Wymiana filtra kabinowego jest na tyle prostą czynnością, że poradzi sobie z nią niemal każdy użytkownik samochodu. Podpowiadamy, jak wymienić filtr kabinowy i przedstawiamy ich rodzaje oraz lokalizacje w aucie.
Filtr kabinowy, zwany także przeciwpyłkowym, jest tanim i bardzo łatwym w samodzielnej wymianie elementem samochodu. Jaka jest właściwie jego rola? Ma on za zadanie oczyścić powietrze, które napływa z zewnątrz do wnętrza auta (np. wyłapać kurz i inne zanieczyszczenia) i chronić układ wentylacyjny przed osiadaniem i rozwojem zanieczyszczeń np. na wentylatorze lub kanałach nawiewu. Niektóre droższe filtry z warstwą węgla dodatkowo zatrzymują unoszące się w powietrzu alergeny, sadze oraz ograniczają przenikanie przykrych zapachów do przedziału pasażerskiego.
Jak każda inna część w samochodzie, filtr kabinowy podlega okresowemu zużyciu, tj. zapchaniu przez nazbierane zanieczyszczenia. Jego wymianę zwiastują parujące szyby w aucie, osłabienie siły nawiewu (także wydajności klimatyzacji) lub utrzymujący się we wnętrzu nieprzyjemny zapach. Filtr warto regularnie doglądać i zmieniać dla własnego komfortu jazdy i zdrowia, zwłaszcza gdy jesteśmy alergikami. Z reguły są od ręki dostępne w sklepach motoryzacyjnych i w internecie.
Rodzaje filtrów kabinowych
Najpopularniejszym i najtańszym (do kilkudziesięciu złotych) typem filtra przeciwpyłkowego jest filtr papierowy – wyłapuje on tylko zwykłe zanieczyszczenia, takie jak kurz i fragmenty liści. Przeważnie ma trzy warstwy: wstępną, środkową i nośną i jest stworzony z materiałów o zwiększonej odporności na wilgoć. Droższą (ponad 100 zł), ale i wydajniejszą opcją jest zakup filtra węglowego: ma on dodatkową, czwartą warstwę z węglem aktywnym, przez co wygląda jak zużyty. Taki filtr lepiej zatrzymuje szkodliwe substancje (tlenki azotu, ozon, związki siarki) i ogranicza przedostawanie się do środka przykrych zapachów.
Co ile wymieniać filtr kabinowy?
Producenci zwykle nakazują wymieniać filtr kabinowy co ok. 15 tys. km, stacje serwisowe – nawet co 30 tys. km. Najlepiej jednak robić samodzielny, regularny (co pół roku) przegląd stanu filtra i ocenić, czy jest wystarczająco brudny, by nadeszła pora wymiany. Jeśli tą czynność powierzamy serwisowi, nie dajmy się naciągnąć, zwłaszcza gdy w swoim samochodzie mamy zamontowany filtr węglowy, który swoją strukturą przypomina brudny filtr papierowy.
Jak wymienić filtr kabinowy?
Większość producentów filtrów do opakowania dołącza instrukcję montażu w samochodzie. Jeśli zastanawiamy się nad kilkoma filtrami, warto wybrać ten z obszerniejszymi wskazówkami montażowymi. Często informacje są wzbogacone o podanie lokalizacji filtra w kabinie i pełną procedurę jego wymiany. Niektóre firmy, np. polski Filtron, publikują instrukcje montażu w internecie. Pamiętajmy o tym, by filtr wkładać zgodnie z kierunkiem przepływu powietrza. Wymiana zazwyczaj ogranicza się do odpięcia kilku spinek lub wyjęcia filtra ze specjalnej kasety. Poniżej podajemy najczęstsze lokalizacje filtrów w popularnych autach.
Pod przednią szybą
Filtr kabinowy może się znajdować pod przednią szybą auta. By się do niego dostać, trzeba rozpiąć łączniki osłonek i obudowy filtra lub uchylić specjalną klapkę – lepiej nie używać do tego narzędzi, bo trwale uszkodzimy delikatny plastik, a wtedy do filtra przez nieszczelności dostanie się woda.
Przykłady aut: Audi A3 I, Audi A4 (B5), Audi TT I (8N), BMW serii 3 (E46), Ford Focus I, Ford Mondeo III, Mercedes klasy A (W168), Mercedes klasy C (W203), Opel Vectra B/C, Peugeot 206, Peugeot 307, Peugeot 406, Seat Toledo II, Seat Leon Leon I, Skoda Octavia I, Volkswagen Golf IV/VI, Volkswagen Passat B5.
Okolice schowka pasażera
Jeśli filtr kabinowy jest w okolicach schowka pasażera, musimy zlokalizować jego kasetkę, otworzyć ją i go wyjąć. Czasami, by się do niej dostać, konieczny jest demontaż schowka. Bez obaw – na ogół wystarczy uchylić wewnętrzne zaczepy i go wyjąć.
Przykłady aut: Chevrolet Lacetti, Daewoo Nubira II, Fiat Punto II, Fiat Grande Punto, Kia Cee’d, Opel Astra G/H (II/III), Renault Megane II, Renault Laguna II, Seat Leon II, Skoda Octavia II, Toyota Corolla E12, Toyota Avensis II, Toyota Yaris I/II, Volkswagen Up!, Volkswagen Polo 9N, Volkswagen Golf V, Volvo S80.
Okolice pedału gazu
Trzecią opcją, stosowaną m.in. w Fordach, jest umiejscowienie filtra kabinowego w okolicach pedałów. Na samym początku wyjmijmy kluczyk ze stacyjki, by sterownik silnika nie wychwycił żadnych błędów. Dopiero wtedy można wypiąć z pedału gazu przewód łączący go z przepustnicą i odkręcić go – wtedy łatwiej dostać się do „boczka” konsoli środkowej, za którą znajduje się filtr.
Przykłady aut: Citroen C5 I, Ford Fiesta V, Ford Focus II, Ford C-Max, Peugeot 407.
Spróbuj sam wymienić filtr kabinowy!
Filtr kabinowy wymieniajmy wtedy, gdy odczuwamy jego osłabione działanie, np. w aucie parują szyby albo słabo działa system wentylacji. To jedna z niewielu rzeczy w samochodzie, z której zakupem i wymianą poradzi sobie niemal każdy właściciel samochodu, dlatego polecamy podjęcie samodzielnej wymiany. Zaoszczędzimy przy tym ok. 50-100 zł.
