Udanemu i bardzo lubianemu rumuńskiemu SUV-owi do tej pory brakowało tak naprawdę tylko jednego: mocnego i jednocześnie oszczędnego silnika benzynowego. Oto test Dacii Duster 1.3 TCe.
Dacia w ciągu 15 lat od powrotu na motoryzacyjną scenę w nowej odsłonie i pod skrzydłami koncernu Renault imponująco się rozwija. Szczególne miejsce w jej gamie zajmuje Duster – można powiedzieć model flagowy. Ten SUV stał się niezmiernie popularny – w Polsce od 2016 r. jest najchętniej kupowanym samochodem tego rodzaju, a po 5 miesiącach 2019 r. zajmuje 3. miejsce na liście bestsellerów, po Skodach Octavii i Fabii. Duster drugiej generacji (debiut w 2017 r.) jest niemal pod każdym względem lepszy od pierwowzoru i stara się zerwać z wizerunkiem ewidentnie budżetowego samochodu. Widać to m.in. po stylizacji, lepszych materiałach wykończeniowych, a także zastosowanych rozwiązaniach technicznych. Najlepszym przykładem jest tutaj silnik, który niedawno trafił do tego kompaktowego SUV-a – benzynowa jednostka najnowszej generacji, którą odnajdziemy m.in. w modelach Mercedesa.
Jeden dla wszystkich
Nowy turbodoładowany silnik 1.3, opracowany wspólnie przez alians Renault-Nissan-Mitsubishi (Dacia jest jego częścią) oraz Daimlera, wyposażono w filtr cząsteczek stałych. W zależności od marki/modelu jest on oferowany w różnych wariantach mocy. W Dacii Duster jednostka 1.3 TCe zastąpiła montowaną wcześniej 1.2 TCe (125 KM) i występuje wersjach 130- oraz 150-konnej (taką właśnie testujemy).
Silnik 1.3 w zasadzie w każdym aspekcie pozostawia po sobie jednoznacznie pozytywne wrażenia. Przede wszystkim fantastycznie pracuje na niskich obrotach. Turbodziura jest zupełnie niewyczuwalna, a auto płynnie i bez najmniejszych protestów przyspiesza, gdy wskazówka obrotomierza ledwie przekroczy wartość 1000. Dzięki temu poruszanie się w gęstym ruchu miejskim przy bardzo niskich prędkościach rzadko wymaga redukcji do „jedynki”. Mimo skromnej pojemności skokowej jednostka nie dostaje zadyszki także przy szybszej jeździe. Elastyczność jest bardzo dobra, więc wyprzedzanie na drogach dwukierunkowych nie powoduje u kierowcy wzrostu ciśnienia i wyrzutu adrenaliny, a na autostradzie Duster także sprawnie rozpędza się powyżej 100 km/h.
Jednostka 1.3 TCe jest łączona tylko z 6-biegową przekładnią manualną. Dźwignia pracuje lekko i całkiem precyzyjnie trafia w kolejne przełożenia – pod warunkiem, że nie zmienia się ich zbyt gwałtownie. Poza dobrymi osiągami atutem nowego silnika jest także niewielkie zapotrzebowanie na paliwo. Podczas spokojnej jazdy w trasie na każde 100 km ubywa z baku jedynie 5,1 litra, a podróż autostradą z maksymalną dozwoloną prędkością skutkuje zużyciem na poziomie 8,5 l/100 km. W normalnym ruchu miejskim spalanie nie przekracza 8 litrów. Średnio Dacia potrzebuje 6,5 l/100 km, co jest bardzo dobrym wynikiem, gwarantującym zasięg na poziomie 760 kilometrów.
Nierówności mu niestraszne
Można powiedzieć, że Duster to samochód wręcz stworzony do poruszania się po drogach o kiepskiej nawierzchni. Największe felgi, jakie są w nim stosowane mają 17 cali, a opony rozmiar 215/60. Dzięki temu bez większych obaw można pokonywać miejskie przeszkody w postaci nawet wysokich krawężników. Pomaga w tym także prześwit wynoszący aż 21 cm. Miękko zestrojone zawieszenie o dużym skoku bardzo dobrze radzi sobie z tłumieniem nierówności, i to nie tylko tych na asfalcie. Dacią można spokojnie zapuścić się na wyboiste drogi gruntowe czy leśne dukty i wcale nie trzeba pokonywać ich w tempie piechura. Przy tym układ jezdny pracuje cicho.
Szkoda zatem, że do tych wszystkich przymiotów nie można dodać świetnej trakcji – niestety napęd na cztery koła nie jest oferowany w połączeniu z silnikiem 1.3 TCe, a jedynie ze 115-konnym turbodieslem 1.5 dCi. Wszystko ma jednak swoją cenę. Duster nie jest samochodem, w którym szybka jazda po krętych szosach sprawia jakąkolwiek przyjemność. Owszem, zachowuje się spokojnie, przewidywalnie i wystarczająco pewnie, ale przechyły w zakrętach są znaczne, a układ kierowniczy o dość silnym wspomaganiu gwarantuje tylko przeciętną precyzję.
Lepiej niż można zakładać
We wnętrzu nie czuje się od razu, że ma się do czynienia z niedrogim samochodem. Na szczęście nie oszczędzano tutaj w sposób, który wiązałby się z większymi wyrzeczeniami ze strony pasażerów. Wszystkie plastiki są wprawdzie twarde i przeciętnej jakości, ale za to solidnie je zmontowano, a na drzwiach (niestety tylko przednich) zamiast twardego tworzywa zastosowano wykończenie skajem, dzięki czemu na podłokietniku znacznie przyjemniej opiera się rękę. W Dusterze brakuje ewidentnie dwóch rzeczy – regulacji wysokości pasów bezpieczeństwa i fotela pasażera. Gdyby nie skromna ilość miejsca na nogi z tyłu, można by śmiało uznać Dacię za auto przestronne i naprawdę wygodne. Bagażnik jest duży i foremny. Szkoda, że zamiast rolety przykrywa go twarda półka. Po otwarciu pokrywy unosi się tylko jej niewielka część, przez co sięganie w głąb bagażnika to niezłe ćwiczenie gimnastyczne.
Ergonomia kokpitu jest bardzo dobra – wszystkie przyciski i pokrętła są duże, czytelnie opisane i pod ręką. Wyjątek od reguły stanowi – typowo dla aut koncernu Renault – włącznik tempomatu i ogranicznika prędkości umieszczony między fotelami zamiast na kierownicy, obok pozostałych przycisków do sterowania tymi układami. Wskaźniki są czytelne, ale na obrotomierzu nie zaznaczono czerwonego pola (z oszczędności, taki sam jest w wersji z dieslem). Jeśli chodzi o nowoczesne systemy bezpieczeństwa czynnego, to w Dacii zastosowano tylko asystenta martwego pola w lusterkach wstecznych. W sumie, jeśli zdecydowano się na jeden – dobrze, że właśnie na ten, bo to naprawdę przydatny układ.
Dacia Duster 1.3 TCe 150 Prestige – PODSUMOWANIE TESTU
Duster z nowym benzynowym silnikiem o mocy 150 KM to udany samochód, w którym zalety zdecydowanie przeważają nad wadami. Za najważniejsze plusy trzeba uznać dobrą dynamikę jazdy, niewielkie zużycie paliwa, zawieszenie doskonale radzące sobie na nierównych drogach i cenę. W Dacii brakuje funkcjonalnych rozwiązań – przesuwanej, regulowanej kanapy czy rolety bagażnika.
Dacia Duster 1.3 TCe 150 Prestige – plusy i minusy
Nadwozie i wnętrze:
+ spora przestronność z przodu, duży bagażnik, niezła jakość montażu, wystarczająco wygodne siedzenia;
– mało miejsca na nogi z tyłu, sztywna półka przykrywająca bagażnik zamiast rolety.
Układ napędowy:
+ szybka reakcja na gaz, dobre osiągi, niskie spalanie, wystarczająco precyzyjna przekładnia, całkiem duży zasięg;
– brak napędu 4×4 w tej wersji silnikowej – nawet za dopłatą.
Właściwości jezdne:
+ wystarczająco pewne prowadzenie, duży prześwit, dobry komfort jazdy;
– spore przechyły w zakrętach, tylko przeciętna precyzja układu kierowniczego.
Wyposażenie i cena:
+ bardzo atrakcyjna cena, całkiem bogate wyposażenie seryjne, opcje, które w aucie tej klasy nie są oczywiste, duża sieć serwisowa;
– brak wielu systemów bezpieczeństwa czynnego.
Dacia Duster 1.3 TCe 150 Prestige – dane techniczne, osiągi, spalanie
