Używany Volkswagen Golf Plus (2005-2014) – opinie, dane techniczne, usterki

Golf Plus łączy cechy kompaktów i minivanów, a zarazem łatwiej go zaparkować od typowego kombi. Poznajmy opinie na temat używanego Volkswagena Golfa Plus.

Powiększony Golf Plus pojawił się dwa lata po debiucie Volkswagena Golfa V. Konstruktorzy umiejętnie wygospodarowali większą przestrzeń w kabinie, zwiększając szerokość i wysokość bazowego Golfa. Efekt zadowolił większość użytkowników, bo przybyło centymetrów zwłaszcza nad głowami pasażerów, co nie tylko zwiększyło komfort jazdy, ale również – wraz z bardziej pionowo ustawionymi fotelach – ułatwiło wsiadanie i wysiadanie. Podwyższona pozycja za kierownicą (o 7,5 cm) zapewnia nieco lepszy wgląd w sytuację przed maską. Z kolei pasażerowie kanapy siedzą, względem „zwykłego” Golfa, wyżej o 8,5 cm. Zmiany konstrukcyjne sprawiły, że urósł także bagażnik – z 350 do 395 litrów, a nawet 505 l po maksymalnym przesunięciu do przodu kanapy regulowanej w zakresie 16 cm. Z karoserią długą na 4,2 m Golf Plus jest krótszy od wielu minivanów, więc manewrowanie nim jest proste. Szkoda, że z nie zniknął typowy dla Golfów problem z widocznością do tyłu – słupek C nie otrzymał dodatkowego okienka. W 2006 r. ofertę uzupełnił podwyższony Volkswagen CrossGolf, czyli na dobrą sprawę uterenowiony Golf Plus (ale bez możliwości zestawienia z napędem 4×4).

Golf Plus nie jest w stanie nawiązać równej rywalizacji z typowymi kompaktowymi minivanami – odstaje od nich bagażnikiem i ilością miejsca z tyłu. Z drugiej strony, to wyjątkowy samochód trafiający w rynkową niszę. Docenią go osoby poszukujące komfortowego pojazdu (do którego wygodnie się wsiada i z niego wysiada) do eksploatacji w warunkach miejskich (jest tylko o kilkanaście centymetrów dłuższy od aktualnie produkowanych aut miejskich). Dowiedzmy się, co o używanym Volkswagenie Golfie Plus sądzą ich właściciele.

Używany Volkswagen Golf Plus – wnętrze

Podobnie jak nadwozie Golfa Plus nie ma w zasadzie żadnych elementów wspólnych z Golfem V (poza lusterkami), tak samo wnętrza obu aut istotnie się różnią. Powiększony Golf otrzymał deskę rozdzielczą, którą potem (w 2007 r.) zamontowano w pierwszym kompaktowym SUV-ie marki, Tiguanie. Wyróżnia ją szeroka konsola środkowa z rozstawionymi po bokach nawiewami oraz cała masa wszelkiej maści schowków, rozrzuconych wszędzie tam, gdzie się tylko dało. Podobne do tych w Golfie są natomiast zegary i kierownica. W Plusie widoczność poprawia dodatkowe okienko między przednią szybą a drzwiami. Materiały wykończeniowe robią dobre wrażenie, ale tylko w bogatszych wersjach (Comfortline, Highline): uboższe mają bardziej podatne na zużycie tapicerki.

Główny atut Golfa Plus to przestrzeń na głowy podróżnych. Względem Golfa V nadwozie zyskało 10 cm na wysokość, z kolei miejsca siedzące podwyższono o 7,5 cm (przednie fotele) lub 8,5 cm (kanapa). Wyprofilowano ją pod dwie osoby z możliwością rozłożenia pośrodku pokaźnego podłokietnika. Wrażenie przestronności potęgują wielkie boczne okna, choć w obrębie nóg nie czuć istotnej poprawy w porównaniu do „zwykłego” Golfa (ten sam rozstaw osi). Nie udało się też stworzyć równej podłogi w drugim rzędzie. Wyjściowo do bagażnika zmieści się 395 l pakunków. Przesuwając kanapę do przodu (zakres: 16 cm) łatwo zwiększamy go do 505 l, z kolei kładąc jej oparcia uzyskujemy równą przestrzeń o pojemności 1450 l. Kolejne zalety to regularny kształt i wielki otwór załadunkowy.

