Najlepsze auta miejskie do LPG. 10 propozycji do 20 tys. zł

Instalacja gazowa w używanym miejskim aucie z prostym silnikiem to przepis na tanią jazdę. Na rynku nie brakuje ciekawych propozycji do 20 tys. zł.

Jeszcze całkiem niedawno litr gazu można było kupić za 2 zł. Teraz cena tego alternatywnego paliwa zbliża się do 4 zł. To jednak i tak okazja. Auto spala praktycznie tyle samo gazu co benzyny, która kosztuje jednak ponad 6 zł. Oszczędności na każdym pokonanymi kilometrze są więc znaczące.

Czy gaz nadaje się do zasilania samochodów? Zdania są w tym zakresie podzielone. Trzeba jednak pamiętać, że nawet w przypadku benzyny silnik spala… na dobrą sprawę gaz. Rozpylone przez wtryskiwacze paliwo miesza się z powietrzem, co przy panujących w dolocie temperaturach powoduje jego odparowanie. Istotną różnicą jest temperatura spalania – wyższa w przypadku gazu, co w samochodach ze zbyt miękkimi gniazdami zaworowymi czy zaworami powoduje ich zużywanie się. Do tego dochodzi sposób kasowania luzów zaworowych – w wielu europejskich autach odpowiadają za to bezobsługowe popychacze hydrauliczne. Z kolei w azjatyckich autach, a także Fordach i niektórych modelach Opla, często spotykana jest szklankowa regulacja luzów, która generuje koszty.

POPULARNE

Kia Sorento (2025). Opis wersji i cennik

Jeżeli zamierzamy kupić używany samochód z założoną już instalacją gazową, zwróćmy uwagę, czy sprzedający może udokumentować historię serwisową – niestety zdarza się, że LPG otwiera drogę do prób ekstremalnego oszczędzania na samochodzie, co kończy się licznymi problemami technicznymi. Dobrym pomysłem może być zakup zadbanego egzemplarza i montaż instalacji LPG. Do prostego, 4-cylindrowego silnika to wydatek rzędu 3-4 tys. zł.

W naszym zestawieniu wskazujemy samochody dobrze nadające się do montażu instalacji LPG – mają proste, niewysilone silniki z pośrednim wtryskiem oraz hydrauliczną regulacją luzów zaworowych.

Używany Citroen C3 II 1.4i (2009-2012)

W przypadku pierwszej odsłony Citroena C3 wszystkie benzynowe silniki świetnie współpracują z instalacjami gazowymi. Warto rozejrzeć się jednak za wizualnie nowocześniejszą i zwykle lepiej utrzymaną „dwójką”. Egzemplarze z pierwszych lat były wyposażane w jednostki dobrze tolerujące konieczność jazdy na alternatywnym paliwie. Były to silniki 1.1i (60 KM) i 1.4i (73 KM) ze świetnie znanej rodziny TU. Polecamy większy, który zapewnia wyraźnie lepszą dynamikę. Podobnie jak w innych autach koncernu PSA z tego okresu, także w C3 nieco problemów sprawia elektronika. Przednie zawieszenie ma przeciętną trwałość. Dzięki prostej budowie ewentualne naprawy nie kosztują jednak fortuny. Co równie ważne – części zamienne są łatwo dostępne. Uwaga! Starego konstrukcyjnie silnika 1.4i nie należy mylić z nowocześniejszym 1.4 16V VTi z rodziny Price, która ma niezbyt trwały łańcuch rozrządu.

Używana Dacia Sandero 1.6 8V (2008-2012)

W oparciu o podzespoły starszych modeli Renault stworzono Dacię Logan. Z kolei Logan po odcięciu wystającego bagażnika i lekkim przestylizowaniu nadwozia stał się Sandero. Ten budżetowy model jest bardzo tani w zakupie, a do tego świetnie współpracuje z instalacjami gazowymi – dotyczy to wszystkich benzynowych silników 1.2/1.4/1.6. Do jazdy na gazie polecamy jednak największy (oferowany też z fabrycznymi instalacjami) – pali praktycznie tyle samo, co mniejsze jednostki, a jest dynamiczniejszy i elastyczniejszy. Budżet 20 tys. zł umożliwia zapolowanie na idealny egzemplarz – z pierwszych czy drugich rąk, z klimatyzacją czy w uterenowionej wersji Stepway. O ile w kategorii ceny do rocznika czy przebiegu oraz wyposażenia Sandero nie ma sobie równych, tak rozczarowuje ono jakością materiałów wykończeniowych czy niezbyt wygodną pozycją za kierownicą. Do słabych punktów Sandero należą elementy zawieszenia, uszczelnienia silnika, cewki zapłonowe czy podatne na zużycie elementy wykończeniowe wnętrza.

