11 trwałych i ciekawych youngtimerów. Będą tylko drożeć!

Na rynku nie brakuje przypadków, gdy ponad dwudziestoletnie auta od dawna przestają tracić na wartości. Oto 11 najciekawszych klasyków, które spadek wartości mają za sobą.

Youngtimery i klasyki stopniowo rosną w siłę. Wielu zakochuje się w ich klasycznych liniach nadwozia i w zastosowanych w nich innowacyjnych kiedyś rozwiązaniach, innych uspokaja brak ingerującej w jazdę elektroniki. Jeśli stary samochód uchodzi za trwały i „wolno się starzeje”, szybko przestanie tracić na wartości. Gdy już przekroczy stosowny wiek (20-25 lat), ceny stopniowo zaczną rosnąć, przebijając te sprzed kilku lat nawet o 100%. Najczęściej dotyczy to starych, niezniszczalnych Mercedesów lub klasycznie wyglądających, tylnonapędowych BMW. Tańsze auta drożeją wolniej, choć tendencję wzrostową da się zauważyć także w ich przypadku.

Przygotowaliśmy przegląd 11 youngtimerów, które łączą klasyczny styl z użytecznością na co dzień, a przy tym mają już za sobą pierwszą falę wzrostu cen. Jeśli ktoś planuje zakup któregoś z nich, niech nie czeka – one już nie potanieją, a rynek znów może „zwariować”. To najlepszy moment na stanie się posiadaczem użytecznego klasyka, który przy tym nie będzie większości czasu spędzał w warsztatach.

Citroen XM

Lata produkcji: 1989-2000
Wartość kilka lat temu: 8-12 tys. zł
Wartość dziś: 10-20 tys. zł

Citroen XM jest następcą CX-a i przejął po nim rozwiązanie hydropneumatycznego zawieszenia. Choć jego produkcję zakończono lekko ponad 20 lat temu, ekstrawagancki wygląd zdążył już mu nadać klasycznego charakteru. Najcenniejsze są egzemplarze przed liftingiem w 1994 roku, głównie za sprawą deski rozdzielczej pamiętającej lata 80. W komforcie jazdy oferowanym przez XM-a można się zakochać, ale przed zakupem najlepiej dokładnie prześwietlić historię serwisową zawieszenia Hydractive. Jeśli było zaniedbywane i nie brakuje w nim patentów, może się okazać skarbonką bez dna. Dodatkowo w autach przedliftingowych dochodzą niedociągnięcia techniczne (głównie związane z elektroniką pokładową), które z czasem wyeliminowano.

BMW serii 3 (E30)

Lata produkcji: 1982-1994
Wartość kilka lat temu: 10-30 tys. zł
Wartość dziś: 13-50 tys. zł

Trudno uwierzyć, że seria 3 była kiedyś tak mała – wymiarom E30 bliżej do klasy kompaktowej. Przekłada się to na ciasnotę we wnętrzu, ale z drugiej strony – niższa waga oznacza lepsze osiągi. I te niewątpliwie są zadowalające, zwłaszcza w odmianach 6-cylindrowych. To one najbardziej poszły w cenę, lecz ten trend nie omija także podstawowych i ubogo wyposażonych wersji 316i i 318i. Najbardziej poszukiwane są egzemplarze z tzw. wąską tylną lampą, czyli do września 1987 roku.

Alfa Romeo 164

Lata produkcji: 1987-1997
Wartość kilka lat temu: 4-9 tys. zł
Wartość dziś: 6-15 tys. zł

Dziś już nie kupimy tak wygodnej i dopracowanej nowej Alfy Romeo – model 164 przed trafieniem do produkcji przeszedł wiele testów, a jego konstrukcję dopieszczono w każdym detalu. Efekt? Auto (nie tylko jak na włoskie) jest trwałe i solidne, a jego nadwozie do dzisiaj skutecznie opiera się korozji (przypominamy, że najstarsze egzemplarze mają ponad 30 lat). „164” doskonale sprawdzi się podczas dalekich wojaży, zwłaszcza z trzylitrowym V6 pod maską. Ten silnik jednak ma bardzo delikatny rozrząd, który wymaga regularnej i terminowej wymiany.

Fiat Coupe

Lata produkcji: 1994-2000
Wartość kilka lat temu: 5-18 tys. zł
Wartość dziś: 8-40 tys. zł

„Małe Ferrari” – tak nazywano ostatnie prawdziwe coupe marki Fiat, nazwane po prostu Coupe. Auto ma fenomenalny wygląd, za który odpowiada studio Pininfarina. Do dziś robi wrażenie, a jeśli do tego dołączyć nieduże wymiary i mocne silniki, mamy zwracającego uwagę i szybkiego youngtimera. Fiat Coupe jest dość młody, ale za granicą od jakiegoś czasu osiąga zawrotne ceny. U nas tak drogi nie będzie, ale trzeba się naszukać, by znaleźć auto w dobrym stanie. Samochód bazuje na płycie podłogowej z Bravo, ale ma zbyt ciężki przód, przez co cierpi zawieszenie.

Honda CRX

Lata produkcji: 1987-1991
Wartość kilka lat temu: 6-12 tys. zł
Wartość dziś: 11-17 tys. zł

Małe i zwrotne coupe Hondy przy starcie spod świateł potrafi zaskoczyć niejedno mocniejsze auto, głównie za sprawą niskiej masy w połączeniu z przeważnie dużą mocą. Najbardziej polecany silnik – 1.6 VTEC – ma aż 160 KM i wysokoobrotowy charakter, przez co daje niesamowitą przyjemność z prowadzenia. Samochód jest przy tym ponadprzeciętnie bezawaryjny, lecz też ciasny w środku. Uwaga na przeróbki tuningowe, choć niektóre okazują się przydatne (np. usztywnienie nadwozia rozpórkami).

