Wymiana tarcz hamulcowych jest jedną z podstawowych czynności eksploatacyjnych. Kierowca może samodzielnie sprawdzić ich stan, a w razie potrzeby zlecić montaż nowych tarcz czy wymienić je samodzielnie.
Tarcze hamulcowe to części typowo eksploatacyjne. Oznacza to, że ich wymiana prędzej czy później będzie konieczna z powodu naturalnego zużycia. Co istotne, zbyt mocno wytarte tarcze wcale nie muszą zdradzać jakichkolwiek objawów zużycia. Zdarza się, że kierowcy przez dłuższy czas jeżdżą ze zużytymi tarczami. Jest to problemem z dwóch powodów. W przypadku tarcz znaczenie ma waga – świadczy o ilości materiału, który jest w stanie absorbować ciepło. Lżejsza, a więc mająca mniej metalu tarcza będzie szybciej się nagrzewała
Kiedy trzeba wymienić tarcze hamulcowe?
W większości aut o wymianie tarcz decyduje ich grubość. W instrukcji serwisowej pojazdu, a często także na samym dzwonie tarczy napisana jest informacja o minimalnej dozwolonej grubości tarczy (np. 19 mm). Jeżeli jest mniejsza – tarcza kwalifikuje się do wymiany z powodu zużycia. Warto pamiętać, że pomiar należy wykonywać nie przy samej krawędzi, gdzie często powstaje wyraźny rant, a powierzchni tarczy, która nosi ślady współpracy z klockiem hamulcowym. W przypadku ceramicznych tarcz hamulcowych decyzja o konieczności wymiany tarcz może decydować osiągniecie przez nie granicznej masy.
Oczywiście nowe tarcze trzeba też zamontować, gdy dotychczasowe uległy zwichrowaniu, co powoduje tzw. bicie tarcz, które staje się szczególnie wyczuwalne po naciśnięciu na pedał hamulca. Do potwierdzenia zwichrowania tarcz można użyć specjalnego narzędzia. W teorii można zlecić toczenie tarcz, jednak jeżeli są one od pewnego czasu używane i przeżyły np. jedną wymianę klocków, regeneracja tarczy może nie mieć ekonomicznego uzasadnienia. Mechanik powinien też zalecić wymianę tarcz, jeżeli wykryje pęknięcia materiału.
Rozsądna jest jednoczesna wymiana tarcz i klocków. Stare klocki nie zawsze mają idealnie równomiernie zużytą powierzchnię, wiec nie będzie ona dobrze współpracowała z idealnie równą powierzchnią nowej tarczy, co ograniczyć siłę hamowania. Prace przy aucie warto wykorzystać do kontroli przewodów hamulcowych oraz wymiany płyny hamulcowego.
Samodzielna wymiana tarcz hamulcowych
Osoby z zacięciem do majsterkowania mogą pokusić się o samodzielną wymianę tarcz hamulcowych. W teorii zabieg jest prosty. Trzeba zdjąć koło, odkręcić jarzmo zacisku, zdjąć zacisk i jarzmo, wyczyścić zacisk z rdzy i błota, a następnie wcisnąć tłoczek, zdjąć stare tarcze, oczyścić powierzchnię piasty, założyć nowe tarcze i klocki, nałożyć specjalny smar na prowadnice, które wymagają smarowania, a całość pokręcać. Procedury dla popularnych modeli zainteresowani bez trudu znajdą w sieci. Warto jednak mierzyć siły na zamiary. Najbardziej problematycznym etapem prac nad układem hamulcowym są śruby. Wiele z nich, z powodu zanieczyszczeń, korozji i momentów użytych podczas dokręcania może być trudna do odkręcenia. Czasami konieczne jest sięgnięcie po klucz pneumatyczny czy przedłużkę do klucza.
Podsumowując – jest to czynność bardzo prosta, jeżeli wcześniej ją wykonywaliśmy, mamy dostęp do narzędzi i podnośnika, a do tego jesteśmy skrupulatni. W trakcie prac nad układem hamulcowym w każdym samochodzie duże znaczenie ma nawet najdrobniejsza blaszka czy zawleczka. Jeżeli o czymś zapomnimy lub zgubimy, może dość do niebezpiecznej sytuacji. Czasami najtańsze zestawy tarcz i klocków hamulcowych nie mają kompletu elementów (np. śrubek mocujących czy blaszek). Nieraz można użyć starych, ale w starszym aucie możliwe jest, że np. brakuje blaszek wkładanych między klocek a tłoczek. Układ będzie działał, ale zacznie gorzej odprowadzać ciepło, a może także hałasować.
Redakcja poleca: Wymiana klocków hamulcowych – zrób to sam
Warto pamiętać, że bez względu na to, kto wykonywał wymianę tarcz i klocków, pierwsze kilometry należy pokonać bez znacznego obciążania układu hamulcowego. Nowe elementy potrzebują czasu, by się „ułożyć”.
