie powinno pobudzić do uważnego czytania dołączanych do opakowania ulotek, by uniknąć niepożądanych skutków ubocznych. Niestety, wciąż szeroko panująca w tej kwestii ignorancja negatywnie odbija się na naszym zdrowiu i życiu. Wskutek nieczytania ulotek możemy nieświadomie sobie zaszkodzić, podobnie jak przy braku poinformowania lekarza o naszych innych dolegliwościach, przy których nie powinno się przypisywać konkretnego leku. Co gorsza, zazwyczaj narażamy jednocześnie życie i zdrowie innych – bo jak inaczej nazwać spowodowanie wypadku w wyniku niepożądanych (ale czasem koniecznych) działań przyjmowanych lekarstw?
Czytaj ulotki i konsultuj z lekarzem kwestię prowadzenia auta
Oczywiście nie oznacza to, że absolutnie nie możemy siadać za kierownicę, gdy przyjmujemy chociażby jeden lek. Ważne, by robić to z głową i wiedzieć, jaki ma on wpływ na koordynację ruchową i ogólne samopoczucie. Wszystkie niezbędne informacje, w tym osobno wyodrębniony wpływ leku na prowadzenie pojazdów, znajdują się na ulotkach dołączanych do opakowania. W przypadku leków na receptę powinniśmy zawsze spytać lekarza o możliwe działania eliminujące możliwość kierowania autem. To bardzo istotne, zwłaszcza gdy samochód jest naszym narzędziem pracy.
![Jakiej marki samochód byś najchętniej kupił(-a)? [SONDA]](https://www.wyborkierowcow.pl/wp-content/uploads/2024/04/Sonda-300x200.jpg)
W jaki sposób leki szkodzą kierowcom?
Mechanizm działania części z nich (oczywiście nie wszystkich) powoduje szereg dolegliwości, które teoretycznie nie są groźne, ale przybierają na znaczeniu, gdy wsiądziemy „za kółko”. Oto najczęstsze skutki uboczne działania popularnych leków, szczególnie niebezpieczne dla kierowców.
- pogorszenie szybkości reakcji;
- ograniczenie pola widzenia;
- ogólne osłabienie widzenia;
- zaburzenie koordynacji ruchów;
- wywołanie senności, otępienia;
- nadmierne pobudzenie kierowcy.
Lista leków, po których nie można prowadzić samochodu
Jak widzimy, większość niepożądanych objawów podobna jest do stanu, jaki przejawia kierowca po spożyciu alkoholu albo zażyciu narkotyków. Co więcej, przez stosowanie niektórych lekarstw możemy zostać niesłusznie oskarżeni o kierowanie samochodem pod wpływem środków odurzających. By nigdy nie stanąć w obliczu tak nieprzyjemnej sytuacji, warto wiedzieć, po jakich lekarstwach lepiej nie siadać za kierownicą. Oto one.
Leki przeciwbólowe
Dzielimy je na dwa typy: nienarkotyczne i narkotyczne (opioidy). Pierwsze z nich zazwyczaj nie wpływają na refleks kierowcy, chyba że łączą się z innymi niewskazanymi substancjami, np. kodeiną lub pseudoefedryną. Należą do nich m.in. paracetamol, ibuprofen lub kwas acetylosalicylowy.
W przypadku opioidów (kodeina, dekstrometorfan, morfina, tramadol, fentanyl) prowadzenie auta lepiej dokładnie przemyśleć. Zazwyczaj te leki źle wpływają na koncentrację, ograniczają sprawność ruchową przy jednoczesnym wydłużeniu czasu reakcji, powodują senność i zaburzenia równowagi, a nawet halucynacje.
Leki przeciwhistaminowe
Wszystko zależy od tego, z jaką generacją lekarstwa mamy do czynienia. Z reguły wolni od problemów są kierowcy biorący leki histaminowe III generacji, czyli desloratadynę i lewocetyryzynę. Kłopoty z prowadzeniem auta mogą się pojawić przy zażywaniu środków I i II generacji. Do pierwszych z nich zaliczamy m.in. klemastynę i hydroksyzynę, do drugich – cetyryzynę i loratadynę. Możliwe niepokojące objawy to np. ogólne osłabienie i zaburzenie prawidłowego czasu reakcji. Wiele jednak zależy od wieku kierowcy i czasu, jaki minął od przyjęcia lekarstwa.
Barbiturany i benzodiazepiny
Działają nasennie i osłabiają działania motoryczne organizmu, a zatem ich użycie jest całkowicie niewskazane dla kierowców. Przy ich przyjmowaniu (zazwyczaj robi się to przy chorobach przewlekłych) najlepiej zupełnie odstawić jazdę samochodem.
Leki dla cukrzyków
Jeśli chorzy na cukrzycę przyjmą niewłaściwą ilość insuliny, grozi im hipoglikemia lub hiperglikemia, a to może doprowadzić nawet do utraty przytomności. Przed podróżą warto sprawdzić poziom cukru we krwi i odczekać, aż insulina zadziała.
Środki nasenne i uspokajające
Z oczywistych względów nie wolno wsiadać za kierownicę po zażyciu środków nasennych – nawet jeśli zażyliśmy je wieczorem poprzedniego dnia! Jeśli nazajutrz musimy prowadzić auto, zastąpmy je ziołami lub melatoniną. Warto pamiętać, że zgubne dla kierowców zmęczenie i senność powodują także środki uspokajające.
Leki psychotropowe (przeciwdepresyjne, przeciwlękowe) i przeciwwymiotne
Wybrane rodzaje tych lekarstw (np. doksepina, wenlafaksyna czy escitalopram) źle wpływają na bezpieczeństwo podróżowania autem. Pewność da dokładna lektura ulotki lub konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.
Leki na nadciśnienie
W ich przypadku obowiązuje zasada „zażyłeś – raczej nie prowadź”. Dlaczego? Lekarstwa na nadciśnienie, zwłaszcza starszej generacji (brinerdin, propranolol) mogą osłabiać organizm i wywołać zmęczenie u kierowcy. By nie narazić się na zgubne działanie środków na nadciśnienie, wsiadajmy „za kółko” tylko gdy zażywamy ich niewielkie ilości.
Krople do oczu
Niektóre krople do oczu mogą zawierać chlorowodorek tetryzoliny – substancję, która u niektórych osób może potęgować podrażnienie i łzawienie oczu. Takie niepożądane działanie w oczywistych względów ogranicza pole widzenia kierowcy, ale i też diametralnie obniża poziom koncentracji.