Jeep Cherokee XJ

Lata produkcji: 1984-2001
Wartość kilka lat temu: 8-15 tys. zł
Wartość dziś: 15-45 tys. zł

Marka robi swoje – Cherokke jako Jeep jest autem prawdziwie terenowym, choć nie bazuje na ramie. Niestety, ma to też swoje negatywne odbicie, bowiem większość egzemplarzy przerobiono na potrzeby off-roadu, przez co tracą swoją użyteczność na co dzień. Cherokee nie jest przesadnie długi (4,3 metra), ale mimo tego pod maskami znajdziemy duże, nawet 4-litrowe silniki. Są trwałe i na szczęście dobrze znoszą gaz, bo palą nawet 15 litrów benzyny. Nadwozie Jeepa nie koroduje, ale trzeba uważać na wycieki z układu napędowego.

Saab 900 Turbo

Lata produkcji: 1978-1994
Wartość kilka lat temu: 7-17 tys. zł
Wartość dziś: 12-30 tys. zł

Saaba 900 pierwszej generacji nazywano „Krokodylem” i wciąż ma swoją rzeszę fanów. Przez długi okres produkcji stopniowo pozbawiano go chromów, ale dodawano wyposażenia (np. klimatyzację). Wszystkie silniki 900-tki są ustawione wzdłużnie z przodu i napędzają koła przednie, brakuje jednak wśród nich jednostek V6. Pierwsze „Krokodyle” nie są autami bez wad. Mogą w nich ciężko wchodzić biegi i rozciągać się łańcuchy rozrządu, awaryjny bywa też układ wtryskowy Lucas. Po licznych modernizacjach problemy ustały. Na szczęście do dzisiaj nie ma większego problemu ze zdobyciem części zamiennych.

Lexus SC400

Lata produkcji: 1991-2000
Wartość kilka lat temu: 20-40 tys. zł
Wartość dziś: 35-50 tys. zł

Luksusowy „grand tourer” Lexusa, który dzieli elementy podwozia i trzylitrowy silnik z Toyotą Suprą czwartej generacji. Do charakteru auta i na dalekie trasy bardziej pasuje jednak 4.0 V8 o mocy 294 KM. W zakresie niezawodności wśród youngtimerów może uchodzić za wzór, jednak serwisowanie Lexusa SC nie będzie tanie, czasami też jest problem ze znalezieniem części. Swój wzrost wartości zawdzięcza w dużej mierze małej podaży na rynku.

Porsche 944

Lata produkcji: 1981-1991
Wartość kilka lat temu: 15-30 tys. zł
Wartość dziś: 30-70 tys. zł

To jedno z najtańszych Porsche na rynku, choć również ich ceny stopniowo idą w górę. Sporo dobrych egzemplarzy z Polski sprzedało się do Europy Zachodniej, dlatego ciężko teraz u nas znaleźć sensowny egzemplarz. „944” cechuje się świetnym wyważeniem (silnik z przodu, skrzynia z tyłu) i przydatnością na co dzień za sprawą dosyć sporego jak na Porsche bagażnika z tyłu. Spośród silników najlepiej wybrać trzylitrowy S2, lecz części do niego będą drogie. Podobnie zresztą ze elementami osprzętu (np. sprzęgłem).

Volkswagen T3 Westfalia

Lata produkcji: 1979-1990
Wartość kilka lat temu: 10-40 tys. zł
Wartość dziś: 30-80 tys. zł

Zaczynają intensywnie drożeć już T3 w użytkowych odmianach, z kolei jego kempingowe odmiany są już rzadkimi i cenionymi klasykami. Osiągają zawrotne ceny, dochodzące nawet do 100 tys. złotych. Realna wartość egzemplarza w idealnym stanie jest jednak dwa razy mniejsza. Na początku produkcji oferowano w nich jeszcze chłodzone powietrzem silniki typu boxer, jednak dawały one autu mizerne osiągi i były przy tym paliwożerne. W późniejszych T3 z dieslem niektórzy pokuszali się nawet o przeróbkę na 1.9 TDI, jednak to już duża ingerencja w oryginalność. T3-ką można podróżować, ale trzeba być przygotowanym na ograniczoną przez silnik przestrzeń i siedzenie nad przednią osią.

Mercedes klasy S (W126)

Lata produkcji: 1979-1991
Wartość kilka lat temu: 15-40 tys. zł
Wartość dziś: 14-70 tys. zł

Absolutny wzorzec trwałości i dopracowania. Nie tylko spośród youngtimerów klasy luksusowej, ale też wszystkich Mercedesów. Klasa S W126 doskonale znosi upływ czasu i na ulicach rzadko bo rzadko, ale wciąż można znaleźć egzemplarze użytkowane na co dzień. Więcej jest jednak dopieszczonych i… drogich. Najbardziej poszukiwane są odmiany V8 i znajdują nabywców nawet w górnym pułapie cenowym. Jeśli komuś wystarczy R6, przeważnie woli wersję ze skrzynią automatyczną. Mercedes W126 nie zachwyci może wyposażeniem, ale jakością wykonania – na pewno. To ostatnia tak dobra Klasa S.