Używany Fiat 500 1.2 8V (2007-2020)

Mimo płynących lat Fiat 500 nie traci uroku. Wręcz przeciwnie. Tworząc kolejną, w pełni elektryczną już odsłonę modelu, Fiat nie zerwał z dotychczasowym wzornictwem. Taka decyzja korzystnie wpłynęła na proces starzenia produkowanej w Tychach „pięćsetki” – nie zaczęła ona sprawiać wrażenia samochodu archaicznego. Nie każdy jednak wie, że pod względem technicznym to już bardzo zaawansowany model, którego wybrane rozwiązania (w tym silniki czy elektryczne wspomaganie z funkcją City) pamiętają czasy Punto II oraz jeszcze starszych modeli Fiata. I nie jest to bynajmniej wada! Sprawdzone na przestrzeni lat podzespoły, tyle że w unowocześnionych odmianach, są trwałe, a do tego proste i tanie w naprawach.

Podstawowy benzynowy silniki 1.2 8V to praktycznie niezniszczalna jednostka, która przy wysokich przebiegach najwyżej spala olej lub domaga się wymiany uszczelek przepuszczających środek smarny. Motor zapewnia wystarczające osiągi i na tyle dobrze współpracuje z instalacjami gazowymi, że Fiat oferował model 500 z fabrycznym „gazem”. Niemal dokładnie to samo można napisać o Fordzie Ka II z silnikiem 1.2 – produkowanym przez Fiata bliźniakiem modelu 500. Do montażu instalacji gazowych doskonale nadają się też Fiaty Panda II/III z silnikiem 1.2 8V.

Używany Fiat Punto III 1.4 8V (2005-2018)

Trzecia odsłona Punto była oferowana jako Grande Punto, a po kolejnych modernizacjach jako Punto Evo oraz po prostu Punto. Wszystkie są ciekawymi propozycjami na rynku wtórnym. Wśród egzemplarzy z benzynowym silnikiem łatwo namierzyć samochód z prywatnych rąk czy polskiego salonu. Kwota 20 tys. zł pozwala na swobodne przebieranie w ofertach. Mimo wieku Punto wciąż wygląda atrakcyjnie, nie kosztuje dużo, a oferuje całkiem przestronne wnętrze, spory bagażnik i – w wielu autach – wyposażenie obejmujące klimatyzację czy elektrycznie sterowane szyby. Do wyboru był znany z Fiata 500 silnik 1.2 8V, ale to nieco za mało – w Punto lepiej sprawdza się konstrukcyjnie bliźniacza jednostka 1.4 8V. Do typowych usterek Punto należą pękające obudowy alternatora, zużycie elementów zawieszenia i awarie czujników silnika – mechanicy znają problemy i potrafią z nimi walczyć. W autach z wyższymi przebiegami trzeba pogodzić się ze spalaniem oleju.

Silniki Opla słyną z doskonałej współpracy z instalacjami LPG. W Corsie D do wyboru były niezłe jednostki 1.2/1.4 – polecamy większy, który był dostępny w 90-konnej wersji Z14XEP (także z fabrycznym LPG) oraz mocniejszej o 10 KM odmianie A14XER (od 2010 r.). Mechanicznie Corsa dzieli sporo elementów z Punto III, co przekłada się na bogatą bazę zamienników i ich rozsądne ceny. Ogólna trwałość samochodu stoi na wysokim poziomie. Trzeba być jednak przygotowanym na drobne problemy – np. defekty cewek zapłonowych, kaprysy elektroniki czy pojawianie się rdzy na elementach nadwozia.

Łańcuch rozrządu nie jest specjalnym atutem silnika 1.4 – jego żywotność jest przeciętna. W autach z wysokim przebiegiem warto być przygotowanym na zwiększone spalanie oleju. Corsa była dosyć popularnym modelem w Polsce, więc istnieje spora szansa na znalezienie zadbanego egzemplarza z prywatnych rąk.

