Inżynierowie znad Sekwany zawsze potrafili zaskakiwać. Oto 10 najbardziej niezwykłych samochodów w historii francuskiej motoryzacji.
Innowacyjność, polot, śmiałość, nowatorstwo – takimi wyznacznikami kierowali się Francuzi, projektując samochody. Stworzyli wiele nietuzinkowych rozwiązań technologicznych, które wprowadzili nawet do masowo produkowanych aut. Należą nich m.in. jednoramienne kierownice w Citroenach, skrętne reflektory w DSie czy wklęsła tylna szyba w modelu CX.
Francuzi nie bali się eksperymentów, a nabywcy docenili to zostawiając swoje pieniądze w salonach. Kryzys paliwowy w latach 70-tych przerwał dobrą pasę Francuzów. Fantazja projektantów zaczyna jednak pomału wracać. Nowe Renault Espace i Scenic zmieniły się w crossovery, silnik w Twingo powędrował do tyłu, a design współczesnych Citroenów znów stał się oryginalny. Historia zatoczyła koło.
Spośród masy niecodziennych aut znad Sekwany wybraliśmy dziesięć najciekawszych i najbardziej zaskakujących. Oto one, od najstarszego do najmłodszego.
10 najbardziej ekscentrycznych samochodów z Francji
Voisin C6 Laboratoire (1923)
Avions Voisin to nieistniejąca już marka luksusowych i nowoczesnych samochodów z lat 20. i 30. Model nazwany Laboratoire, zaprezentowany w 1923 roku, był najbardziej nowatorskim projektem francuskiego producenta. Zastosowano w nim wykonane z aluminium nadwozie samonośne (jedno z pierwszych na świecie), a także pompę wodną napędzaną śmigłem na masce. Tylne koła miały zaledwie 75 centymetrów rozstawu osi. W 1923 roku pojazd zdobył nagrodę Grand Prix dla najlepszego samochodu.
Bugatti 41 (1928)
Ogromny kabriolet (lub limuzyna) z 1928 roku. Mierzył 6,4 metra, a rozstaw osi wynosił 430 centymetrów. Długą, ponad dwumetrową maskę musiały podnosić dwie osoby. Pod nią umieszczono dwunastocylindrową, rzędową jednostkę o mocy 300 KM. Przez 4 lata wyprodukowano 6 sztuk.
Bugatti Aerolithe (1935)
Aerollithe to pojazd koncepcyjny marki z 1935 roku, na podstawie którego wykonano później cztery egzemplarze produkcyjne, zwane Atlantic. Karoserię wykonano z Electronu (połączenie aluminium i magnezu). Można ją było tylko nitować, stąd na dachu i błotnikach występują charakterystyczne szwy. Pod maską ośmiocylindrowy, rzędowy silnik o pojemności 3260 cm3 i mocy 140 KM.
Delahaye 135 MS (1937)
MS był najbardziej sportową odmianą modelu 135. Sześciocylindrowy, 3,2 litrowy silnik (pochodzący z ciężarówki) rozwijał 130 KM. Firma Delahaye zamawiała do swoich samochodów nadwozia wykonywane przez najlepszych francuskich producentów. Na zdjęciu jedna z piękniejszych karoserii, autorstwa Figoni&Falashi.
Citroen 2CV Sahara (1958)
Najbardziej wyczynowa odmiana autka, które zmotoryzowało Francję. Miała napęd 4×4 i dwa silniki po 425 cm3 i 12 KM. Jeden umieszczono z przodu, drugi w bagażniku. Samochód na jednym silniku rozpędzał się do 65 km/h, na dwóch do 105 km/h. Saharę zaprezentowano w 1958 roku i wyprodukowano zaledwie 694 sztuki (przy 3,86 miliona pozostałych 2CV).
Facel Vega HK500 (1958)
Facel Vega był firmą produkującą duże gran turismo w latach 50. i 60. Model HK500, rywal Bentleya, zadebiutował w 1958 roku. Wyposażono go w silnik kupowany od Chryslera. Rozwijał 360 KM z 5,9 litra pojemności. Rozpędzał się do 147 mil na godzinę (ok. 237 km/h), a pierwszą „setkę” miał po 8,5 sekundy. Powstało 458 takich samochodów.
Citroen Ami 6 (1961)
Model powstał w 1961 r. jako odpowiedź Citroena na Renault 4. Miał też wypełnić lukę między przestarzałym już 2CV i DS-em. Samochód dobrze przyjął się we Francji (ponad 1 800 000 wyprodukowanych egzemplarzy), na innych rynkach zbyt szokował nietypowym tylnym słupkiem i tylną szybą, zamontowaną odwrotnie skośnie do kierunku jazdy. Produkowano również odmianę kombi Ami 6 Break Club i przeprojektowaną Ami 8.
Panhard 24 (1963)
Model przejętej przez Citroena marki Panhard. Zadebiutował w 1963 roku i miał nowoczesną, opływową sylwetkę. Produkcja trwała 4 lata. Ze względu na wysoką cenę, sprzedano w tym czasie zaledwie 23 tysiące tych aut. Pod maską znalazł się dwucylindrowy bokser o pojemności 848 cm3, rozwijający w zależności od wersji 42 lub 50 KM.
Renault 5 Turbo (1980)
Najmocniejsza odmiana popularnej „Piątki” miała umieszczony centralnie 160-konny silnik o pojemności zaledwie 1,4 litra. Pozwalał osiągnąć 100 km/h w niecałe 8 sekund. Nadwozie z uwydatnionymi błotnikami (przez co szersze o 60 cm) osadzono na nowej płycie podłogowej. W odmianach rajdowych Renault podnosiło moc do 180 i 210, a nawet 350 KM w Renault Maxi 5 Turbo.
Renault Sport Spider (1995)
Roadster z dwulitrową, 147-konną jednostką napędową. Zapewniała 215 km/h prędkości maksymalnej i pierwszą „setkę” po 6,5 sekundy. Wykonane z aluminium nadwozie było lekkie (790 kg) i miało zaledwie 1,25 metra wysokości. Przez cztery lata produkcji (1995-1999) fabrykę opuściło 1800 egzemplarzy tego samochodu.