Używany Volkswagen Golf Plus – silniki

Paleta silników przewidzianych dla Golfa Plusa niemal w całości pokrywa się z jednostkami dostępnymi w Golfie V. Kto planuje montaż instalacji gazowej, powinien szukać wolnossącego motoru 1.6 8V/102 KM lub bazowego 1.4 16V (75/80 KM). Kto nie ufa umiejętnościom polskich gazowników, może rozejrzeć się za Golfem Plus BiFuel, który posiada fabryczną instalację LPG firmy Landi Renzo z 43-litrowym toroidalnym zbiornikiem w miejscu koła zapasowego. Tej wersji nie należy mylić z oferowaną m.in. w Szwecji odmianą 1.6 MultiFuel – dostosowaną do zasilania bioetanolem E85. O pomyłkę łatwo też w przypadku najlepiej współpracującego z instalacjami gazowymi silnika 1.6 8V i jednostki 1.6 16V FSI (115 KM), która posiada bezpośredni wtrysk, który praktycznie wyklucza montaż gazu. Niezłym wyborem (choć nie do montowania instalacji LPG) jest 2.0 FSI (150 KM). Jeżeli doładowany silnik 1.4 TSI, to najlepiej w najprostszej, 122-konnej wersji. Jego słabą stroną jest niezbyt trwały łańcuch rozrządu. W mocniejszych 1.4 TSI z turbo i kompresorem (140/160/170 KM) dochodzą do tego problemy z pękającymi tłokami. Z biegiem czasu silniki były udoskonalane, więc im nowszy, tym lepiej.

Podobnie sytuacja wyglądała w przypadku turbodiesli. Najgorszy okazuje się 140-konny 2.0 TDI PD z zawodnymi pompowtryskiwaczami, pękającymi głowicami czy problemami ze smarowaniem. Bardzo udany 1.6 TDI (90/105 KM), który w przeciwieństwie do większości 1.9 TDI (90/105 KM) nie będzie skrajnie wyeksploatowany, wszedł do oferty w 2009 r. Pod żadnym pozorem nie należy też skreślać dostępnego od 2008 r. i udanego 2.0 TDI CR z wtryskiem typu Common Rail i rozwiązanymi wszystkimi bolączkami dwulitrowego diesla VW (110/140 KM).

Używany Volkswagen Golf Plus – opinie użytkowników

Używany Volkswagen Golf Plus – awaryjność, typowe usterki

Do Golfa Plusa montowano, niestety, jedynie awaryjne serie silników 1.4 TSI, tj. o pojemności 1390 cm³, z łańcuchem rozrządu. W dzisiejszych czasach wymiana felernego łańcucha nie kosztuje krocie (ok. 1500 zł), dlatego warto ją przeprowadzić profilaktycznie. Problem pojawia się w odmianach Twincharger (powyżej 140 KM), w których zawodzi wspomagający turbosprężarkę kompresor, słyszy się nawet o pękających tłokach. Tego modelu nie omijają kłopoty ze starszymi turbodieslami 2.0 TDI PD, czyli pękające głowice, awarie pompowtryskiwaczy, zaworów EGR i turbosprężarek. Usterki nie omijają też nowszych 1.9 TDI, a dokładnie silników wyprodukowanych w latach 2005-2010 o oznaczeniu BXE: w nich zużywają się panewki. Z dystansem podchodźmy do aut z dwusprzęgłowymi skrzyniami DSG, a najlepiej rozważajmy samochody z przeprowadzonym remontem tej przekładni (ewentualnie wynegocjujmy spory rabat, gdy skrzynia szarpie/przeciąga biegi). Użytkownicy zgłaszają problemy z elektroniką pokładową i oświetleniem zewnętrznym, w tym z tylnymi lampami LED. Rdza przeważnie osiada na podwoziu Golfa Plus, choć nie brak doniesień o korodujących elementach nadwozia.

Używany Volkswagen Golf Plus – gdzie jest nr VIN?

Numer VIN wybito na wzmocnieniu bocznym prawym. Odczytamy go też z obudowy deski rozdzielczej po lewej stronie.

Używany Volkswagen Golf Plus – sytuacja rynkowa

Obecnie używanego Golfa Plus można kupić 10 tys. zł, przy akceptacji przebiegu sięgającego 300 tys. km. Optymalny budżet wynosi niemal dwukrotnie więcej. Ok. 18-20 tys. zł powinno wystarczyć na zadbane auto przedliftowe lub „polifta”, który nieco więcej przejechał. Na Golfa Plusa z ostatnich lat produkcji trzeba wydać nawet 30-35 tys. zł. Wśród nich nie brakuje aut z polskich salonów. Na ogół przeważają samochody benzynowe, zazwyczaj 1.6 MPI/FSI.

Używany Volkswagen Golf Plus – podsumowanie

Pod względem technicznym powiększony Golf, jego silniki, skrzynie biegów czy elementy podwozia nie odbiegają od stosowanych w Golfie V. Konstrukcja auta jest więc doskonale znana mechanikom, nie brakuje też części w postaci dobrej jakości zamienników. Golfa Plusa warto rozważyć bardziej jako komfortowa alternatywa dla kompakta/auta miejskiego niż prawdziwego minivana.

Polecamy uwadze nasze materiały na temat innych używanych Volkswagenów:

Używany Volkswagen Golf V (2003-2008) – opinie

Używany Volkswagen Golf VI (2008-2013) – opinie

Używany Volkswagen Tiguan I (2007-2015) – opinie

Używany Volkswagen Golf Plus – galeria