Peugeot 207 1.4 8V (2006-2013)

Silnik z mającej korzenie jeszcze z lat 80. rodziny TU występuje w wersji 8-zaworowej (TU3) i 16-zaworowej (88 KM, ET3), która trafiła do Peugeotów 206, 207, 307 i Citroenów C3 i C4. 73-konny Peugeot 207 nie zachwyca osiągami i sporo pali, ale toleruje LPG. Był nawet oferowany w wersji z fabrycznymi instalacjami gazowymi. W przypadku zaniedbań serwisowych silnik generuje problemy m.in. z uszczelką pod głowicą lub wyciekami oleju. Dochodzą do tego możliwe problemy z elektroniką pokładową i elementami zawieszenia. Peugoet 207 broni się jednak relacja ceny do wieku i wyposażenia. Mimo upływu lat design jego nadwozia i wnętrza wciąż nie sprawia wrażenia archaicznego. Na jakość oferty rynkowej nie można narzekać, a używane Peugeoty 207 utrzymują rozsądny poziom cenowy. Rozejrzyjmy się za egzemplarzem z udokumentowaną historią serwisową. W budżecie 20 tys. zł można przebierać w ofertach.

Wszystkie silniki Clio III bardzo dobrze znoszą jazdę na LPG. Ze względu na popularność, rozsądne ceny i dostępność we wszystkich rocznikach polecamy 75-konne 1.2 16V. To oszczędny i niezbyt awaryjny motor, który zapewnia wystarczające osiągi. Usterki jednostki napędowej ograniczają się do wycieków oleju i przepalenia cewek. Clio III ma też przeciętną elektronikę i umiarkowanie trwałe przednie zawieszenie.

Ogólnie warto kierować się zasadą, że im droższy, a więc młodszy i lepiej wyposażony egzemplarz, tym lepiej. Renault stale udoskonalało bowiem konstrukcję samochodu – nie tylko mechanicznie, ale również od strony wyposażenia, np. wprowadzając miękkie deski rozdzielcze do tańszych wersji. Poza przestronnym sedanem hatchbackiem dostępna jest praktyczna wersja kombi.

Używana Skoda Fabia II 1.4 16V (2007-2014)

Ze względu na popularność polecamy Fabię II, ale trzeba pamiętać, że silnik 1.4 16V trafiał też do Octavii, Polo, Golfa Ibizy, Leona, Roomstera i wielu innych modeli koncernu Volkswagena. Wolnossąca jednostka zaskakująco dobrze trzyma cenę w Fabii II po modernizacji. Trudno się jednak dziwić. Ma znacznie wyższą kulturę pracy od trzycylindrowego 1.2 HTP i nie straszy widmem awarii napędu rozrządu czy odkładaniem się nagaru jak 1.2 TSI. W Fabii możliwe są problemy z elektroniką czy luzy w przednim zawieszeniu. W silniku mogą ulec awarii czujniki. W grę wchodzi też zwiększone spalanie oleju.

Fabia II przekonuje przestronnym wnętrzem, dużym bagażnikiem i praktyczną oraz łatwo dostępną wersją kombi. Plusem aut z silnikami benzynowymi bez instalacji gazowych, zwłaszcza z krajowych salonów, są umiarkowane przebiegi. Fabie były nierzadko kupowane przez osoby prywatne, które szukały niedrogiego, ale dobrego auta na długie lata. Warto pamiętać, że w Fabii II oraz innych modelach koncernu VAG dostępny był też silnik 1.6 16V. To jednak zupełnie inna konstrukcja od pancernego 1.6 8V – znane są przypadki stukających tłoków, które wymusiły kapitalny remont lub wymianę motoru.

Używany Volkswagen Up! 1.0 MPI (od 2011 r.)

Nawet w nowoczesnym samochodzie można znaleźć silnik nadający się do montażu instalacji LPG. W najmniejszym modelu koncernu Volkswagena, czyli VW up!, Skodzie Citigo i Seacie Mii, przez pewien czas był on jedynym dostępnym źródłem mocy, a w wybranych większych modelach koncernu (np. Fabii czy Polo) – bazowym motorem. Najmniejsza jednostka napędowa Volkswagena nie zachwyca kulturą pracy, ale toleruje LPG, bardzo mało pali i sama w sobie nie sprawia problemów. By się ich ustrzec, warto zmieniać pasek rozrządu częściej niż zaleca producent, czyli co 200 tys. km. Zastrzeżenia kierowane są przeważnie do trwałości łączonych z nimi manualnych skrzyń biegów. Warto dodać, że Citigo oferowano nawet fabryczną instalację gazową. Nie jest ona jednak atutem. Samochód był często kupowany z myślą o ciężkiej pracy – służył np. do rozwożenia jedzenia. W naszej ocenie warto zainteresować się najciekawiej stylizowanym i nierzadko najlepiej wyposażonym VW up!, a następnie doposażyć go w instalację gazową.