W obieg wewnętrzny wyposażony jest niemal każdy samochód. Niektórzy kierowcy nie wiedzą jednak, jak poprawnie wykorzystywać tę funkcję. Sprawdź, kiedy warto włączyć obieg wewnętrzny.
Każde auto posiada na wyposażeniu system wentylacji, zapewniający dopływ powietrza do wnętrza samochodu i w razie potrzeby schładzanie lub ogrzewanie kabiny. Jednym z elementów instalacji jest obieg wewnętrzny. Choć większość kierowców zdaje sobie sprawę z istnienia tego trybu, ale nie każdy wie, jakie dokładnie ma on zastosowanie i kiedy warto go uruchomić. O czym pamiętać, korzystając z obiegu zamkniętego?
Przycisk pozwalający przełączyć instalację wentylacyjną w tryb obiegu wewnętrznego można dość łatwo rozpoznać. Namalowany na nim piktogram przedstawia samochód z umieszczoną w środku zakręcającą strzałką, symbolizującą zamknięty ruch powietrza. Znajdziemy go zazwyczaj na konsoli środkowej, wśród innych elementów sterujących nawiewami i klimatyzacją. W przypadku starszych aut, zamiast przycisku może pojawić się również suwak. Z kolei w niektórych najnowszych modelach wywoływanie funkcji odbywa za pomocą ekranu dotykowego.
Jak działa obieg wewnętrzny?
Włączenie obiegu wewnętrznego powoduje, że zablokowany zostaje dopływ powietrza z otoczenia auta. Tryb recyrkulacji przyda się zatem w sytuacji, gdy nie chcemy, aby do środka samochodu dostały się nieprzyjemne zapachy – mogą być to np. spaliny pojazdów stojących przed nami w korku. Zamknięty obieg pozwoli również ochronić kabinę przed kurzem czy dymem.
Korzyści z włączenia obiegu wewnętrznego
Na tym zalety obiegu wewnętrznego się nie kończą. Z jego pomocą możemy również wesprzeć pracę całego układu wentylacji i ułatwić nagrzanie kabiny auta w zimie. Wszystko dzięki temu, że do środka nie będzie wpadać chłodne powietrze pochodzące z zewnątrz. Latem tryb recyrkulacji zadziała na tej samej zasadzie, blokując przedostawanie się żaru przez wloty powietrza i umożliwiając szybsze obniżenie temperatury panującej w pojeździe. Warto zaznaczyć, że obieg zamknięty nie tylko przyspieszy proces regulacji temperatury, ale może również pomóc obniżyć spalanie. Efektywniej pracująca klimatyzacja będzie bowiem mniejszym obciążeniem dla silnika.
Czym grozi długotrwała jazda z włączonym obiegiem wewnętrznym?
Z trybu recyrkulacji należy korzystać umiejętnie, czyli przede wszystkim nie uruchamiać go na stałe. Wiele nowych samochodów po jakimś czasie automatycznie wyłącza obieg wewnętrzny, jednak niektóre, głównie starsze modele, mogą tego nie robić. Gdy kabina auta przestaje być wentylowana, bardzo łatwo gromadzi się w niej wilgoć, która najczęściej objawi się zaparowanymi szybami. Zimą mogą one nawet zamarzać od wewnątrz. Co więcej, brak dostępu do tlenu niekorzystnie wpływa na samopoczucie kierowcy, wywołując zmęczenie, senność, rozkojarzenie i obniżając tym samym bezpieczeństwo podróżowania. W kabinie zrobi się również po prostu duszno.
Obieg wewnętrzny powinniśmy uruchamiać na maksymalnie kilkanaście minut, gdy narażeni jesteśmy na nieprzyjemne zapachy lub chcemy przyspieszyć proces regulacji temperatury. Następnie należy powrócić do obiegu otwartego.
Polecamy również:
