Opel Insignia Sports Tourer 2.0 BiTurbo Diesel GSi – TEST

Już nie OPC, ale GSi. Także z dieslem. Topowa Insignia straciła „pazur”, lecz… stała się lepszym autem.

Dla aut klasy średniej nastały trudne czasy – zwłaszcza mniej prestiżowych marek. Przegrywają z SUV-ami, przegrywają z modelami premium. I jeszcze te nieszczęsne diesle: drogie w zakupie, skomplikowane i… coraz bardziej passe. Producenci stają pod ścianą: jedni wycofują swoje modele z tego segmentu, inni próbują śrubować poziom.

Blisko premium

Opel należy do tych drugich – obecna Insignia kombi to kawał samochodu. Jej nadwozie mierzy okrągłe 5 m długości (o 7 cm więcej od Mercedesa klasy E kombi). Wariant GSi wyróżniają inne zderzaki, obeszło się jednak bez przesadnego zmniejszania prześwitu. Przeszkadza natomiast ograniczona zwrotność.

Pod względem przestronności model plasuje się wśród najlepszych. Mimo sportowych, nisko zamocowanych foteli miejsca z tyłu nie brakuje i tylko podparcie, jakie zapewnia kanapa, mogłoby być lepsze – ale to bolączka wielu rywali. Z perspektywy kierowcy Insignia sprawia bardzo korzystne wrażenie. Fotel jest znakomicie wyprofilowany i ma ogromny zakres regulacji, a obsługa okazuje się całkowicie intuicyjna – większości funkcji przyporządkowano duże, tradycyjne klawisze i pokrętła.

POPULARNE

Ile Skoda zarabia na jednym samochodzie?

Ekran multimediów szybko reaguje na dotyk, system ma nieprzeładowane menu, zaskakująco sprawnie działa też sterowanie głosowe po polsku. Liczne tapicerowane i błyszczące okładziny sprawiają, że również pod względem wizualnego poczucia jakości Opel reprezentuje przyzwoity poziom – choć na tle aut premium brakuje bardziej finezyjnego łączenia tworzyw.

Łagodny typ

Topowy wariant pierwszej Insigni – OPC – był dostępny tylko z potężnym silnikiem 2.8 V6 turbo (325 KM). Obecnie jego miejsce zajmuje wersja GSi, oferowana z benzynową jednostką 2.0 turbo (260 KM) lub 210-konnym dieslem 2.0 biturbo. Różnicę w mocy częściowo rekompensuje lżejsza konstrukcja, ale Insignia nadal waży więcej niż średnia (1772 kg). Być może dlatego wysokoprężną odmianę GSi trudno nazwać sportową: przyspieszenie do 100 km/h trwa 7,8 s (240-konny VW Passat 2.0 TDI biturbo: 6,5 s). I faktycznie, na co dzień układ napędowy Opla nie ma „wystrzałowego” charakteru.

Ma jednak inne zalety: silnik liniowo oddaje moc w szerokim zakresie (do pracy zabiera się już przy 1200-1300 obr./min) i przyjemnie brzmi. Sparowany z nim 8-biegowy automat zaskakuje sprawnością współpracy. I tylko zużycie paliwa jest naprawdę „sportowe”: 7 l na 100 km poza miastem i 11 l w korkach to stanowczo za dużo. Na drodze, mimo swoich rosłych gabarytów, Insignia zaskakuje lekkością zmiany kierunku jazdy i zbalansowanym prowadzeniem. Przechyły są ograniczone, hamulce – nad wyraz skuteczne, a napęd 4×4 z 2 sprzęgłami przy tylnej osi (pozwala „żonglować” momentem między kołami) spisuje się wyśmienicie. To wszystko przy wysokim komforcie – pomijając sztywny tryb Sport, zawieszenie cicho i łagodnie wybiera dziury.

Opel Insignia Sports Tourer 2.0 BiTurbo Diesel GSi – PODSUMOWANIE

Atrakcyjna, wygodna, dobrze się prowadzi – Insignia ma wiele zalet. Niezła alternatywa dla aut premium.

Opel Insignia Sports Tourer 2.0 BiTurbo Diesel GSi – plusy i minusy

 +  Przestronność, ergonomia, komfort jazdy, prowadzenie, napęd na obie osie;
 –  Niezbyt satysfakcjonujące osiągi, duże zużycie paliwa, sporo dodatków wymaga dopłaty.

Opel Insignia Sports Tourer 2.0 BiTurbo Diesel GSi – dane techniczne

Opel Insignia Sports Tourer 2.0 BiTurbo Diesel GSi – dane testowe

Opel Insignia Sports Tourer 2.0 BiTurbo Diesel GSi – galeria

1 z 15