Interfejsem diagnostycznym można prześwietlić nawet 20-letnie auto. Do czego służą testery diagnostyczne? Jakie są rodzaje urządzeń do komputerowej diagnostyki auta?
Dawniej poszukiwanie źródeł usterki samochodu było procesem wymagającym nie tylko czasu, ale i stosownej wiedzy mechanika. Jeszcze w latach 90. komputerowa diagnostyka auta dopiero „raczkowała”, a przyczyny awarii ustalało się głównie po przeanalizowaniu widocznych objawów. Nawet jeśli dane auto posiadało system czujników monitorujących pracę poszczególnych podzespołów, odczytanie z nich danych wymagało dedykowanego urządzenia i programu, co wymuszało zakup osobnych czytników dla każdej marki.
Przełom w zakresie komputerowej diagnostyki samochodów nastąpił na przełomie lat 90. i dwutysięcznych, gdy wprowadzono do obiegu system On-Board Diagnosis II (OBDII) ze wspólnym gniazdem diagnostycznym. Choć oficjalnie pojawił się on we wszystkich samochodach z silnikami benzynowymi wyprodukowanymi po 1 stycznia 2001 r. i Diesla po 2003 r., złącze OBDII posiadają już niektóre samochody, które opuściły mury fabryki w 2000 r. W ten sposób rozwiązano problem niekompatybilnych systemów autodiagnostyki i ułatwiono pracę nie tylko warsztatom, ale i prywatnym właścicielom dysponującym choć szczątkową wiedzą na temat diagnostyki komputerowej samochodu.
Jak działa system komputerowej diagnostyki auta?
System OBDII obejmuje szereg rozlokowanych po całym samochodzie czujników, które w czasie rzeczywistym monitorują działanie podzespołów, za które są odpowiedzialne. Gdy jakakolwiek wartość przekroczy dopuszczalny pułap, zapisują ją w formie błędu i podają do wiadomości kierowcy w formie zapalenia kontrolki na zestawie wskaźników. Jak wiadomo, sama kontrolka może jedynie nakreślić przyczynę awarii, bez zagłębiania się w szczegóły. Właśnie do tego służy komputer diagnostyczny – po wpięciu w gniazdo odczytamy dokładniejsze dane na temat usterki i będziemy wiedzieć (albo nasz mechanik), w czym najbliżej leży problem.
Jak działają profesjonalne interfejsy diagnostyczne?
Nie wszystkie urządzenia do komputerowej diagnostyki samochodu oferują tak szerokie możliwości. Ilość wgranych funkcji uzależniona jest, rzecz jasna, zaawansowaniem technicznym konkretnego produktu, a co za tym idzie – ceną. Placówki zajmujące się serwisowaniem aut z reguły dysponują sprzętem profesjonalnym za kwotę liczoną w tysiącach złotych. Warsztaty specjalizujące się w konkretnych markach wykorzystują rozbudowane testery specjalistyczne, których wartość oscyluje w granicach 100 tys. zł. Urządzenie z najwyższej półki zazwyczaj umożliwia pełną diagnostykę samochodu, potrafi programować sterowniki i czy też dokładnie zdiagnozować przyczynę wyświetlenia błędu w aucie, a nawet poinstruować odnośnie wymiany konkretnego elementu. Właściciele serwisów niezależnych, zajmujących się wieloma markami, przeważnie używają testerów uniwersalnych oferujących podobne możliwości, z wyjątkiem wspomnianego asystenta napraw. Co ciekawe, takie testery diagnostyczne potrafią też uruchamiać funkcję fabrycznie zablokowane przez producenta, np. w konkretnej wersji wyposażeniowej.
Tańsze testery diagnostyczne i aplikacje na smartfona – dla każdego kierowcy
Użytkownicy prywatni też mają w czym wybierać. Najprościej kupić interfejs diagnostyczny pod gniazdo OBDII. Najtańsze kosztują nawet 20-30 zł, ale ich użyteczność ogranicza się jedynie do kasowania błędów. W pełni użyteczne produkty, dostępne w okolicach 150-1000 zł, pozwalają bardziej wniknąć w parametry jednostki napędowej, czyli np. podglądać temperaturę roboczą, wskaźnik obrotów, kąt uchylenia przepustnicy albo napięcie sondy lambda. W reguły współpracują też z samochodami wyposażonymi w magistralę CAN, czego nie można powiedzieć o najtańszych interfejsach diagnostycznych. Planując diagnostykę własnym testerem należy pamiętać o zainstalowaniu specjalnego oprogramowania na komputerze i nawiązaniu połączenia obu urządzeń (kablem albo bezprzewodowo). Nie trzeba tego robić w profesjonalnych komputerach diagnostycznych, ponieważ mają one już wgrane oprogramowanie, a obsługa odbywa się za pośrednictwem wyświetlacza (dotykowego lub z przyciskami).
Alternatywę na miarę dzisiejszych czasów stanowią aplikacje diagnostyczne na smartfona. W ich przypadku również trzeba wyposażyć się w interfejs diagnostyczny, który po podłączeniu do gniazda OBDII prześle dane za pomocą Bluetooth (system Android) lub Wi-Fi (Android i iOS). Aplikacje co prawda nie kosztują dużo (15-30 zł), lecz cena pozostaje adekwatna do zakresu diagnostyki, która w tym przypadku pozostaje skromna.
Redakcja poleca również:
Test 8 interfejsów diagnostycznych. Który tester ma najwięcej funkcji?
