Tak zwane żółte tablice stosuje się do oznaczania pojazdów zabytkowych. W 2018 r. zmieniły się kryteria przyznawania takich rejestracji. Sprawdź, jakie wymagania musi spełniać pojazd zabytkowy.
Specjalne tablice rejestracyjne dla pojazdów zabytkowych, ze względu na swój kolor często nazywane „żółtymi” czy wręcz „złotymi”, zostały wprowadzone 1 maja 2000 r. wraz ze zwykłymi białymi. Aby uzyskać tzw. żółte tablice, nasz pojazd musi spełnić określone kryteria. Gdy to już się uda, możemy liczyć na dodatkowe korzyści wynikające z posiadania „zabytku”.
Definicja pojazdu zabytkowego
Zgodnie z Ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, pojazd zabytkowy to taki, który został wpisany do rejestru zabytków lub znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków albo został wpisany do inwentarza muzealiów. Pojazdem zabytkowym może zostać samochód, motocykl lub motorower.
Wymagania wobec pojazdu zabytkowego
Jak wynika z powyższej definicji, ustawodawca przewidział 3 możliwości uzyskania „żółtych” tablic:
- wpis do rejestru zabytków,
- wpis do wojewódzkiej ewidencji zabytków,
- wpis do inwentarza muzealiów.
Do niedawna najczęstszą metodą zdobycia „żółtych” tablic był wpis do wojewódzkiej ewidencji zabytków. Podstawą do nadania pojazdowi statusu zabytkowego jest przedstawienie tzw. białej karty, którą można wypełnić samodzielnie lub skorzystać z pomocy rzeczoznawcy. Jednak w ostatnich latach rośnie liczba prywatnych muzeów motoryzacji, a niektóre z nich (oczywiście za stosowną opłatą) oferują możliwość uzyskania zabytkowych rejestracji poprzez wpisanie naszego pojazdu do inwentarza muzealiów.
W przypadku wpisu do rejestru zabytków lub wojewódzkiej ewidencji zabytków, pojazd musi spełnić następujące kryteria:
- mieć co najmniej 30 lat,
- być nieprodukowany od co najmniej 15 lat,
- musi być w dużym stopniu oryginalny (min. 75% oryginalnych części).
W związku z rosnącą popularnością pojazdów zabytkowych, w ubiegłym roku zaostrzeniu uległy zasady przyznawania „żółtych” tablic. Przed 2018 r. próg wieku był niższy – wynosił 25 lat. Ponadto, obecnie konserwator zabytków może odmówić wpisania pojazdu do ewidencji, jeśli uzna, że dany model jest zbyt pospolity i występuje już licznie w spisie.
Jednak pomimo tak skrojonych wymogów na ulicach widuje się także młodsze auta na zabytkowych tablicach. Jak to możliwe? Przede wszystkim, konserwatorzy mają pewną swobodę przy podejmowaniu decyzji o wpisaniu pojazdu do ewidencji zabytków. Oznacza to, że np. samochód, który w jednym województwie nie spełnia konserwatorskich wymagań, w drugim – bez problemu dostaje „żółte” tablice.
Dodatkowo, status zabytkowego może otrzymać pojazd młodszy, o ile jest unikalny ze względu na zastosowane rozwiązania techniczne, należał do wybitnej postaci, brał udział w wydarzeniu historycznym albo jest samochodem wyścigowym, który osiągnął znaczące sukcesy na arenie krajowej lub międzynarodowej. Powyższe kryteria wiekowe nie dotyczą także pojazdów, które stanowią część kolekcji tematycznej (np. aut polskiej produkcji, radiowozów) lub są wpisane do inwentarza muzealiów.
Korzyści
Jak już wspomnieliśmy, po spełnieniu określonych wymagań i uzyskaniu „żółtych” tablic dla naszego pojazdu, możemy liczyć na sporo korzyści, m.in.:
- zwolnienie z obowiązku zachowania ciągłości ubezpieczenia OC – gdy pojazd jest nieużytkowany (np. w remoncie) można bez negatywnych konsekwencji wypowiedzieć polisę OC,
- możliwość zakupu krótkoterminowej polisy OC – możemy wykupić ubezpieczenie tylko na okres, gdy faktycznie jeździmy naszym klasykiem, bez konieczności płacenia pełnej składki za rok (minimalny okres obowiązywania polisy to 30 dni),
- bezterminowe badanie techniczne – o ile pojazd zabytkowy nie jest wykorzystywany do przewozu osób, to badanie techniczne na stacji kontroli pojazdów przechodzi tylko raz, w ramach procedury uzyskania „żółtych” tablic,
- dodatkowe zniżki na ubezpieczenie – niektórzy ubezpieczyciele oferują specjalne rabaty na OC dla pojazdów zabytkowych,
- możliwość zachowania oryginalnych sygnałów świetlnych i dźwiękowych – w przypadku radiowozów, karetek, wozów straży pożarnej.
Wyróżniki województw i powiatów na tablicach zabytkowych
Co do zasady, skróty i oznaczenia stosowane na żółtych tablicach pokrywają się z tymi występującymi w przypadku zwykłych białych. Pełną listę wyróżników znajdziecie w naszym wcześniejszym wpisie. Wyjątek stanowią dzielnice Warszawy oraz dwa sąsiadujące z nią powiaty. Poniżej wyjaśnienie:
WA **Y, WA **X – Warszawa Bemowo
WB **Y, WB **V – Warszawa Białołęka
WD **Y, WD **X – Warszawa Bielany
WE **Y, **V, **L, **S, **U – Warszawa Mokotów
WN **Y, **W – Warszawa Ochota
WI **Y – Warszawa Praga Północ
WH **Y, **V, **S – Warszawa Praga Południe
WY **X, **U – Warszawa Rembertów
WJ **Y, **V, **S, **X – Warszawa Śródmieście
WT **Y, **V – Warszawa Targówek
WX **Y, **P, **R – Warszawa Ursus
WU 01Y-60Y, **V, **L, **S – Warszawa Ursynów
WX **X, **U, **T – Warszawa Wawer
WY 51V-99V, **S, WX 21S-25S – Warszawa Wesoła
WY **Y, **L – Warszawa Wilanów
WW **Y – Warszawa Włochy
WK **Y, **V – Warszawa Wola
WN **X, **U – Warszawa Żoliborz
WF **Y – tablice dla cudzoziemców i osób prawnych państw obcych
WPI, WPA – powiat piaseczyński
WPR, WPP – powiat pruszkowski
Legenda:
* – oznacza cyfrę
